กรณี 'ตูน บอดี้สแลม' วิ่ง 400 กิโลฯ เพื่อนำรายได้มอบให้โรงพยาบาลบางสะพาน 'ประยุทธ์' ให้กำลังใจทุกคนที่ร่วมกิจกรรม ด้านปลัดสาธารณสุข ยันโรงพยาบาลในสังกัด สธ.ไม่ได้ขาดแคลนเครื่องมือแพทย์อย่างที่เป็นข่าว และไม่ได้แย่ถึงขนาดไม่มีเครื่องมือทางการแพทย์ แค่ต้องใช้เพิ่มมากขึ้นจากปริมาณงานมากขึ้น ย้ำอยู่ระหว่างปฏิรูประบบ

ที่มาภาพจากเพจ Bodyslam

14 ธ.ค. 2559 จากกรณี อาทิวราห์ คงมาลัย หรือ ตูน บอดี้สแลม นักร้องชื่อดัง ที่ได้จัดกิจกรรม "ก้าวคนและก้าว"  วิ่งจาก กรุงเทพ - บางสะพาน ระยะทาง 400 กิโลเมตร ระหว่างวันที่ 1-10 ธ.ค. ที่ผ่านมา เพื่อนำรายได้มอบให้โรงพยาบาลบางสะพาน จ.ประจวบคีรีขันธ์ ไปพัฒนาและจัดหาเครื่องมือแพทย์ มียอดเงินบริจาคทั้งสิ้นกว่า 70 ล้านบาท ได้สร้างกระแสทั้งชื่นชมตัวตูนและทีมงานเอง รวมทั้งวิพากษ์วิจารณ์รัฐที่ไม่สามารถบริหารหรือจัดการบริการดังกล่าวได้อย่างเพียงพอ 

ประยุทธ์ ให้กำลังใจ

พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี และหัวหน้า คสช. กล่าวในรายการ  “ศาสตร์พระราชา สู่การพัฒนาอย่างยั่งยืน” ออกอากาศทางโทรทัศน์รวมการเฉพาะกิจแห่งประเทศไทย ช่วงหนึ่งเมื่อวันที่ 9 ธ.ค.ที่ผ่านมา ถึงกรณี ตูน ด้วยว่า ก็อาจจะมีการติดขัดการจราจรอยู่บ้าง ก็ถือว่าช่วยกันแล้วกัน เพราะนอกจากจะเป็นการอุทิศแรงกาย แรงใจ ทำงานเพื่อสังคมแล้ว ยังเป็นการออกกำลัง ให้เป็นตัวอย่างให้กับเยาวชนและประชาชน เป็นความคิดที่สร้างสรรค์ของผู้ที่มีชื่อเสียงอยู่ในสังคม ที่สำคัญ เป็นการทำการกุศลที่สิ้นเปลืองน้อยที่สุด ใช้แรงกาย แรงใจ แต่ได้รับผลตอบรับมากที่สุด ขอเป็นกำลังใจให้กับทุกคนที่เข้าร่วมกิจกรรมในครั้งนี้ ทุกคนด้วย และต่อๆ ไป

ปลัดสาธารณสุขยัน รพ.ไม่ได้แย่-ขาดเครื่องมือ แค่ต้องใช้เพิ่มมากขึ้น

ขณะที่ วานนี้ (13 ธ.ค.59) ปลัดกระทรวงสาธารณสุข หรือ โสภณ เมฆธน กล่าวถึงกรณีนี้โดยเฉพาะ กระแสวิจารณ์ในโลกออนไลน์ว่าโรงพยาบาลของรัฐขาดแคลนเครื่องมือแพทย์นั้น ยืนยันว่า การจัดซื้อเครื่องมือแพทย์ที่ไม่ตรงสเปกนั้นไม่ใช่เรื่องจริง เพราะโรงพยาบาลแต่ละแห่งเป็นผู้จัดทำสเปกขึ้นมาเสนอเอง โดยหน่วยงานในภูมิภาคจะมีคณะกรรมการกำหนดคุณสมบัติเฉพาะ ตามความต้องการผู้ใช้ ทั้งนี้ งบประมาณในการจัดซื้อเครื่องมือแพทย์มีอยู่ 4 แนวทางคือ งบประมาณประจำปีเป็นงบลงทุนจากสำนักงบประมาณ, งบค่าเสื่อมจากสำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ (สปสช.) ในการจัดซื้อทดแทน, เงินบำรุงของแต่ละโรงพยาบาล ซึ่งถือเป็นรายได้ของโรงพยาบาล หลังหักค่าใช้จ่ายต่างๆ จากการรักษาทั้งกลุ่มสิทธิสวัสดิการข้าราชการ ประกันสังคม หรือแม้แต่บัตรทอง ก็สามารถนำมาใช้จัดซื้อเครื่องมือแพทย์ที่จำเป็นได้  และสุดท้ายคือ เงินบริจาคจากประชาชนหรือผู้มีจิตศรัทธา

และแล้วความเคลื่อนไหวของขบวนการภาคประชาชนก็มาถึงจุดขับไล่ประธานาธิบดีปาร์ก กึน-เฮ (Park Geun-hye) ลงจากตำแหน่ง รวมทั้งรัฐบาลของเธอ จำนวนผู้ประท้วงราว 1 ล้านคนบนท้องถนนถือได้ว่ามากที่สุดในรอบ 70 ปี[1] โดยขบวนการที่มีบทบาทหลักเริ่มเรียกร้อง คือ ขบวนการแรงงาน นำโดยสมาพันธ์แรงงานเกาหลี (Korean Confederation of Trade Union-KCTU) ตั้งแต่ปลายเดือนตุลาคม 2559  ตามมาด้วยนักศึกษา ชาวนา กลุ่มฝ่ายซ้ายต่างๆ รวมทั้งพลเมืองปัจเจก เข้าร่วมจุดเทียนซึ่งเป็นประเพณีประท้วงร่วมกัน และขยายเป็นครึ่งล้านในวันที่ 26 พ.ย. 59 ที่หน้าศาลากลางจังหวัด จนล่าสุดมีการนัดหยุดงานของสมาชิก KCTU กว่า 2 แสนคนในวันที่ 30 พ.ย.59  ส่งผลให้คะแนนนิยมของประธานาธิบดีลดลงเหลือ 4% กระนั้นก็ไม่มีการประกาศลาออกจากตำแหน่ง ท้ายสุดรัฐสภาได้ลงมติถอดถอนประธานาธิบดี (Impeachment vote) เป็นที่เรียบร้อยแล้วเมื่อวันที่ 9 ธ.ค.59 ฐานมีส่วนพัวพันกรณีเพื่อนสนิทเรียกรับเงินและผลประโยชน์ และให้นายกรัฐมนตรีรักษาการแทน[2]

เป็นเวลา 4 ปีที่รัฐบาลของประธานาธิบดีปาร์ก กึน-เฮ พยายามจะผลักดันการปฏิรูประบบการจ้างแรงงานให้ยืดหยุ่นมากขึ้น “นายจ้างไล่ลูกจ้างออกง่ายขึ้น แต่ตอนนี้ถึงตาเราแล้วที่จะไล่คุณออก” [3]นักศึกษามหาวิทยาลัยกล่าวกับกลุ่มสมานฉันท์แรงงาน 

ปัจจัยที่นำไปสู่การประท้วงขับไล่ประธานาธิบดีและรัฐบาลของปาร์ก กึน-เฮ มี 2 ปัจจัย คือ 1) ความไม่พอใจของประชาชน และ 2) ความแตกแยกภายในชนชั้นนำ

ที่มาภาพ: Faceboof Korean Confederation of Trade Unions

ปัจจัยที่ 1 ความไม่พอใจของประชาชน 

ความไม่พอใจของขบวนการแรงงาน กลุ่มการเมืองฝ่ายซ้ายต่างๆ มาจากการใช้แนวทางอนุรักษ์นิยม เสรีนิยมใหม่ในการบริหารประเทศ ซึ่งเป็นแนวทางของชนชั้นนำ (ฝ่ายขวา)

ปาร์ก กึน-เฮ มาจากพรรคเซนูริ (พรรคพรมแดนใหม่ ซึ่งแยกตัวจากพรรคแกรนด์เนชั่นแนล) ลูกสาวของอดีตประธานาธิบดีปาร์ก จุง ฮี (Park Chung-hee) ได้รับการเลือกตั้งเป็นประธานาธิบดีในเดือน ก.พ.56 ภายใต้บริบทของการรื้อฟื้นประคับประคองเศรษฐกิจจากวิกฤตทุนนิยม ซึ่งเศรษฐกิจของเกาหลีซบเซาอันเนื่องจากวิกฤตการเงินโลกที่นำไปสู่การแบ่งขั้วทางเศรษฐกิจการเมืองมากขึ้น รวมถึงภาวะความตึงเครียดของจักรวรรดินิยมในเอเชียแปซิฟิก ความขัดแย้งระหว่างจีนกับญี่ปุ่น  ด้วยลักษณะเร่งด่วน ชนชั้นปกครองเกาหลีใต้จึงมีฉันทามติร่วมกันว่า รัฐบาลฝ่ายขวาต้องปกป้องผลประโยชน์และถ่ายโอนวิกฤตไปยังชนชั้นแรงงานให้แบกรับแทน สนับสนุนปาร์ก กึน-เฮขึ้นเป็นประธานาธิบดี [4]

เมื่อประธานาธิบดีขึ้นสู่อำนาจ รัฐบาลได้ดำเนินนโยบายเสรีนิยมใหม่ ภายใต้คำขวัญ “มหัศจรรย์บนฝั่งแม่นํ้าฮันครั้งที่สอง” ซึ่งพัฒนานโยบายมาจากประธานาธิบดีคนก่อนคือ นายลี เมียง บัก จากพรรคแกรนด์เนชั่นแนล นั่นคือ การแปรรูปกิจการของรัฐ เช่น รถไฟ โรงพยาบาล น้ำ และให้สัญญาว่าจะพัฒนาเศรษฐกิจให้เป็นประชาธิปไตยมากขึ้น และเพิ่มสวัสดิการ 

นโยบายเสรีนิยมใหม่ได้รับการสนับสนุนจากเครือข่ายทุนแชโบล สื่อฝ่ายอนุรักษ์นิยม หน่วยงานราชการ เช่น หน่วยข่าวกรอง ตำรวจ อัยการ โดยต่างคาดหวังว่าเธอจะเป็นดั่งอดีตนายกรัฐมนตรีมากาเร็ต แธ็ชเชอร์แห่งสหราชอาณาจักร รัฐบาลของปาร์ก กึน-เฮ มาจากกลุ่มนายทุน สื่อใหญ่ ผู้นำทหาร และข้าราชการระดับสูง การผลักดันเศรษฐกิจจึงเอื้อให้แก่นายทุนมากกว่าแรงงาน ขณะที่โครงการที่จะพัฒนาสวัสดิการ ก็ไม่เกิดขึ้นจริง เพราะเจอปัญหาขาดแคลนงบประมาณ ต้องใช้เงินมาก แต่รัฐบาลไม่ต้องการเก็บภาษีรายได้นิติบุคคลจากคนรวยเพิ่มแต่อย่างใด โดยอ้างว่าต้องเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขันและพัฒนานวัตกรรมเทคโนโลยี

ประธานาธิบดีได้มีนโยบายปฏิรูปประเทศ หลังจากที่เสื่อมความนิยมจากโศกนาฏกรรมเรือเซวอล ล่ม (Sewol Ferry) ที่ไม่สามารถจับกุมใครได้ แต่การปฏิรูปของเธอกลับเอาคนที่เคยมีประวัติคอรัปชั่นเข้ามารับตำแหน่งในรัฐบาล กำหนดแผนแปรรูปกิจการของรัฐ ลดสวัสดิการของประชาชน เพื่อแสวงหากำไร และยังสนับสนุนพระราชบัญญัติความมั่นคงแห่งชาติอย่างมากเพื่อเป็นเครื่องมือในการรื้อฟื้นเศรษฐกิจ เนื่องจากถูกนำไปใช้ในการควบคุมการเคลื่อนไหวของขบวนการแรงงาน

วิกฤตปัจจุบันทำให้เห็นธาตุแท้ของประธานาธิบดีปาร์ก กึน-เฮ ดังเห็นได้จากการต่อสู้ของประชาชนที่โดดเด่น ดังนี้

1. การนัดหยุดงานของสหภาพแรงงานรถไฟ (Korean Railway Workers'Union –KRWU) เป็นเวลา 21 วัน ตั้งแต่วันที่ 9-30 ธันวาคม 2556 สมาชิกจำนวน 15,000 คนหรือ 45% ของพนักงานทั้งหมดเข้าร่วมหยุดงาน ซึ่งถือว่าเป็นการต่อสู้ที่สำคัญและแหลมคม เพราะสามารถท้าทายการบริหารงานของประธานาธิบดีปาร์ก กึน-เฮได้ เนื่องจากรัฐบาลมีแผนเบื้องต้นที่จะขายกิจการรถไฟความเร็วสูง (Korail) ให้แก่เอกชน ซึ่งเคยริเริ่มในสมัยประธานาธิบดีลี เมียง บัค แต่ไม่สำเร็จ การแปรรูปนี้อยู่ในแผนที่เรียกว่า “การปฏิรูป” กิจการภาครัฐของประธานาธิบดีปาร์ก กึน-เฮ แต่ทว่า นอกจากจะถูกสหภาพแรงงานต่อต้านแล้ว ยังมีองค์กรประชาชนหนุนช่วย 900 แห่ง ร่วมกันรณรงค์นับปี ด้วยการล่ารายชื่อถึงกว่า 1 ล้านชื่อ ซึ่งนับเป็นชัยชนะเล็กๆ 

การนัดหยุดงานครั้งใหญ่ในประวัติศาสตร์นี้ยังไม่ถือว่าได้รับชัยชนะอย่างเด็ดขาด เพราะรัฐบาลยังไม่ล้มเลิกเพียงแต่หยุดชั่วขณะ การนัดหยุดงานและแรงสนับสนุนจากภาคประชาชนทำให้คะแนนเสียงของประธานาธิบดีลดลง เธอสร้างความไม่พอใจยิ่งขึ้น เมื่อสั่งให้ตำรวจบุกสำนักงานใหญ่ของสมาพันธ์แรงงานเกาหลี เพื่อตามจับกุมแกนนำสหภาพแรงงานรถไฟ  KCTU จึงประกาศนัดหยุดงานทั่วไปในวันที่ 28 ธ.ค. 56 และกลายเป็นการชุมนุมใหญ่ของสมาชิกกว่า 1 แสนคนรวมนักกิจกรรมผู้สนับสนุนด้วย 

ปัจจุบันสหภาพแรงงานรถไฟยังคงรณรงค์เรื่องความปลอดภัย (Safe than money) ต่อต้านการแปรรูปรถไฟให้เป็นของเอกชน คำขวัญ Achieve the real safety ความปลอดภัยคือเป้าหมายของการให้บริการสาธารณะ

2. โศกนาฏกรรมเรือเซวอลล่ม กรณีที่ก่อให้เกิดการสูญเสียคะแนนนิยม ส่งผลสะเทือนต่อที่นั่งของประธานาธิบดีมากที่สุด คือ มหันตภัยเรือแฟรี่เซวอลล่มเมื่อเช้าตรู่ของวันที่ 16 เม.ย.2557 ทำให้มีผู้เสียชีวิตจำนวน 300 คน ซึ่งส่วนใหญ่เป็นนักเรียนระดับมัธยมศึกษา  เธอไม่ยอมปรากฎตัวหลังเกิดเหตุการณ์ถึง 7 ชั่วโมงในขณะที่ประชาชนเฝ้าดูเรือจมทางทีวีด้วยความกลัวและความเศร้าสลด แม้นายกรัฐมนตรีจะลาออกเพื่อรับผิดชอบต่อเหตุการณ์ แต่ไม่ได้ช่วยให้เรื่องคลี่คลาย เพราะรัฐบาลยังปกปิดความจริง ดำเนินการสอบสวนสาเหตุช้า จนถึงบัดนี้ ครอบครัวของเหยื่อยังคงออกมาเรียกร้องความเป็นธรรมอยู่

3. การนัดหยุดงานของสหภาพแรงงานโรงพยาบาลและการแพทย์ (KHMU) มีสมาชิกทั้งหมด 44,000 คน มีสาขาจำนวน 150 สาขาทั่วประเทศ ในภูมิภาคต่างๆ 11 ภูมิภาค สมาชิกส่วนใหญ่เป็นพยาบาล ผู้ช่วยพยาบาล และนักเทคนิคการแพทย์ ฝ่ายบริหารของประธานาธิบดีปาร์กประกาศแผนส่งเสริมการลงทุนในภาคอุตสาหกรรมการบริการ เมื่อเดือนธ.ค. 56 โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อลดทอนความรับผิดชอบของรัฐบาลและขับเคลื่อนการแปรรูปสาธารณสุข โดยยกเลิกกฎระเบียบต่างๆ ที่ไปจำกัดการหากำไรและการบริการเพื่อการค้า[5]เพื่อทำให้การบริการทางการแพทย์นี้ทำกำไรมากขึ้น ซึ่งไม่ใช่การส่งเสริมความเป็นอยู่ที่ดีให้แก่ประชาชน แต่สร้างความมั่งคั่งให้แก่กลุ่มธุรกิจแชโบล (chaebols)

สหภาพแรงงานจึงรณรงค์ Life before money ชีวิตคนมาก่อนเงิน ต่อต้านการแปรรูปให้เป็นของเอกชน สร้างระบบสาธารณสุขให้เข้มแข็ง เพื่อให้ประชาชนได้ใช้บริการในราคาถูกและมีคุณภาพ คือ รัฐต้องลงทุนการบริการทางการแพทย์เพิ่ม ด้วยการเก็บภาษีจากคนรวย เพิ่มกำลังแรงงานเพราะจำนวนจำกัด ทำให้ต้องทำงานหนักเกินไป พร้อมกับรัฐต้องเพิ่มจำนวนสถานพยาบาลที่มีราคาถูก แม้จะมีกองทุนประกันสุขภาพ แต่ประชาชนต้องร่วมจ่าย 38% สหภาพแรงงานจึงเริ่มนัดหยุดงานครั้งแรกในวันที่ 24-30 มิถุนายน 2557 เป็นเวลา 1 สัปดาห์ และครั้งที่สองในวันที่ 22 กรกฎาคม ทั้งนี้ก็ได้รับแรงบันดาลใจจากสหภาพแรงงานรถไฟด้วย 

4. สมาชิกสมาพันธ์แรงงานเกาหลีนัดหยุดงานทั่วไปในวันที่ 24 เม.ย.58 เพื่อคัดค้านนโยบายสำคัญของรัฐบาลที่จะทำลายสภาพการจ้างงานและความเป็นอยู่ของผู้ใช้แรงงานทุกคน และมีข้อเรียกร้อง ดังนี้

1) ยกเลิกแผนปฏิรูปตลาดแรงงานที่ล้าหลัง ใช้รูปแบบการจ้างงานชั่วคราวอย่างแพร่หลาย

2) หยุดการตัดบำนาญของลูกจ้างรัฐ และปฏิรูประบบบำนาญแห่งชาติ

3) เพิ่มค่าจ้างขั้นต่ำเป็น 10,000 วอนต่อชั่วโมง (ประมาณ 300 บาท/ช.ม. ในปี 58 ค่าจ้างขั้นต่ำอยู่ที่ 5,580 วอนต่อชั่วโมง) 

4) สิทธิแรงงานขั้นพื้นฐานบังคับใช้กับแรงงานทุกคน ทั้งนี้แรงงานในสถานที่ทำงานที่จ้างคนงานน้อยกว่า 5 คน มีอยู่ 3,480,000 คน หรือเท่ากับ 19.15% ของประชากรแรงงานทั้งหมด แต่ พ.ร.บ.มาตรฐานแรงงานยังไม่ครอบคลุมคนเหล่านี้ รวมถึงคนงานไม่ประจำ คนงานที่จ้างงานแฝงหรือจ้างงานทางอ้อม ไม่มีสิทธิที่จะจัดตั้งและเจรจาต่อรองกับนายจ้าง

คนงานเริ่มชุมนุมในเมืองต่างๆ 20 แห่งในวันดังกล่าว และในวันแรงงานสากล 2558 (May Day) คนงาน 1 แสนคนมารวมตัวกันที่กรุงโซล

ทั้งนี้ เกาหลีติดอันดับสี่ของความไม่เท่าเทียมของรายได้ในกลุ่มประเทศความร่วมมือทางเศรษฐกิจและการพัฒนา (OECD) เนื่องจากอัตราการเติบโตของค่าจ้างที่แท้จริงได้ลดต่ำลง 6 ไตรมาส (อัตราการเติบโตของค่าจ้างที่แท้จริงเคยอยู่ที่ 3.4% ในไตรมาสที่ 2 ของปี 2556 และ 0.08% ในไตรมาสที่ 3 ของปี 2557) จำนวนคนตกงาน 4,456,000 คนหรือเท่ากับ 15.8% นั่นคือ อัตราความยากจนของคนวัยสูงอายุเท่ากับ 48% ซึ่งหมายถึง 1 ใน 2 ของคนอายุ 65 ปีขึ้นไปอยู่ในภาวะยากจน และมากกว่า 50% ของประชากรวัยทำงานทั้งหมดอยู่ในสภาพการทำงานที่ไม่มั่นคง ได้รับค่าจ้างครึ่งหนึ่งของค่าเฉลี่ยค่าจ้าง และไม่มีสิทธิได้รับประกันสังคม[6]

มีความเหลื่อมล้ำทางรายได้ระหว่างลูกจ้างประจำและลูกจ้างไม่ประจำ คือ เงินเดือนโดยเฉลี่ยของลูกจ้างประจำสูงขึ้น 47% ในช่วง 10 ปีที่ผ่านมา จาก 1.9 ล้านวอน (57,869.28 บาท) เป็น 2.79 ล้านวอน (84,976.47 บาท) ในขณะที่ ค่าจ้างรายเดือนโดยเฉลี่ยของลูกจ้างไม่ประจำสูงขึ้นเพียง 25% (ราว 1.5 ล้านวอน หรือ 45,686.27 บาทของปี 2559) (1,000 วอนประมาณ 30.5 บาท ของปี 59)[7]

อีกทั้ง สิทธิในการนัดหยุดงานได้รับประกันจากกฎหมายรัฐธรรมนูญ แต่ในทางปฏิบัติ ในแง่เป้าหมาย วิธีการ กระบวนการและผู้ที่จะนัดหยุดงานถูกกำหนดขีดเส้นมากเกินไป จึงเป็นไปได้ยากที่คนงานจะนัดหยุดงานถูกต้องตามกฎหมาย เราจึงเห็นกรณีผู้นำแรงงานและสมาชิกถูกกล่าวหาว่าทำผิดกฎหมาย ถูกฟ้องร้องเรียกค่าเสียหาย ถูกคุมขังและถูกเลิกจ้าง

5. กรณีการประท้วงของขบวนการชาวนาเมื่อ 14 พ.ย.58 มีการปราบปรามผู้ชุมนุมประท้วง (ประท้วงนโยบายการนำเข้าข้าว และขอให้รัฐบาลแทรกแซงราคาข้าวที่กำลังตกต่ำ เนื่องจากข้าวผลิตออกมาเป็นจำนวนมาก)[8] ซึ่งยิ่งทำให้สถานการณ์เสื่อมทรามลง เมื่อเจ้าหน้าที่ฉีดน้ำใส่อย่างแรงจนทำให้นักกิจกรรมชาวนาอายุ 69 ปีหมดสติและเสียชีวิตในเดือน ก.ย.59 แต่รัฐบาลไม่รับผิดชอบใดๆ แม้แต่คำขอโทษ

จุดที่ประชาชนทนไม่ไหวเห็นได้จากการเลือกตั้งทั่วไปเมื่อเดือน เม.ย.59 พรรคเซนูริ (พรรคพรมแดนใหม่) ของประธานาธิบดีปาร์กเสียที่นั่ง 30 ที่นั่งและฝ่ายค้านได้คะแนนเสียงส่วนใหญ่ในสภาผู้แทนราษฎร กับการนัดหยุดงานของคนงานอู่ต่อเรือต่อต้านนโยบายปรับโครงสร้างของอุตสาหกรรมนี้ รวมทั้ง พนักงานภาครัฐต่อต้านการนำระบบจ่ายค่าจ้างตามผลการปฏิบัติงาน (performance-based wage system) มาใช้ จนนำไปสู่การนัดหยุดงานทั่วไปของสมาชิก KCTU ในวันที่ 30 พ.ย.59 ที่ผ่านมา

 ที่มาภาพ: Faceboof Korean Confederation of Trade Unions

ปัจจัยที่ 2 ความแตกแยกภายในชนชั้นนำ

บริบททางเศรษฐกิจการเมืองปัจจุบันของเกาหลี กำลังเผชิญกับผลกระทบจากวิกฤตเศรษฐกิจการเงินโลกที่ผ่านมา ล่าสุดการล้มละลายของบริษัท Hanjin Shipping ในอุตสาหกรรมต่อเรือซึ่งเป็นอุตสาหกรรมที่ใหญ่ที่สุดในโลกและเป็นหลักของเศรษฐกิจเกาหลีแต่กำลังอ่อนแอ ทำให้กลุ่มก้อนชนชั้นนายทุนไม่พอใจการบริหารงานของประธานาธิบดี หนังสือพิมพ์แนวอนุรักษ์นิยมสุดขั้วที่ทรงอิทธิพลในเกาหลีคือ Chosun Ilbo ได้ติเตียนการทำงานของรัฐบาลประธานาธิบดี จนทำให้ประธานาธิบดีไม่พอใจ สอบสวนหัวหน้าบรรณาธิการข้อหาล็อบบี้บริษัทต่อเรืออย่างผิดกฎหมาย ความขัดแย้งนี้นำไปสู่คะแนนความนิยมตกต่ำ

ข้อหาของประธานาธิบดีปาร์ก กึน-เฮ ที่นำไปสู่การลงมติถอดถอนออกจากตำแหน่ง

ประธานาธิบดีถูกอัยการฟ้องร้องก่อนหน้าด้วยข้อหาใช้อำนาจในทางที่ผิด เอื้อประโยชน์ให้แก่เพื่อนสนิทชื่อ ชัว ซุน-ซิล (Choi Soon-sil) ที่ไม่มีตำแหน่งทางการ แต่ให้คำปรึกษาด้านต่างๆ เช่น การนัดหมายรัฐมนตรี ไปจนถึงเรื่องเล็กๆน้อยๆ เช่น สีเสื้อผ้าที่ควรหลีกเลี่ยง และยังปล่อยให้เพื่อนสนิทอ้างอำนาจของตัวเองบังคับให้บริษัทใหญ่ 50 แห่ง เช่น LG, Sumsung, Hyundai  บริจาคเงินให้แก่มูลนิธิ 2 แห่ง คือ The Mir and K Sport Foundations จำนวน 70 ล้านเหรียญสหรัฐฯ ซึ่งมีบทบาทในการส่งเสริมวัฒนธรรมเกาหลีและกีฬา[9] การที่เพื่อนสนิทมีอิทธิพลต่อประธานาธิบดี เนื่องจากเป็นลูกสาวของเจ้าลัทธิทรงเจ้า (Shamanistic religious) คือ ชัว แต-มิน ที่เคยให้คำปรึกษาแก่ประธานาธิบดีมาก่อนจนกระทั่งเสียชีวิต นอกจากนี้ เลขานุการประจำที่ทำการของประธานาธิบดี หรือ Blue House ซึ่งเทียบเท่า White House ของสหรัฐอเมริกา และรัฐมนตรีบางคนคอยช่วยเหลือมูลนิธิของชัว ซุน-ซิลและพวกด้วยวิธีพิเศษ

โดยสรุป ผลประโยชน์ทางชนชั้นระหว่างชนชั้นนำกับชนชั้นแรงงานไม่สามารถไปด้วยกันได้ และจะปรากฏความขัดแย้งอย่างแหลมคมในช่วงวิกฤต ที่ฝ่ายรัฐและทุนใช้แนวทางเสรีนิยมใหม่แก้ไขปัญหาเศรษฐกิจ โดยปฏิรูปโครงสร้างแรงงาน ซึ่งไปลิดรอนผลประโยชน์ของแรงงาน ทำลายสวัสดิการสังคม และใช้อำนาจในทางที่ผิด เอื้อประโยชน์ให้พวกพ้องของตัวเอง ขาดความรับผิดชอบต่อสังคม เป็นสิ่งที่ประชาชนยอมรับไม่ได้  รวมทั้ง ต้นทุนเดิมคือการเป็นลูกสาวของจอมเผด็จการ ปาร์ก จุง ฮี จึงไม่สามารถเป็นที่ไว้วางใจของขบวนการแรงงาน ขบวนการประชาธิปไตย ซึ่งมีประวัติศาสตร์การต่อสู้กับเผด็จการทหารมายาวนาน แม้จะได้น.ส.ปาร์ก กึน-เฮ มาเป็นประธานาธิบดี แต่ไม่ได้หมายความว่าประเทศจะถอยหลังไปสู่ระบอบอำนาจนิยมเสียทีเดียว เพราะยังมีขบวนการแรงงานและพรรคการเมืองของแรงงานที่เป็นผลผลิตของยุคสมัย 1987 คอยเป็นพลังคานอำนาจอยู่

โปรดติดตามการต่อสู้ของขบวนการแรงงาน ขบวนการประชาธิปไตยเกาหลีใต้จนกว่าพวกเขาจะบรรลุข้อเรียกร้อง เพื่อเป็นตัวอย่างของการต่อสู้เพื่อปลดแอกจากการปกครองระบอบเผด็จการ/อำนาจนิยม  และเป็นตัวอย่างให้เห็นถึงความล้มเหลวของการบริหารประเทศด้วยแนวทางทุนนิยมที่ทำลายความเป็นอยู่ที่ดีของประชาชนของประเทศใกล้เคียง เช่นประเทศไทย ต่อไป

เชิงอรรถ

ฟังเสียง ‘พรรคทางเลือก’ วิจารณ์ร่างกฎหมายพรรคการเมือง ระบุเนื้อหากำลังตัดสิทธิ-ตัดทางเลือก-ลดอำนาจประชาชน ทำพรรคทางเลือกขนาดเล็กที่ต้องการผลักดันประเด็นเฉพาะเกิดไม่ได้ ฉะจ่ายค่าสมาชิก 2,000 เท่ากับกีดกันคนจน หมดสิทธิตั้งพรรคการเมือง เรียกร้อง คสช. ยกเลิกคำสั่งห้ามประชุมพรรคและกำหนดวันเลือกตั้งให้ชัดเจน

พอจะรู้ๆ กันอยู่ว่า คณะรักษาความสงบแห่งชาติ (คสช.) มองนักการเมืองด้วยสายตาที่ไม่ค่อยจะไว้วางใจมาตั้งแต่ต้น ด้านหนึ่งก็สะท้อนออกมาผ่านร่าง พ.ร.บ.พรรคการเมือง ที่สร้างเงื่อนไขกติกาที่ดูจะเป็นอุปสรรคหลายอย่าง ดังที่ตัวแทนพรรคการเมืองต่างๆ ออกมาแสดงความคิดเห็นกันอย่างต่อเนื่องทันทีที่มีการเผยแพร่ร่างออกมา

เฉพาะในส่วนเนื้อหาที่ว่า ต้องมีสมาชิกเริ่มก่อตั้งแรกเริ่ม 500 คนขึ้นไป และผู้ร่วมจัดตั้งทุกคนต้องจ่ายเงินค่าสมาชิกคนละไม่น้อยกว่า 2,000 บาท แต่ไม่เกิน 500,000 บาท และภายใน 1 ปีนับจากวันที่รับจดทะเบียนพรรคการเมือง ต้องดำเนินการให้มีจำนวนสมาชิกไม่น้อยกว่า 5,000 คน พร้อมจัดให้มีสาขาในแต่ละภาคอย่างน้อยภาคละ 1 สาขา และใน 4 ปีต้องมีสมาชิกไม่น้อยกว่า 20,000 คน ซึ่งถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนักว่าอาจไม่เป็นจริงในทางปฏิบัติ

ที่ผ่านมาพรรคการเมืองระดับประเทศ ซึ่งมีฐานสมาชิกจำนวนมาก ต่างก็แสดงความเห็นกันไปมากแล้ว ขณะที่กลุ่มที่จะได้รับผลกระทบมากที่สุดจากร่างกฎหมายฉบับนี้ คงหนีไม่พ้นพรรคการเมืองทางเลือกขนาดเล็กที่ต้องการผลักดันประเด็นเฉพาะของตน เนื่องจากพรรคการเมืองเหล่านี้อาจไม่มีทรัพยากรมากเท่ากับพรรคการเมืองระดับประเทศในการปฏิบัติตามเงื่อนไขในกฎหมาย

ธนพร ศรียากูล หัวหน้าพรรคคนธรรมดาแห่งประเทศไทย กล่าวกับประชาไทว่า “แค่เงื่อนไขหลักๆ ก็จะเห็นว่าไม่ได้ส่งเสริมให้คนจัดตั้งพรรคการเมืองหรอก ไม่ใช่แค่พรรคของเรา แต่ยังมีกลุ่มเกษตรกร กลุ่มความหลากหลายทางเพศ กลุ่มปฏิรูปที่ดิน และอื่นๆ ที่อยากจะตั้งพรรคการเมือง ไม่มีทาง”

ลดทางเลือก-ตัดสิทธิประชาชน

ธนพร กล่าวว่า เนื้อหาที่ออกมาก็ไม่ได้ผิดความคาดหมาย ทางพรรคคนธรรมดาฯ คาดการณ์ไว้ตั้งแต่ตอนร่างรัฐธรรมนูญแล้วว่า กระบวนการต่างๆ ถูกล็อกไว้ล่วงหน้าหมดแล้ว นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้พรรคคนธรรมดาฯ ไม่เข้าไปมีส่วนร่วมใดๆ กับกระบวนการของ คสช. ตั้งแต่ต้น

“การที่จะทำให้ภาคประชาชนไม่แข็งแรง วิถีทางหนึ่งคือทำให้ตัวเลือกน้อยลง ก็สะท้อนผ่าน พ.ร.บ.พรรคการเมืองนี่แหละ พรรคเล็กๆ หรือใครก็ตามที่คิดจะทำพรรคการเมือง คนรุ่นใหม่ที่อยากจะมีส่วนร่วมทางการเมืองผ่านการเลือกตั้ง ผมคิดว่าวันนี้เลิกคิดไปเลย เพราะเป็นไปไม่ได้หรอกที่ท่านจะรวบรวมคนมา 500 แล้วขอเงินอีกคนละ 2,000 เพื่อจดทะเบียนพรรคการเมือง แค่เริ่มต้น ทางเลือกของพี่น้องประชาชนก็น้อยลงแล้ว สรุปได้ว่าการเลือกตั้งที่จะมาถึงก็คงไม่มีทางเลือกอะไรใหม่ๆ อย่างที่คาดหวัง”

ธนพร อธิบายว่า ตามกฎหมายพรรคการเมืองฉบับเดิม คนที่จะตั้งพรรค รวมตัวกันให้ได้ 15 คนแล้วขอจดทะเบียน เมื่อจดทะเบียนแล้ว มีเวลา 1 ปีหาสมาชิกให้ได้ 5,000 คน ซึ่งเมื่อเทียบกับฉบับนี้จะเห็นว่าคนละเรื่อง ฉบับนี้เอา 2 เรื่องมาปนกัน โดยบอกว่าหย่อนเกณฑ์ให้เหลือแค่ 500 คน แต่ไม่ใช่ เพราะฉบับเดิมแค่ 15 คนในการจด แต่ฉบับนี้ใช้ถึง 500

“เรื่องจ่ายเงิน เรื่องความเป็นเจ้าของ ไม่มีปัญหาครับ แต่ปัญหาคือไปกำหนดว่าคนละ 2,000 บาท ทุกวันนี้คนที่มาสมัครเป็นสมาชิกพรรคการเมือง หลายคนยินดีสละภาษีเงินได้มาบริจาคให้พรรคการเมืองอยู่แล้ว สมาชิกหลายคนก็ยินดีจ่ายครับ ร้อยสองร้อย แต่ผมสงสัยว่าตัวเลข 2,000 บาท ท่านไปตั้งสมมติฐานจากไหน ถ้ากลุ่มชนเผ่าอย่างอูรักลาโว้ยอยากตั้งพรรค เขาจะเอาเงินจากไหนคนละ 2,000 บาท เราไปจำกัดสิทธิคนกลุ่มนี้ได้อย่างไร เขาก็มีสิทธิที่จะต่อสู้ทางการเมืองเพื่อปกป้องทรัพยากรของเขา เงื่อนไขตรงนี้ต่างหากที่ กมธ. อาจจะขาดประสบการณ์ทางการเมือง เป็นไปไม่ได้หรอกครับที่อยู่ดีๆ จะให้คนขวักตังค์ 2,000”

ธนพร กล่าวอีกว่า ถ้ากำหนดให้จ่ายค่าสมาชิกแบบนี้ ถึงที่สุดแล้วจะมีอยู่ไม่กี่คนที่เป็นคนจ่าย แต่จ่ายในนามคนอื่น เท่ากับส่งเสริมให้คนมีอำนาจเหนือพรรคการเมือง โดยเกิดจากกติกาของตัวเองที่อ้างว่าต้องการ ดังนั้น เรื่องค่าสมาชิกควรให้แต่ละพรรคไปกำหนดกันเอง เพราะการจ่ายค่าสมาชิกไม่ได้สะท้อนการเป็นเจ้าของ

ร่าง กม.พรรคการเมือง กำลังลดอำนาจประชาชน

พรรคสามัญชน ซึ่งเป็นแนวคิดร่วมกันของนักกิจกรรมและชาวบ้านที่ต้องการผลักดันประเด็นเชิงโครงสร้างและนโยบาย ก็เป็นอีกพรรคหนึ่งที่ตั้งใจจะจดทะเบียนพรรคการเมือง แต่เกิดเหตุรัฐประหารปี 2557 ขึ้นเสียก่อน

ด้าน วิทูวัจน์ ทองบุ คณะกรรมการเฉพาะกาลพรรคสามัญชน กล่าวว่า ผู้เขียนกฎหมายพรรคการเมืองมีทัศนคติเชิงลบต่อนักการเมือง โดยการใช้กฎหมายในระดับต่างๆ เพื่อตรึงนักการเมืองให้เดินไปบนทางที่ คสช. วางเอาไว้ แต่กลับบอกว่าจะส่งเสริมความเป็นอิสระของพรรคการเมืองและให้ประชาชนมีส่วนร่วมอย่างกว้างขวาง เขามองในทำนองเดียวกันกับธนพรว่า

“2,000 บาทเป็นการกีดกันคนจนออกไป ทั้งที่เขาควรจะมีความเชื่อ มีอุดมการณ์ และมีโอกาสเสนอตัวรับใช้ประชาชนได้ ผมว่ามันเป็นเรื่องท่าทีของรัฐบาลทหารชุดนี้ที่ต้องการลดอำนาจประชาชน เพราะการลดอำนาจพรรคการเมืองและนักการเมือง เป็นการลดอำนาจของประชาชนด้วย พอประชาชนถูกลดอำนาจ ไม่มีโอกาสใช้ ส.ส. ไม่มีโอกาสใช้พรรคการเมือง ก็ถูกผลักออกจากระบบรัฐสภาก็ต้องไปอยู่บนท้องถนนอีก

“การหาสมาชิกจัดตั้ง 500 คนคงจะพอหาได้ แต่คนละ 2,000 บาท ผมคิดว่าถ้าเป็นพี่น้องเกษตรกร เงิน 2,000 ก็เยอะอยู่ ส่วนจำนวนสมาชิก 5,000 ก็เป็นเงื่อนไขจากกฎหมายเก่าอยู่แล้ว ซึ่งเราพยายามเตรียมการว่าจะทำยังไงให้ถึง ซึ่งเป็นโจทย์เดียวที่เราคิด แต่ว่าตัวเลข 20,000 คน ผมก็กังวลอยู่”

ได้ทุกอย่างแล้ว ก็ขอให้ปลดล็อก

ทัศนะของวิทูวัจน์ เห็นว่า การจัดตั้งพรรคการเมืองควรทำได้ง่าย สร้างตัวเลือกให้ประชาชนมากขึ้น ให้ผู้ขายในตลาดการเมืองได้แข่งขันกัน แต่การที่พยายามทำให้ตัวเลือกน้อยลงไม่ใช่วิธีแก้ปัญหานักการเมืองโกง

ด้านธนพรกล่าวว่า ถึงจุดนี้ทางพรรคถอยไม่ได้และจะหาคนให้ได้ตามกฎหมายเพื่อลงสมัครรับเลือกตั้ง และเข้าไปต่อสู้ในรัฐสภาต่อ

อย่างไรก็ตาม ธนพรกล่าวกับประชาไทว่าไม่คิดจะเรียกร้องให้รัฐบาล คสช. แก้ไขกฎหมายพรรคการเมือง เพราะคงไม่ยอมแก้ แต่สิ่งที่เขาต้องการคือ

“สิ่งที่เราอยากจะให้เกิดความชัดเจนมากที่สุดตอนนี้ หนึ่ง-ยกเลิกคำสั่ง คสช. ที่ห้ามดำเนินกิจกรรมทางการเมืองของพรรคการเมือง รีบปลดล็อก ในเมื่อท่านได้ทุกสิ่งทุกอย่างที่ท่านคิดแล้ว จึงไม่มีเหตุผลที่ท่านจะคงคำสั่งฉบับนี้เอาไว้ เพราะพรรคการเมืองก็มีเงื่อนไขที่ต้องทำเยอะแยะที่จะนำไปสู่กระบวนการเลือกตั้ง พรรคเล็กๆ อย่างผมก็ต้องหาอีก 5,000 และสอง-ประกาศวันเลือกตั้งให้ชัดเจน”

หลังนายกฯ ใช้ม.44 ย้ายด่วน ผอ.พอช. สามองค์กรภาคประชาชน ตั้งข้อสังเกต คสช.ต้องการแทรกแซงการทำงานองค์กรอิสระ ย้ำต้องใช้กระบวนการสรรหาภายในเท่านั้น ไม่ต้องการตัวแทนจากรัฐบาล-ทหาร เรียกร้องยกเลิก ม.44 โดยเร็วที่สุด

14 ธ.ค. 2559 จากกรณี พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรีมีคำสั่งให้ นายพลากร วงศ์กองแก้ว ผู้อำนวยการสถาบันองค์การพัฒนาชุมชน (องค์การมหาชน) หรือ พอช. ย้ายไปปฏิบัติหน้าที่ประจำสำนักนายกรัฐมนตรี ตามคำสั่งหัวหน้ารักษาความสงบแห่งชาติที่ 68/2559 เรื่อง มาตรการแก้ปัญหาเจ้าหน้าที่ในหน่วยงานอื่นของรัฐและการกำหนดกรอบอัตรากำลังชั่วคราว อาศัยอํานาจตามความในมาตรา 44 ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย (ฉบับชั่วคราว) พุทธศักราช 2557 เมื่อวันที่ 9 ธ.ค. 2559 ก่อให้เกิดกระแสความไม่พอใจในแวดวงภาคประชาชน และเกิดการตั้งคำถามกับรัฐบาลว่าต้องการแทรกแซงการทำงานของภาคประชาชนใช่หรือไม่

เครือข่ายสลัมสี่ภาคออกแถลงการณ์ เรื่อง หยุดแทรกแซงการทำงานองค์กรอิสระของภาคประชาชน โดยชี้ว่า พอช.ถือเป็นหน่วยงานที่เป็นสะพานกลางในการเชื่อมประสานระหว่างรัฐ กับประชาชน และเป็นองค์กรที่เกิดมาจากการเรียกร้องผลักดันของคนจน ที่ทำหน้าที่ในการแก้ปัญหาและพัฒนาคุณภาพชีวิตให้กับคนจน คนชายขอบ ในด้านการพัฒนาที่อยู่อาศัย การจัดสวัสดิการ และการสร้างความเข้มแข็งให้กับชุมชน

“คำสั่งดังกล่าวถือเป็นการแทรกแซงการบริหารงานขององค์กรที่ทุ่มเทการทำงานให้กับคนจน โดยไม่มีเหตุผลสมควร ถือเป็นการใช้อำนาจที่ขาดความชอบธรรม และไม่เคารพต่อกระบวนการปกติขององค์กร อีกทั้งยังมีคำสั่งหัวหน้า คสช. 71/2559 ให้ยกเลิกสภาพัฒนาการเมือง (สพม.), คณะกรรมการปฏิรูปกฎหมาย (คปก.) และสภาที่ปรึกษาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ตามมาอีกด้วย
”
โดยเครือข่ายสลัมสี่ภาค มีข้อเรียกร้อง 3 ข้อ ดังนี้ 1.ขอให้ คสช.และรัฐบาล หยุดแทรกแซงการทำงานของ พอช. และองค์กรอื่นๆ ที่ปฏิบัติหน้าที่ในงานด้านการพัฒนาองค์กรชุมชน 2. คสช.และรัฐบาล ต้องไม่ส่งตัวแทนมารับตำแหน่ง ผู้อำนวยการ หรือแม้แต่การรักษาการผู้อำนวยการ  พร้อมทั้งปล่อยให้เป็นกระบวนการภายในองค์กรในการสรรหาผู้ดำรงตำแหน่งต่อไปตามกระบวนการขององค์กร 3. ขอให้ คสช.และรัฐบาล ยกเลิกคำสั่งต่างๆ ในการโยกย้าย และยกเลิกการทำงานของหน่วยงาน และองค์กรอื่นๆ ที่ปฏิบัติหน้าที่ในงานด้านการพัฒนาองค์กรชุมชน หรือเชื่อมร้อยขบวนประชาชน ให้คงองค์กรเพื่อปฎิบัติหน้าที่ให้กับขบวนประชาชนต่อไป

ขณะที่เครือข่ายองค์กรชุมชนและประชาสังคมภาคใต้ เขียนจดหมายเปิดผนึกถึง พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี โดยมีข้อเสนอ 3 ข้อ 1. ให้ คสช.และนายกฯ ยกเลิกคำสั่งย้ายนายพลากร วงศ์กองแก้ว 2. หยุดแทรกแซงการทำงานของ พอช. 3.  คสช. ต้องไม่แทรกแซงการทำงานขององค์กรที่มีบทบาทเสริมสร้างความเข้มแข็งของภาคประชาสังคมทั้งทางตรงและทางอ้อม

ด้านคณะประสานงานขบวนองค์กรชุมชนภาคอีสาน (คปอ.ภาคอีสาน) ออกแถลงการณ์ให้ความเห็นว่า คสช. ใช้อำนาจในการออกคำสั่งซึ่งไม่ได้มาจากประชาชนโดยแท้ จึงมีข้อเสนอ ดังนี้ 1. ให้ คสช. หยุดการแทรกแซงการดำเนินงานของ พอช. ทุกรูปแบบ 2. คัดค้านการส่งคนของ คสช. มาเป็น ผอ.พอช. และรักษาการ ผอ. 3. ยกเลิก ม.44 โดยเร็วที่สุด
 

ผู้คนในอเลปโปแห่ทวีตข้อความอำลา ในขณะที่กองกำลังรัฐบาลซีเรียของบาชาร์ อัล อัสซาด รุกคืบยึดอเลปโปที่มั่นใหญ่ฝ่ายกบฎ ด้านสหประชาชาติระบุกองกำลังฝ่ายรัฐบาลสังหารพลเรือนไม่เลือกหน้า ไม่เว้นแม้แต่ผู้หญิงหรือเด็ก บางกรณีถึงขั้นมีบุกค้นบ้านเพื่อสังหารคนที่อยู่ด้านใน ขณะที่พลเรือนและฝ่ายกบฎในอเลปโปยังคงรอให้รัฐบาลซีเรียเปิดทางอพยพ

แผนที่แสดงสถานการณ์ล่าสุดในซีเรีย ในเดือนธันวาคม 2016 เมืองอเลปโปที่มั่นของฝ่ายกบฎ อยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของแผนที่ (ที่มา: วิกิพีเดีย)

แผนที่แสดงพื้นที่ยึดครองบริเวณเมืองอเลปโปและข้างเคียง โดยบริเวณสีเขียวเล็กๆ กลางแผนที่คือพื้นที่ยึดครองของฝ่ายกบฎซีเรียที่ถูกปิดล้อมโดยพื้นที่สีแดง ที่เป็นของกองกำลังรัฐบาลซีเรียและพันธมิตรกลุ่มต่างๆ โดยกลุ่มกบฎซีเรียเสียพื้นที่ให้กับฝ่ายรัฐบาลเพิ่มขึ้น และมีแนวโน้มจะเสียพื้นที่ยึดครองในเมืองอเลปโปเกือบทั้งหมด จนเหลือพื้นที่ชานเมืองและบริเวณโดยรอบ

ส่วนพื้นที่สีเหลืองเป็นของกองกำลัง SDF ที่มุ่งเป็นปฏิปักษ์กับกลุ่ม ISIS มากกว่ากลุ่มของรัฐบาลซีเรีย และพื้นที่สีส้มเป็นพื้นที่ๆ กองกำลังของ SDF กับกองกำลังที่นิยมรัฐบาลซีเรียยึดครองพื้นที่ร่วมกัน (ที่มา: วิกิพีเดีย)

14 ธ.ค. 2559 รูเพิร์ท โคลวิลล์ โฆษกสำนักงานสิทธิมนุษยชนของสหในประชาชาติเปิดเผยว่าในช่วงวันจันทร์ที่ผ่านมามีพลเรือนถูกสังหาร 82 รายในหลายย่านของเมืองอเลปโปในช่วงที่กองกำลังของรัฐบาลเข้ายึดครอง มีประชาชนหลายพันคนที่ยังติดอยู่ในส่วนฐานที่มั่นสุดท้ายที่ถูกยึดครองโดยกลุ่มกบฏ

"วิดีโอคอลสุดท้าย" ผมหวังว่าคุณจะจดจำพวกเรา

"I hope you can remember us."

This teacher in Aleppo shares a harrowing "last call" video as government forces take control of the city. pic.twitter.com/2CMzZplvav

— AJ+ (@ajplus) 13 December 2016

อัลจาซีราพลัสเผยภาพวิดีโอของอับดุลคาฟี อัลฮัมโด อาจารย์มหาวิทยาลัยคนหนึ่งในเมืองอเล็ปโปวิดีโอคอลเพื่ออำลาขณะที่กองกำลังฝ่ายรัฐบาลซีเรียกำลังรุกคืบเข้าพื้นที่ เขาหวังว่าผู้คนในโลกจะช่วยหยุดการสังหารครั้งนี้เอาไว้ได้ เขาไม่เชื่ออีกต่อไปแล้วกับสหประชาชาติและประชาคมนานาชาติ รัสเซียไม่ต้องการให้พวกเขามีชีวิตรอด ซึ่งก็ไม่ต่างจากรัฐบาลอัสซาด เขากล่าวว่าฝ่ายรัฐบาลกำลังเฉลิมฉลองอยู่บนซากศพของพวกเขา แต่เขายืนยันว่าพวกเขาเป็นมนุษย์ผู้ใฝ่ในเสรีภาพ ไม่ได้ต้องการสิ่งใดนอกจากอิสรภาพ เขาหวังว่าทุกคนจะจดจำพวกเขาเอาไว้

ทั้งนี้ในช่วงที่กองกำลังรัฐบาลอัสซาด ผู้คนที่อยู่ในเมืองอเลปโปย่านที่กบฎยึดครองต่างส่งคลิปวิดีโอและทวิตข้อความเพื่ออำลา โดยแฮชแท็ก #Aleppo กลายเป็นแฮทแท็ชหลักของวันนี้

รัฐบาลซีเรียรุกคืบยึดคืนอเลปโป

หลังจากที่มีการสู้รบอย่างหนักเป้นเวลาหลายสัปดาห์กองกำลังรัฐบาลซีเรียก็ประกาศว่ายึดครองอเลปโปทั้งหมดเมื่อวันอังคารที่ผ่านมา (13 ธ.ค.) และจะไล่กวาดล้างกลุ่มกบฏที่เหลืออยู่ จากที่ก่อนหน้านี้เมืองอเลปโปถูกทิ้งระเบิดใส่มาโดยตลอดทั้งจากกองกำลังรัฐบาลซีเรียและกองกำลังติดอาวุธจากอิหร่านและรัสเซียที่คอยหนุนหลังจากการรายงานของนักข่าวอัลจาซีราที่อยู่ในตุรกี ทางด้านองค์กรยูนิเซฟรายงานว่ามีเด็กเกือบ 100 คนที่ยังคงติดอยู่ในอาคารท่ามกลางการถูกโจมตีอย่างหนักในทางฝั่งตะวันออกของอเลปโป

อิบราฮิม อะบู อัลเลธ โฆษกหน่วยกู้ภัยไวท์เฮลเมทส์ผู้อยู่ในเหตุการณ์พูดถึงสภาพผู้คนถูกสังหารในพื้นที่ที่เคยอยู่ภายใต้การยึดครองของกลุ่มกบฏมาก่อนว่ามีศพผู้คนเรียงรายอยู่ตามเศษซากอาคารบนท้องงถนน มีบางคนนั่งสิ้นหวังอยู่ริมทางเท้าเพราะไม่มีที่อยู่อาศัย สภาพของผู้คนรู้สึกว่าชะตากรรมของพวกเขาถ้าไม่ถูกจับก็ถูกสังหาร

สงครามซีเรียดำเนินมายาวนานกว่า 5 ปีแล้วและอเลปโปก็เป็นเมืองสำคัญที่ถูกโจมตีทั้งจากกลุ่มกบฏและกองกำลังฝ่ายรัฐบาล อเลปโปมีความสำคัญเพราะเป็นเมืองศุนย์กลางอุตสาหกรรมและการเงินของซีเรียรวมถึงเป็นแหล่งมรดกโลก บีบีซีระบุว่าในช่วงที่มีการประท้วงต่อต้านรัฐบาลอัสซาดในปี 2554 ไม่ค่อยมีการประท้วงใหญ่ๆ หรือเหตุรุนแรงใดๆ ในอเลปโป แต่ในปี 2555 อยู่ๆ เมืองนี้ก็กลายเป็นแหล่งสู้รบโดยเริ่มจากฝ่ายกบฏขจัดฝ่ายรัฐบาลออกไปได้ จนฝ่ายกบฏควบคุมฝั่งตะวันออกและฝ่ายรัฐบาลควบคุมฝั่งตะวันตก

การสู้รบในอเลปโปมีทั้งกลุ่มกบฏฝ่ายต่อต้านรัฐบาลซึ่งส่วนใหญ่เป็นชาวมุสลิมนิกายซุนนี กลุ่มกบฏเหล่านี้มีจำนวนมากที่ได้รับการสนับสนุนทางการเงินจากสหรัฐฯ ซาอุดิอาระเบีย และตุรกี ซึ่งเป็นศัตรูของอัสซาด ส่วนฝ่ายรัฐบาลจะได้รับการสนับสนุนด้านการทิ้งระเบิดทางเครื่องบินโดยรัสเซียและมีกองกำลังเสริมเป็นกลุ่มติดอาวุธนิกายชีอะฮ์จากอิหร่าน อิรัก อัฟกานิสถาน เลบานอน ปากีสถาน นอกจากสองฝ่ายใหญ่ๆ นี้แล้วบางครั้งกลุ่มหัวรุนแรงอื่นๆ อย่างอัลนุสราที่ประกาศแยกตัวจากอัลกออิดะฮ์ก็เข้าไปสู้รบด้วย

นอกจากนี้ยังมีวิดีโอจากสถาปนิกและนักกิจกรรมที่มีชื่อเสียงในโซเชียลมีเดียชื่อ ลีนา อัลชามี เผยแพร่วิดีโอเมื่อวันอังคารที่ผ่านมาบอกว่านี่อาจจะเป็นวิดีโอสุดท้ายของเธอแต่เธอก็ต้องเปิดโปงว่ามี "การสังหารหมู่" เกิดขึ้นในอเลปโปโดย "รัฐบาลอาชญากร" ยังมีประชาชนบางคนที่ได้รับบาดเจ็บนอนอยู่บนถนน

มีผู้คนอีกหลายคนที่พยายามส่ง "ข้อความสุดท้าย" ผ่านทางโซเชียลมีเดียในช่วงคืนวันจันทร์ที่มีการทิ้งระเบิดอย่างหนักและกองกำลังรัฐบาลรุกคืบเข้าไป มีนักกิจกรรมอีกคนหนึ่งชื่ออับดุลกาฟี อัลฮัมโด กล่าวว่าเขาผิดหวังกับสหประชาชาติและประชาคมโลกที่ไม่ทำอะไรมากพอ "พวกเขาพอใจที่ให้พวกเราถูกสังหาร สิ่งที่พวกเราต้องเผชิญ... เป็นการสังหารหมู่ที่เลวร้ายที่สุดในประวัติศาสตร์ในช่วงไม่กี่ปีมานี้"

สหประชาชาติเรียกร้องให้ซีเรียรักษาพยาบาลประชาชนที่กำลังหนีตาย

เซยิด ราอาด อัลฮุสเซน ข้าหลวงใหญ่ด้านสิทธิมนุษยชนของสหประชาชาติเรียกร้องประชาคมโลกกดดันซีเรียให้มีการรักษาพยาบาลประชาชนที่กำลังหนีตายออกจากทางฝั่งตะวันออกของอเลปโป และเตือนว่าเป็นไปได้ที่ประชาชนเมืองอื่นๆ ที่ถูกยึดครองโดยกลุ่มกบฏ และต่อให้มีการนองเลือด ผู้คนทั้งผู้ชาย ผู้หญิง และเด็ก ก็ยังห่างไกลจากการจบสิ้นความขัดแย้งอันโหดร้ายนี้

บีบีซีรายงานว่าในขณะที่สหประชาชาติพูดถึงพลเรือนจำนวนมากถูกสังหารฝ่ายรัฐบาลซีเรียและรัสเซียก็บอกว่าพวกเขาไม่ได้เล็งเป้าไปที่ประชาชน ทั้งนี้ฝ่ายกบฏเองก็เคยมีเหตุการณ์ที่ทำให้ผู้คนกลายสิบคนในฝั่งตะวันตกเสียชีวิตจากปืนครกและจรวด บีบีซีระบุว่าถ้าหากฝ่ายประธานาธิบดีอัสซาดยึดครองอเลปโปได้ก็จะทำให้รัฐบาลสามารถควบคุมเมืองใหญ่ๆ ทั้ง 4 เมืองในซีเรียได้และรัฐบาลอัสซาดคงหวังว่าการบุกยึดในครั้งนี้จะส่งผลต่อเนื่องให้สิ้นสุดสงครามกลางเมือง

ทางด้านตุรกีที่สนับสนุนฝ่ายต่อต้านรัฐบาลในซีเรียกล่าวเมื่อวันอังคารที่ผ่านมาว่าพวกเขาจะเน้นหารือกับรัสเซียหนักขึ้นเพื่อเรียกร้องให้มีการหยุดยิงและหาหนทางในการหยุดยั้งโศกนาฏกรรมทางมนุษยธรรมนี้

เรียบเรียงจาก

Civilians killed on spot as battle for Aleppo nears end, Aljazeera, 14-12-2016

What's happening in Aleppo?, BBC, 13-12-2016

14 ธ.ค. 2559 ความคืบหน้ากรณีการคัดค้านร่าง พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ ซึ่งมีกำหนดการจะเข้าสู่การพิจารณาวาระ 3 ของสภานิติบัญญัติแห่งชาติ (สนช.) ในวันพรุ่งนี้ (15 ธ.ค.) ล่าสุด มติชนออนไลน์ รายงานว่า พล.ต.อ.ชัชวาลย์ สุขสมจิตร์ ประธาน กมธ.วิสามัญพิจารณาร่าง พ.ร.บ.ว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ ของ สภานิติบัญญัติแห่งชาติ (สนช.) กล่าวถึงกระแสคัดค้านการพิจารณาร่างกฎหมายดังกล่าวในวาระ 3 ว่า มาถึงชั้นนี้คงชะลอหรือทบทวนอีกไม่ได้ ต้องเดินไปตามกระบวนการพิจารณากฎหมาย แต่ทั้งนี้จะมีการเลื่อนวาระการพิจารณากฎหมายฉบับนี้ไปเป็นวันที่ 16 ธันวาคมแทน เนื่องจากการประชุมสนช.ในวันที่ 15 ธันวาคม มีวาระการพิจาณากฎหมายบางฉบับที่ต้องใช้เวลานาน

ทั้งนี้ พล.ต.อ.ชัชวาลย์ ยืนยันว่า กฎหมายฉบับนี้ถูกแก้ไขให้ดีขึ้นกว่าฉบับ 2550 มีเนื้อหาระบุชัดว่า ไม่เกี่ยวกับคดีหมิ่นประมาทตามกฎหมายอาญา ทำให้การบังคับใช้แยกฐานความผิดกัน จะไม่มีการใช้พ่วงกันในการฟ้องร้องเหมือนที่ผ่านมา ส่วนข้อห่วงกังวลเรื่องการปิดกั้นการเข้าถึงหน้าเว็บไซต์ ก็ยังต้องใช้หมายศาลภาพรวมของกฎหมายเป็นไปตามหลักสากล เราต้องการคุ้มครองความมั่นคงทั้งเศรษฐกิจและสังคม ถ้าปล่อยให้นำเข้าข้อมูลที่ปลอมแปลงเข้าสู่ระบบมันจะกระจายอย่างรวดเร็ว จึงแก้ไขปรับปรุงให้กฎหมายมีความชัดเจน


โลกโซเชียลร่วมรณรงค์

ผู้สื่อข่าวรายงานว่า นับแต่โครงการอินเทอร์เน็ตเพื่อกฎหมายประชาชน หรือ ไอลอว์ เริ่มการรณรงค์ให้มีการส่งเสียงคัดค้านไปยัง สนช. และคณะกรรมาธิการร่าง พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ ผ่านทางช่องทางโซเชียลมีเดีย เมื่อคืนวันศุกร์ที่ผ่านมา ล่าสุด มีการรณรงค์คัดค้าน พ.ร.บ.คอมฯ ในหลายช่องทาง 

โดยวันนี้เมื่อเวลา 20.06 น. มีผู้เข้าร่วมลงชื่อ "หยุด Single Gateway หยุดกฎหมายล้วงข้อมูลส่วนบุคคล" ในแคมเปญของเครือข่ายพลเมืองเน็ตแล้ว 204,870 ราย โดยเครือข่ายพลเมืองเน็ตระบุว่า จะยื่นหนังสือต่อประธาน สนช. พร้อมกับรายชื่อทั้งหมดในวันพรุ่งนี้

ด้านเพจต่างๆ ในเฟซบุ๊กต่างร่วมสื่อสารประเด็นนี้กันอย่างคึกคัก อาทิ เพจ ไอลอว์, เครือข่ายพลเมืองเน็ต, คาราโอเกะชั้นใต้ดิน, ไข่แมว,  Imome Family,  The Matter,  สรุป, พลเมืองต่อต้าน Single Gateway: Thailand Internet Firewall #opsinglegateway

ขณะที่ในทวิตเตอร์  #พรบคอมขึ้นเป็นอันดับสองของแฮชแท็กที่มีการพูดถึงมากที่สุดในประเทศไทยในวันนี้ โดยมีการพูดถึงกว่า 166,000 ครั้ง ขณะที่ #Single Gatewayมีการพูดถึงเป็นอันดับที่สี่ โดยผู้ทวีตกว่า 40,600 ครั้ง (ข้อมูลเมื่อ 18.00 น.)

ไอลอว์ 




เครือข่ายพลเมืองเน็ต

Way Magazine


 

เพจคาราโอเกะชั้นใต้ดินซึ่งมีผู้ติดตามกว่า 712,000 ราย ร่วมรณรงค์ด้วย


 

เพจไข่แมว ซึ่งเป็นเพจแซวการเมือง ที่มีผู้ติดตามกว่า 216,000 คน วาดการ์ตูนล้อเลียนหลายภาพติดๆ กัน 

Imome Family เพจการ์ตูนแนวเสียดสี ก็พูดถึง





The Matter 



The Momentum

เพจน่าเบื่อก็เขียนถึง




เพจสรุปซึ่งมีผู้ติดตามกว่า 285,000 คน ก็เขียนถึงกรณีนี้ด้วย




เพจ Thai Climate Justice คณะทำงานโลกเย็นที่เป็นธรรม ร่วมพูดถึงปัญหาของ พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ที่จะกระทบกับนักกิจกรรมทางสังคมด้วย 

เซีย ไทยรัฐ นักเขียนการ์ตูนชื่อดังในไทยรัฐ ได้วาดการ์ตูนถึงผลกระทบที่จะเกิดจากร่าง พ.ร.บ.คอมฯ ลงในหนังสือพิมพ์ไทยรัฐ ฉบับวันนี้ด้วย

ที่มา เว็บไซต์ทำเนียบฯ 

14 ธ.ค. 2559 รายงานข่าวจากเว็บไซต์ทำเนียบรัฐบาลระบุว่า วันนี้ (14 ธ.ค.59)เมื่อเวลา 09.30 น. ณ ห้องรอยัล จูบิลี่ บอลรูม อาคารชาเลนเจอร์ ศูนย์แสดงสินค้าและการประชุมอิมแพ็ค เมืองทองธานี พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี เป็นประธานเปิดการประชุมสัมมนาการเตรียมการจัดทำงบประมาณรายจ่ายประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2561 และมอบนโยบายการจัดทำงบประมาณ โดยมีคณะรัฐมนตรี หัวหน้าส่วนราชการ ผู้ว่าราชการจังหวัด ผู้บริหารและเจ้าหน้าที่ส่วนราชการ รัฐวิสาหกิจและหน่วยงานอื่นของรัฐ เข้าร่วมงาน

โดยโอกาสนี้ พล.อ.ประยุทธ์ ได้กล่าวมอบนโยบายการจัดทำงบประมาณ ซึ่งเว็บไซต์ทำเนียบรัฐบาลสรุปสาระสำคัญไว้ดังนี้ พล.อ.ประยุทธ์ กล่าวว่า วันนี้เรากำลังเดินหน้าประเทศในทุกระบบเพื่อไปสู่อนาคตที่ยั่งยืน เพราะจำเป็นที่จะต้องให้ประเทศมีความยั่งยืนในทุกเรื่องทุกมิติ โดยต้องอาศัยความร่วมมือจากทุกภาคส่วน ให้มีความเข้าใจตรงกันเพื่อให้เกิดความร่วมมือระหว่างกันให้ได้เร็วที่สุด เพื่อเดินหน้าประเทศไปให้ได้โดยไม่คำนึงถึงตัวตนและวัฒนธรรมองค์กรมากเกินไป ซึ่งประเทศไทยมีศักยภาพทางภูมิศาสตร์ในการเป็นศูนย์กลางของอาเซียน และในอนาคตจะมีโครงการต่าง ๆ ที่สำคัญเกิดขึ้นมากมาย ฉะนั้นเราจะต้องทำงานให้เกิดการประสานสอดคล้องกันให้มากที่สุด

พล.อ.ประยุทธ์ กล่าวว่า วันนี้อยากให้ทุกคนมองอนาคตร่วมกันและทำความเข้าใจกับประชาชนด้วยว่าถ้าเรายังคิดแบบเดิมทำแบบเดิม ทำตามระเบียบข้อบังคับเดิม ๆ ไม่ทำอะไรนอกกรอบ จะทำให้คิดอะไรไม่ออก เพราะติดปัญหาทุกอย่าง ทั้งติดกฎระเบียบที่จำเป็นต้องปรับปรุงแก้ไขให้ทันสมัยให้สามารถดำเนินการได้ โดย 2 ปีที่ผ่านมารัฐบาลได้พยายามแก้ปัญหาด้านกฎระเบียบต่าง ๆ ด้วยการบูรณาการการทำงานทั้งหมด ตั้งแต่เรื่องแผนงาน งบประมาณ วิธีการบริหารจัดการ การแก้ปัญหาร่วมกัน การทำกิจกรรมเดียวกัน ซึ่งสิ่งเหล่านี้สำคัญที่สุดสำหรับประเทศไทยในเวลานี้ นายกรัฐมนตรีจึงอยากให้ทุกคนสร้างความหวัง สร้างอนาคตร่วมกันให้กับประเทศไทย โดยทุกเรื่องขึ้นอยู่กับการบริหารราชการแผ่นดินของรัฐบาล ที่ต้องได้รับความไว้วางใจและการตอบรับจากประชาชนส่วนใหญ่ของประเทศ ซึ่งรัฐบาลมีสิ่งเดียวที่จะตอบแทนประชาชนได้คือทำให้ประชาชนมีเกียรติยศศักดิ์ศรี มีรายได้เพิ่มขึ้น มีการศึกษาที่ดี มีการสาธารณสุขที่ดีและเพียงพอ ซึ่งเป็นสิ่งที่ประชาชนวาดหวังเอาไว้ ขณะเดียวกันก็ต้องสร้างความเข้าใจกับประชาชนด้วยว่าการที่จะได้อะไรมาง่าย ๆ นั้นเป็นไปไม่ได้ในโลก จะต้องอาศัยความร่วมมือร่วมแรงร่วมใจกันทั้งสิ้น ฉะนั้น ภาครัฐจะต้องเป็นผู้นำแห่งการเปลี่ยนแปลงที่ดี โดยการคิดนอกกรอบ คิดแบบมีวิสัยทัศน์ และคิดเชิงรุกด้วย

พล.อ.ประยุทธ์ กล่าวต่อว่า การจัดทำงบประมาณได้มีการพัฒนาไปเรื่อย ๆ วันนี้ระบบงบประมาณของประเทศไทยเปลี่ยนแปลงไปจากช่วงก่อนที่รัฐบาลนี้จะเข้ามาทำงาน โดยให้มีการใช้งบประมาณอย่างคุ้มค่า มีประสิทธิภาพ ลดความซ้ำซ้อน เกิดการบูรณาการอย่างแท้จริง ซึ่งในวันนี้ทุกคนจำเป็นต้องร่วมกันคิด ร่วมกันวางแผนจัดทำงบประมาณปี 2561 ให้ได้ ด้วยการนำปัญหาต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในปีงบประมาณ 2560 มาแก้ไขปรับปรุง พัฒนาเปลี่ยนแปลงให้ดีขึ้น ต่อยอดสอดประสานกับงบประมาณใน 2-3 ปีที่ผ่านมาที่ได้ร่วมกันจัดทำมาโดยตลอด รวมทั้งให้คิดทำให้เกิดความเชื่อมโยงกันของทุกภูมิภาคภายในประเทศและกลุ่มจังหวัด เพื่อให้เกิดความเข้มแข็งเชื่อมโยงกันทั้งประเทศ เพื่อให้ทุกคนมีความสุข รวมทั้งจำเป็นต้องมีการพัฒนาอย่างครบวงจรในทุกเรื่อง ทั้งด้านเศรษฐกิจ การเกษตร ระบบน้ำ การค้าชายแดน การท่องเที่ยว การพัฒนาเมือง การพัฒนาอุตสาหกรรมสีเขียวที่ไม่ส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม นอกจากนี้ ความขัดแย้งที่เกิดจากความยากจน การทุจริตผิดกฎหมาย ผู้มีอิทธิพล จะต้องไม่เกิดขึ้นในประเทศไทยอีกต่อไป ซึ่งข้าราชการทุกภาคส่วนจากทุกกระทรวง กรม จะต้องร่วมมือกันทำงานแก้ปัญหาเหล่านี้

พร้อมกันนี้ พล.อ.ประยุทธ์ กล่าวถึงการน้อมนำศาสตร์พระราชามาเป็นศาสตร์ในการบริหารราชการแผ่นดิน ว่า สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 10 ทรงมีรับสั่งกับนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรี ว่าขอให้รัฐบาลทำหน้าที่เพื่อให้ประชาชนมีความสุขให้มากที่สุดในรัชกาลปัจจุบัน โดยให้สานต่อแนวทางของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 9 ที่ได้ทรงทำมาตลอด 70 ปีที่ผ่านมา ไม่ให้น้อยลงไปกว่าเดิมที่มีอยู่ และสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 10 ทรงมีรับสั่งด้วยความห่วงใยในเรื่องสำคัญต่าง ๆ ประกอบด้วย เรื่องการศึกษา การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ การสาธารณสุข การเสริมสร้างอาชีพรายได้ พัฒนาคุณภาพชีวิต และจะต้องทำให้ประเทศชาติสงบสุข สันติ ไม่มีความขัดแย้ง ดังนั้น จึงเป็นสิ่งที่พวกเราทุกคนจะต้องสนองพระราชปณิธานของสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 10 และใช้ศาสตร์พระราชาของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 9 มาเป็นแนวทางในการปฏิบัติ ซึ่งรัฐบาลและทุกภาคส่วนสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณเป็นล้นพ้น

นอกจากนี้ พล.อ.ประยุทธ์ กล่าวว่า พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 9 ทรงมีรับสั่งไว้ว่า การพัฒนาประเทศไทยนั้นจำเป็นต้องมีการพัฒนาคู่ขนานกันโดยต้องนำแบบแผนตะวันตกผสมผสานกับตะวันออกเพื่อการพัฒนาที่รอบด้านและยั่งยืน วันนี้จึงต้องนำการพัฒนาทั้งของตะวันตกและตะวันออกมาสู่การปฏิบัติ และต้องเรียนรู้ประวัติศาสตร์ของประเทศว่าอะไรคือข้อบกพร่องของการพัฒนาประเทศไทยในอดีตที่ผ่านมา เพื่อนำมาสู่การคิด วิเคราะห์ ในปัจจุบัน ศึกษาแล้วนำสู่การปฏิบัติเพื่อแก้ไขปัญหาเหล่านั้น รวมทั้งนำศาสตร์ของพระราชา ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง 3 ห่วง 2 เงื่อนไข การใช้จ่ายอย่างมีเหตุผล พอประมาณ มีภูมิคุ้มกันที่ดี ภายใต้ความรู้คู่คุณธรรม มาสู่การปฏิบัติให้ได้ เพราะจะเป็นตัวตั้งที่สำคัญทำให้การพัฒนาไม่ล้มเหลว รวมทั้งจะต้องดูปัจจัยภายในภายนอกของประชาคมโลกและของภูมิภาคในวันนี้ เพื่อการวางแผนจัดทำงบประมาณให้สอดคล้องทั้งภายในประเทศ ประเทศเพื่อนบ้าน และต่างประเทศ ให้ประเทศไทยพัฒนาไปอย่างยั่งยืน

ในตอนท้าย พล.อ.ประยุทธ์ กล่าวว่าในการจัดทำงบประมาณปี 2561 จะเพิ่มเติมให้กลุ่มจังหวัดคิดโครงการที่ไม่เคยทำมาก่อน เพื่อให้เกิดประโยชน์แบบบูรณาการโดยดึงประชาชนเป็นศูนย์กลาง พร้อมกับนายกรัฐมนตรีได้สั่งการมอบหมายให้รัฐมนตรี ปลัดกระทรวง เป็นผู้แต่งตั้งผู้รับผิดชอบในการบูรณาการการปฏิบัติให้ชัดเจนในทุกกระทรวง โดยนายกรัฐมนตรีจะเรียกให้เข้ามาชี้แจงตอบคำถามกับนายกรัฐมนตรีในเรื่องงบประมาณที่ใช้ แผนงานโครงการ ว่าทำเพื่ออะไร เกิดประโยชน์อย่างไร มีความสอดคล้องเชื่อมโยงกับกระทรวงอื่นอย่างไร โดยจะต้องชี้แจงและตอบคำถามนายกรัฐมนตรีให้ได้

โฆษก กรธ. แถลงหลังจัดเวทีรับฟังความคิดเห็นต่อร่าง พ.ร.บ.พรรคการเมือง ระบุมี 4 ประเด็นที่ต้องกลับไปพิจารณา อดีต ส.ส. ประชาธิปัตย์ เสนอทบทวนการเก็บเงินบำรุงพรรคภายใน 150 วันเป็น 4 ปี ด้านกฎหมาย กกต. ได้เห็นร่างแรกพรุ่งนี้

ภาพจากเว็บข่าวรัฐสภา

14 ธ.ค. 2559 ที่ อาคารสันนิบาตสหกรณ์แห่งประเทศไทย คณะกรรมการร่างรัฐธรรมนูญ (กรธ.) ได้จัดเวทีชี้แจง และรับฟังความคิดเห็นของภาคส่วนต่างๆ ต่อ ร่าง พระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยพรรคการเมือง (พ.ร.บ.พรรคการเมือง) โดยมีชัย ฤชุพันธุ์ ประธานกรรมการร่างรัฐธรรมนูญ (กรธ.) กล่าวเปิดโครงการสัมมนาชี้แจงสาระสำคัญของร่างกฎหมายกังกล่าวว่า ร่างกฎหมายเบื้องต้น ที่ กรธ. จัดทำขึ้นนั้น ได้รับฟังความเห็นประกอบการยกร่างฉบับนี้อย่างเอาหูแนบดิน เพื่อนำความเห็นต่างๆ มาพิจารณา เมื่อเห็นว่าข้อเสนอต่างๆ มีความเป็นไปได้ ก็จะนำมาบัญญัติไว้เป็นกฎหมาย

มีชัย กล่าวด้วยว่า กรธ. ได้ยกร่างกฎหมายลูกตามกรอบของร่างรัฐธรรมนูญที่ผ่านการออกเสียงประชามติ ในมาตรา 45 และ 258 (2) ที่กำหนดให้พรรคการเมืองจะต้องถูกตรวจสอบได้ ให้สมาชิกมีส่วนร่วมในการกำหนดผู้แทนพรรคลงเลือกตั้ง ไม่ถูกครอบงำจากบุคคลที่ไม่ได้เป็นสมาชิกพรรค พร้อมกำหนดมาตรการดูแล ไม่ให้สมาชิกพรรคการเมืองดำเนินการขัดต่อการเลือกตั้ง ให้สมาชิกมีความรับผิดชอบต่อกิจกรรมทางการเมือง คัดเลือกบุคคลที่มีคุณธรรมเข้ามาดำรงตำแหน่งทางการเมือง กำหนดให้มีกลไกความรับผิดชอบต่อนโยบายพรรค และให้ประชาชนเป็นเจ้าของพรรคอย่างแท้จริง มีสิทธิมีส่วนร่วมในการตัดสินใจ เช่น การกำหนดให้สมาชิกพรรคเสียค่าสมาชิกรายปี เพื่อประชาชนได้มีความเป็นเจ้าของพรรค และมีส่วนร่วมภายในพรรคอย่างแท้จริง

อดีต ส.ส. ประชาธิปัตย์ ขอให้ทบทวนการชำระเงินบำรุงพรรคฯ จากเดิมภาย 150 วัน เป็น 4 ปี

ทั้งนี้ มีชัย ได้รับการยืนหนังสือจาก ธนา ชีรวินิจ อดีตสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร พรรคประชาธิปัตย์ เพื่อขอให้ทบทวนกรอบเวลาในการจัดระเบียบสมาชิกพรรคการเมือง เรื่องการชำระค่าบำรุงพรรคการเมืองจากเดิม 150 วัน เป็น 4 ปี ส่วนสมาชิกที่ไม่ได้ชำระค่าบำรุงพรรคการเมืองภายในกำหนดนั้น ไม่ควรกำหนดให้พ้นจากความเป็นสมาชิกโดยทันที เนื่องจากสมาชิกบางคนอาจไม่สะดวกในการชำระเงินภายในเวลาที่กำหนด จึงต้องการให้กำหนดว่า หากไม่ชำระค่าบำรุงก็ไม่มีสิทธิ์ลงสมัครรับเลือกตั้ง ส.ส. หรือสิทธิ์อื่นๆ เท่านั้น ทั้งนี้ หากไม่ให้ชำระเงินผ่านช่องทางอินเตอร์เน็ต ก็ยิ่งเป็นไปไม่ได้ที่จะชำระเงินภายในเวลาที่กำหนดได้

ธนา กล่าวถึงส่วนที่กำหนดให้ทุกสาขาพรรคการเมืองจะต้องมีสมาชิกที่จ่ายเงินค่าบำรุงพรรคไม่น้อยกว่า 500 คนว่า เป็นจำนวนเงินที่ค่อนข้างสูงและเป็นไปได้ยาก เนื่องจากพรรคการเมืองใหญ่ มีสาขาพรรคในแต่ละภาคเป็นจำนวนมาก และท้ายที่สุดจะบีบให้เหลือเพียงภาคละหนึ่งสาขา ซึ่งไม่สอดคล้องกับหลักการของ กรธ.ที่ต้องการให้มีสาขาพรรคจำนวนมาก

โฆษก กรธ. ระบุมีประเด็นกลับไปคิดต่อ 4 เรื่อง (จำนวนสมาชิก-ทุนประเดิม-ค่าบำรุง-บทลงโทษ)

ด้าน อุดม รัฐอัมฤต โฆษกกรธ. แถลงภาพร่วมของการรับฟังความเห็นของพรรคการเมืองต่อ พ.ร.บ.พรรคการเมืองว่า กรธ. ได้รับความร่วมมือจากพรรคการเมืองต่างๆ มากกว่าการรับฟังความเห็นก่อนหน้านี้ที่จัดขึ้นที่รัฐสภา โดยประเด็นที่ กรธ. จะต้องนำกลับไปพิจารณา คือ 1.จำนวนสมาชิกพรรคการเมือง 20,000 คนภายใน 4 ปีมากไปหรือไม่ 2.ทุนประเดิมพรรคคนละไม่ต่ำกว่า 2,000 บาท เพื่อให้ทุนประเดิมพรรคได้ 1 ล้านบาทนั้นมากไปหรือไม่ 3.ค่าบำรุงสมาชิกคนละ 100 บาทต่อปี ควรมีหรือไม่ 4.บทกำหนดโทษของผู้กระทำผิดต่อตามร่างนี้แรงเกินไปหรือไม่ ทั้งนี้ กรธ. ยืนยันว่าการยกร่างกฏหมายพรรคการเมือง กรธ. ไม่ได้คิดเอาเอง แต่ทำตามรัฐธรรมนูญ ผ่านการปรึกษาจาก กกต. รวมทั้งผ่านการดีเบตของ กรธ.มาหลายขั้นตอน เพื่อให้กฎหมายนี้ดีกว่าฉบับปี 2550 และเมื่อมีการปรับแก้ไขแล้วก็มีการสอบถาม กกต. อย่างต่อเนื่อง เพื่อให้ตอบโจทย์ให้พรรคการเมืองเป็นสถาบันและทำประโยชน์เพื่อประชาชน และยืนยันว่ากฎหมายนี้ กรธ. มีหลักการและเหตุผลรองรับทุกมาตรา

ทั้งนี้ ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ขณะที่บรรยากาศการชี้แจงและรับฟังความเห็นต่อร่าง พ.ร.บ.พรรคการเมือง มีพรรคการเมืองส่งตัวแทนร่วมเวที ประมาณ 20 พรรคการเมือง อาทิ พรรคประชาธิปัตย์ พรรคชาติไทยพัฒนา พรรคชาติพัฒนา และพรรคพลังชล เป็นต้น โดยไม่มีตัวแทนจากพรรคเพื่อไทยแต่อย่างใด

กรธ.เผยร่าง พ.ร.บ. กกต. ได้เห็นพรุ่งนี้ เชื่อเสริมเขี้ยวเล็บ กกต. เพิ่มเครื่องมือลุยงานเชิงรุก

ด้าน ประพันธ์ นัยโกวิท กรธ. ได้ให้สัมภาษณ์ว่า ขณะนี้ กรธ.กำลังทบทวนเนื้อหาและความถูกต้องของร่างพระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยคณะกรรมการการเลือกตั้ง (กกต.) พ.ศ... ร่างเบื้องต้น ซึ่งจะเปิดเผยร่าง พ.ร.บ.ว่าด้วย กกต. เผยแพร่ต่อผู้เกี่ยวข้องและประชาชนเพื่อประกอบการรับฟังความคิดเห็น ยังอาจมีการแก้ไขเพิ่มเติม ในเว็บไซต์ของกรธ.ได้ในวันที่ 15 ธ.ค.นี้เป็นต้นไป เพื่อให้ทุกฝ่ายได้เห็นร่าง พ.ร.บ.ฉบับเบื้องต้น ก่อน

ประพันธ์ กล่าวว่า จากนั้นในวันที่ 16 ธ.ค. เวลา 12.00น.ที่รัฐสภา ทางกรธ. จะมีการจัดสัมมนา เรื่อง “ชี้แจงสาระสำคัญร่าง พ.ร.บ. ว่าด้วยกกต. พ.ศ...(ร่างเบื้องต้น) โดยขอเชิญผู้สนใจทั้งคณะกรรมการการเลือกตั้ง (กกต.) พรรคการเมืองเมือง ประชาชน และทุกภาคส่วนมาร่วมในการเสวนารอบแรก เพื่อที่จะได้ดูว่าในเนื้อหาร่าง พ.ร.บ. ฉบับนี้มีอะไรแข็งเกินไป และควรมีอะไรปรับปรุงบ้าง จากนั้นทาง กรธ.ก็จะเปิดเวทีรับฟังความเห็นจากทุกภาคส่วนในเวที 4 ภาค และถ้าใครสนใจต้องการแสดงความเห็นในร่าง พ.ร.บ. กกต. ก็สามารถส่งมาที่ กรธ. ได้โดยตรง เพราะเราเปิดกว้างรับฟังจากทุกภาคส่วน

“ผมมั่นใจว่าร่างกฎหมายที่กรธ.ได้ยกร่างขึ้นนี้ได้เพิ่มบทบาทและหน้าที่ของกกต.ให้เข้มข้นขึ้น ขณะเดียวกันก็มีการเสริมเขี้ยวเล็บ ตลอดจนเพิ่มเครื่องมือที่จะทำให้กกต.ได้ทำงานในเชิงรุกและมีประสิทธิภาพเพิ่มขึ้นเช่นเดียวกัน” ประพันธ์ กล่าว

ทีมติดตามการร่าง รธน. กฎหมายประกอบ พรรคเพื่อไทย ชี้ร่างพ.ร.บ.พรรคการเมืองขัดเจตนารมณ์รัฐธรรมนูญ

 ผู้สื่อข่าวรายงานเพิ่มเติมว่า แม้ในวันนี้ พรรคเพื่อไทย จะไม่ได้เข้าร่วมกระบวนการรับฟังความคิดเห็น ที่จัดขึ้นโดย กรธ. แต่เมื่อวันที่ 12 ธ.ค. ที่ผ่านมา ประธานคณะทำงานติดตามการร่างรัฐธรรมนูญและกฎหมายประกอบรัฐธรรมนูญ พรรคเพื่อไทย คณิน บุญสุวรรณ ได้ให้สัมภาษณ์ถึง ร่างกฎหมายดังกล่าวไว้ว่า หลักการและสาระสำคัญส่วนใหญ่ไม่สอดคล้องกับเจตนารมณ์ของรัฐธรรมนูญมาตรา 45 ที่บัญญัติให้การร่วมกันจัดตั้งพรรคการเมืองเป็นเสรีภาพของประชาชน เพราะแค่ที่บัญญัติให้ต้องมีการขออนุญาตต่อนายทะเบียนคือเลขาธิการ กกต. เพื่อจัดตั้งเป็นพรรคการเมืองซ้ำยังมีกฎเกณฑ์เงื่อนไขต่างๆมากมายรวมทั้งบทกำหนดโทษรุนแรงสูงสุดถึงขั้นประหารชีวิตนั้น นอกจากจะถือว่าขัดต่อเจตนารมณ์ของรัฐธรรมนูญแล้วยังเท่ากับเป็นการไปลดฐานะของสมาชิกพรรคการเมืองลงให้เป็นเสมือนพลเมืองชั้นสองอีกด้วย

เพราะทันทีที่เป็นสมาชิกพรรคการเมืองนอกจากจะต้องเสียค่าบำรุงพรรคทุกปี และถ้าเป็นผู้ร่วมกันจัดตั้งพรรคการเมืองต้องจ่ายเงินเพื่อเป็นทุนประเดิมคนละ 2,000 - 500,000 บาทแล้ว ยังเสียสิทธิทางการเมืองหลายอย่างด้วย ทั้งนี้จะสมัครหรือไปยุ่งเกี่ยวกับการเลือก ส.ว. ยุ่งเกี่ยวกับตำแหน่งทางการเมืองสมัครเป็นองค์กรอิสระ หรือศาลรัฐธรรมนูญไม่ได้ ไม่ห้ามอยู่อย่างเดียว คือ เลือกตั้ง ส.ส. และสมัคร ส.ส. และโทษหนักตั้งแต่จำคุกตั้งแต่หนึ่งปีถึงยี่สิบปีโทษจำคุกตลอดชีวิตหรือประหารชีวิตจนอาจจะเรียกได้ว่าเป็นสมาชิกพรรคการเมืองตามพ.ร.บ.นี้เท่ากับเอาขาข้างหนึ่งไปอยู่ในตรางโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว

คณิน กล่าวด้วยว่า ร่างพ.ร.บ. นี้บังคับให้ผู้ที่เป็นสมาชิกพรรคการเมืองต้องจ่ายค่าธรรมเนียมบำรุงพรรค และถ้าผู้ใดไม่ชำระค่าบำรุงพรรคเป็นเวลาสองปีติดต่อกันต้องสิ้นสภาพสมาชิกข้อนี้ถือว่าขัดต่อหลักเสรีภาพของประชาชน และเท่ากับเป็นการกีดกันคนยากคนจน และคนที่มีรายได้น้อยไม่ให้เป็นสมาชิกพรรคการเมือง สำหรับคนมีฐานะถ้าเขารู้ว่าเป็นสมาชิกพรรคแล้วต้องลำบาก และเสี่ยงคุกเสี่ยงตรางถึงขนาดนี้คงไม่มีใครอยากเป็นสมาชิกพรรคการเมืองแน่ตกลง กรธ. คิดจะสร้างพรรคการเมืองหรือทำลายพรรคการเมืองไม่ให้ได้ผุดได้เกิดกันแน่
คณิน กล่าวต่อว่า การที่บทเฉพาะกาลมาตรา 112 (4) บังคับให้พรรคการเมืองที่มีอยู่แล้วจัดให้สมาชิกที่ประสงค์จะเป็นสมาชิกพรรคต่อไปต้องชำระค่าบำรุงพรรคภายใน 180 วันนับ แต่วันที่พ.ร.บ.มีผลใช้บังคับมิฉะนั้นจะพ้นสภาพสมาชิก และถ้าสมาชิกพรรคมีเหลือไม่ถึง 5,000 คน ให้พรรคการเมืองนั้นสิ้นสภาพนี่ก็เท่ากับไล่สมาชิกออกจากพรรคจนเหลือไม่ถึง 5,000 คน พรรคนั้นจะได้สิ้นสภาพและหมดสิทธิลงสมัครรับเลือกตั้งนอก จากนั้นการที่มาตรา 45 ไม่ให้พรรคผู้ดำรงตำแหน่งในพรรค หรือสมาชิกพรรคเรียกรับสินบนจากผู้ใดเพื่อแต่งตั้งหรือสัญญาว่าจะแต่งตั้งให้ผู้นั้นเป็นผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมืองพร้อมกับกำหนดโทษไว้อย่างรุนแรง คือ จำคุกตั้งแต่ห้าปีถึงยี่สิบปี หรือจำคุกตลอดชีวิต หรือประหารชีวิต น่าสงสัยเหลือเกินว่ากรธ. เห็นว่าสมาชิกพรรคการเมืองเป็นอาชญากรหรืออย่างไร

คณิน กล่าวต่อว่า การที่มาตรา 32 กำหนดให้พรรคที่ตั้งใหม่ต้องมีสมาชิกไม่น้อยกว่า 5,000 คนภายใน 1 ปีมีสาขาพรรคอย่างน้อยภาคละหนึ่งสาขา แต่ละสาขาต้องมีสมาชิกไม่น้อยกว่า 500 คน และต้องเพิ่มสมาชิกให้มีจำนวนไม่น้อยกว่าสองหมื่นคนภายใน 4 ปีนับ แต่วันที่นายทะเบียนรับจดทะเบียนขัดแย้งกับสิ่งที่ กรธ. พร่ำบ่นมาตลอดว่าไม่อยากเห็นนายทุนครอบงำพรรค และอยากให้พรรคการเมืองเป็นของประชาชนเพราะมันจะเป็นตรงกันข้ามเสียมากกว่า

ที่มาจาก: เว็บข่าวรัฐสภา, สำนักข่าวไทย , มติชนออนไลน์ , ผู้จัดการออนไลน์, กรุงเทพธุรกิจออนไลน์

14 ธ.ค. 2559 เฟซบุ๊กแฟนเพจ Sombath Somphone & Beyond Projectได้เผยแพร่ แถลงการณ์ในวาระครบรอบ 4 ปี การหายตัวไปของสมบัด สมพอน นักพัฒนาเอกชนอาวุโสชาวลาว เจ้าของรางวัลแมกไซไซ ปี พ.ศ.2548 ซึ่งหายตัวไปเมื่อวันที่ 15 ธ.ค. 2555 ระหว่างการขับรถกลับบ้านพักในกรุงเวียงจันทน์ สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ในช่วงระหว่าง 17.00-18.00 น. โดยมีหลักฐานที่เกี่ยวข้องกับการหายตัวของสมบัดจากกล้องวงจรปิดของสถานีตำรวจนครบาลเวียงจันทร์ พบว่า สมบัด หยุดรถที่ป้อมตำรวจท่าเดื่อเมื่อเวลา 18.03 น. จากนั้น เขาลงจากรถและถูกพาตัวเข้าไปในป้อมตำรวจ หลังจากนั้นพบว่ามีชายคนหนึ่ง ขี่รถจักรยานยนต์มาจอดทิ้งไว้ที่ข้างถนน และขับรถจี๊ปของสมบัดออกไป จากนั้น มีรถกระบะขับมาจอดหน้าป้อมตำรวจ และมีชายสองคนพาสมบัด เข้าไปในรถคันนั้น และขับออกไป และไม่กลับมาอีกเลย (อ่านข่าวต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง)โดยแถลงการณ์มีรายละเอียดดังนี้

แถลงการณ์ : 4 Years We Still Remember Your Name / 4 ปีเรายังคงจดจำชื่อสมบัด สมพอน

ในทัศนะของสมบัด การพัฒนาที่ยั่งยืนมีจุดมุ่งหมายเพื่อส่งเสริมความเคารพในธรรมชาติและมนุษยชาติ เขาสนับสนุนการศึกษาด้านจิตใจและการพัฒนาอย่างมีส่วนร่วม ที่ให้ความสำคัญกับคนธรรมดา โดยเฉพาะอย่างยิ่งประชาชนวัยหนุ่มสาวซึ่งมีศักยภาพในการเปลี่ยนแปลง

เป็นเวลา 4 ปีแล้ว นับจากครั้งสุดท้ายที่ครอบครัวได้ทราบข่าวคราวของเขา ค่ำคืนวันที่ 15 ธันวาคม 2555 กลายเป็นความเงียบงันที่น่าสยดสยองยาวนานมาจนทุกวันนี้ 4 ปีที่ผ่านมา ครอบครัวและมิตรสหายของสมบัด สมพอนได้เรียกร้องให้รัฐบาลลาวและผู้นำชาติต่างๆ ในประชาคมโลกเปิดเผยแหล่งว่าเขาอยู่ที่ไหน เป็นที่น่าเศร้าว่าบรรดาผู้นำทั้งหลายต่างทำให้เราผิดหวัง เราจึงต้องการจะย้ำคำถามของกลุ่มสมาชิกรัฐสภาอาเซียนเพื่อสิทธิมนุษยชนว่า “หากรัฐบาลลาวต้องการที่จะแก้ปัญหากรณีของสมบัด สมพอนจริง และวิตกกังวลเฉกเช่นเดียวกับพวกเราทั้งหลาย แล้วเหตุใดจึงได้ปิดกั้นการสืบสวนสอบสวนทุกช่องทางที่อาจเป็นไปได้ ?”

4 ปีที่ผ่านมา พวกเราในนาม Sombath Somphone and Beyond Project ยืนยันหนักแน่นโดยสันติวิธีที่จะไม่นิ่งเฉยต่อการที่สมบัด สมพอนถูกบังคับสูญหาย อันเป็นความรุนแรงที่โหดเหี้ยมและไร้มนุษยธรรมไม่ว่าจะกระทำต่อใครก็ตาม เรามีความมุ่งมั่นที่จะไม่ยอมให้การกระทำผิดดังกล่าวเกิดขึ้นได้อีกในอาเซียน

เพราะเยาวชนก็คือผู้กำหนดอนาคตเช่นกัน เราจึงยืนหยัดในความยุติธรรมและต้องการให้รัฐบาลลาว รวมถึงรัฐบาลประเทศสมาชิกอาเซียนรับผิดชอบในความล่าช้าของกรณีนี้

เราไม่อาจยอมให้ความกลัวเข้าครอบงำเราได้ เมื่อปีที่แล้วเราส่งกำลังใจไปยังเพื่อนๆ ชาวลาว ให้พวกเขาเข้มแข็งและกล้าหาญมากขึ้นที่จะส่องแสงท่ามกลางเมฆหมอกแห่งความกลัว ในปีนี้ เราจะยังคงเรียกร้องความยุติธรรมให้แก่สมบัด สมพอน และเยาวชนลาว มิตรสหายทั้งหลาย เรารู้ดีว่าพวกเรานั้นจะไม่หมดหวังในพลังของเยาวชนคนรุ่นใหม่ผู้เป็นตัวแทนแห่งความเปลี่ยนแปลง เพราะสมบัดก็ไม่เคยที่จะหมดหวังในตัวพวกเรา

ไม่กี่เดือนก่อนที่สมบัดจะหายตัวไป เขายังได้เรียกร้องให้ผู้นำในการประชุมเวทีประชาชนเอเชีย-ยุโรป “เปิดพื้นที่ให้กับคนธรรมดา โดยเฉพาะอย่างยิ่งประชาชนที่เป็นคนหนุ่มสาว ได้มีโอกาสขับเคลื่อนความเปลี่ยนแปลง “เราในฐานะคนรุ่นใหม่ของอาเซียนเห็นพ้องกับความฝันและทัศนะต่อการพัฒนาที่ยั่งยืนของสมบัด สมพอน ซึ่งเคารพผืนแผ่นดินและสามัญชนคนธรรมดาอย่างแท้จริง

อย่างไรก็ตาม การที่เขาถูกบังคับสูญหายก็ได้พิสูจน์แล้วว่าเป็นการละเมิดต่อสิทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐานอันจะนำไปสู่ความยุติธรรมและสันติภาพ ทั้งยังเป็นการละเมิดสิทธิเสรีภาพและการพัฒนาเชิงนิเวศของคนหลายรุ่น

4 ปี เรายังคงจดจำชื่อของเขา 4 ปี เรายังคงตั้งใจจะทำให้ทัศนะและความเชื่อในเยาวชนคนรุ่นใหม่ของสมบัด สมพอนดำรงอยู่ต่อไป 4 ปี เรายังคงเรียกร้องความเป็นธรรมแก่เหยื่อของการบังคับสูญหาย

14 ธันวาคม 2559
Sombath Somphone and Beyond Project
กลุ่มลุ่มน้ำโขงศึกษา

14 ธ.ค. 2559 รายงานข่าวระบุว่า ที่ศาลฎีกาแผนกคดีอาญาของผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมือง ถนนแจ้งวัฒนะ ชีพ จุลมนต์ รองประธานศาลฎีกา เจ้าของสำนวนคดีจำนำข้าว พร้อมองค์คณะรวม 9 คน ไต่สวนพยานจำเลยนัดที่ 8 คดีที่อัยการสูงสุด เป็นโจทก์ ยื่นฟ้อง ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร อายุ 49 ปี อดีตนายกรัฐมนตรี เป็นจำเลย ฐานละเว้นการปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบฯ และเป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐปฏิบัติหรือละเว้นการปฏิบัติอย่างใดในตำแหน่งหรือหน้าที่ หรือใช้อำนาจในตำแหน่งหรือหน้าที่โดยมิชอบฯ ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 157 และความผิดตาม พ.ร.บ.ว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการทุจริต พ.ศ.2542 กรณีละเลยไม่ดำเนินการระงับยับยั้งโครงการรับจำนำข้าว ทำให้รัฐเสียหายกว่า 5 แสนล้านบาท

โดย สำนักข่าวไทยรายงานว่า ในวันนี้ สุรนันทน์ เวชชาชีวะ อดีตเลขาธิการนายกรัฐมนตรี ในฐานะพยานฝ่ายจำเลย ขึ้นเบิกความว่า ยิ่งลักษณ์ มีข้อสั่งการ และคำปรารภให้รัฐมนตรี และผู้เกี่ยวข้องดำเนินการโครงการตามขั้นตอน ป้องกันการทุจริต ในการประชุมคณะรัฐมนตรี (ครม.) อยู่บ่อยครั้ง ซึ่งแสดงให้เห็นว่า ยิ่งลักษณ์ ได้กำชับ และห่วงใยข้อเสนอแนะต่าง ๆ อยู่เสมอ รวมถึงข้อเสนอของคณะกรรมการ ป.ป.ช. สำนักงานตรวจเงินแผ่นดิน รวมถึงข้อมูลจากการอภิปรายของฝ่ายค้าน มาพิจารณาในที่ประชุมคณะกรรมการนโยบายข้าวแห่งชาติ (กบข. ) หรือสั่งการรัฐมนตรีโดยตรงอยู่เสมอ

สุรนันทน์ ยังปฏิเสธความเกี่ยวข้องของ ยิ่งลักษณ์ ในการตั้ง พ.ต.นพ.วีระวุฒิ วัจนะพุกกะ หรือหมอโด่ง ดำรงตำแหน่งเลขานุการรัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์ จำเลยในคดีทุจริตการระบายข้าวแบบรัฐต่อรัฐ หรือ จีทูจีข้าว ว่าทั้งหมดเป็นการเสนอจากรัฐมนตรีและปฏิบัติตามขั้นตอน น.ส.ยิ่งลักษณ์ ดำเนินโครงการรับจำนำข้าว ภายใต้ความเห็นชอบของครม. และคณะกรรมการนโยบายข้าวแห่งชาติ ที่มีส่วนราชการเข้าร่วม มีแผนและการประเมินโครงการ และการตั้งงบประมาณก็เป็นไปตามระเบียบราชการและข้อกฎหมาย

จากนั้นศาลได้เบิกความ วีระนันท์ ทัดดอกไม้ ผู้แทนคณะกรรมการสำรวจคุณภาพข้าวหลังรับจำนำ พยานฝ่ายจำเลยโดยมีประเด็นคำถามทั้งหมด 25 คำถาม

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน ยกฟ้อง 'มัลลิกา’ กรณีแถลงข่าว 'ว.5 โฟร์ซีซั่น' ชี้ไม่หมิ่นยิ่งลักษณ์ เหตุเป็นลักษณะเชิงตั้งคำถามมากกว่ายืนยันข้อเท็จจริง อีกทั้งเมื่อเป็นนายกรัฐมนตรีย่อมเป็นบุคคลที่ประชาชนสามารถตั้งข้อสงสัย ติดตามพฤติกรรมและแสดงความเห็นหรือวิพากษ์วิจารณ์ได้ด้วยความเป็นธรรม

รูป #มัลลิกาจากศาล วันนี้ (14/12/59) pic.twitter.com/s4eAAdiSwN

— TeamMallika_DP (@TeamMallika_DP) December 14, 2016

14 ธ.ค. 2559 มติชนออนไลน์รายงานว่า วันนี้ (14 ธ.ค.59) ที่ห้องพิจารณาคดี 809 ศาลอาญา ถ.รัชดาภิเษก ศาลนัดฟังคำพิพากษาศาลอุทธรณ์คดีหมายเลขดำ อ.2493/2556 ที่พนักงานอัยการฝ่ายคดีอาญา 8 เป็นโจทก์ และ ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร อดีตนายกรัฐมนตรี เป็นโจทก์ร่วมยื่นฟ้อง มัลลิกา บุญมีตระกูล รองโฆษกพรรคประชาธิปัตย์ เป็นจำเลยในความผิดฐานหมิ่นประมาทผู้อื่นด้วยการโฆษณา ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 326 และ 328 จากกรณี ว.5 โฟรซีซั่นส์

ภาพจาก Banrasdr Photo

14 ธ.ค.2559  ทนายความจากศูนย์ทนายเพื่อสิทธิมนุษยชนแจ้งว่า ศาลจังหวัดพระโขนงมีคำสั่งให้ประกัน ปิยรัฐ จงเทพ หรือโตโต้ และเพื่อนอีก  2 คน คือ จิรวัฒน์ เอกอัครนุวัตร และทรงธรรม แก้วพันพฤกษ์ จากคดีฉีกบัตรประชามติร่างรัฐธรรมนูญ หลังจากนายประกันคือ บุญเลิศ วิเศษปรีชา อาจารย์คณะสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ยื่นคำร้องพร้อมวางหลักทรัพย์เป็นเงินสดคนละ 200,000 บาท รวม 600,000 บาท โดยศาลระบุว่า นายบุญเลิศมีความสัมพันธ์เป็นอาจารย์ของจำเลยถือได้ว่าเป็นผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย อนุญาตให้ปล่อยชั่วคราว นอกจากนี้ยังมีการนัดหมายคดีในวันที่ 27 ธ.ค.นี้ โดยแยกเป็นนัดสมานฉันท์ในเวลา 8.30 น. และนัดพร้อมสอบคำให้การตรวจพยานหลักฐานในเวลา 9.00 น.ที่ศาลจังหวัดพระโขนง

ก่อนหน้านี้เมื่อวันที่ 13 ธ.ค. ศาลสั่งไม่อนุญาตให้ประกันจำเลยทั้ง 3 คน หลังจากอาจารย์จากมหาวิทยาลัย 2 แห่งใช้ตำแหน่งทางวิชาการยื่นประกันตัวจำเลย โดยศาลระบุว่าอาจารย์ทั้งสองไม่ใช่ญาติพี่น้องและนายจ้างผู้ต้องหา (อ่านข่าว)

ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ภายหลังศาลสั่งให้ประกันตัว ประชาชนประมาณ 20 คนรวมถึงอาจารย์บางส่วนได้เดินทางไปรอรับตัวจำเลยทั้ง 3 คนที่เรือนจำพิเศษกรุงเทพฯ ตั้งแต่ช่วงค่ำ จนกระทั่งทั้งหมดถูกปล่อยตัวออกมาราว 21.00 น. 

สรรเสริญแจงรัฐบาลไม่มีแนวคิดซิงเกิลเกตเวย์ ด้านเครือข่ายพลเมืองเน็ตโต้กลับ แค่เล่นคำ พร้อมแฉผังล้มเน็ต ขณะทีมร่าง พ.ร.บ.คอมฯยันกฎหมายไม่มีเรื่องนี้ พล.อ.ประวิตร มาแรงสุด บอกซิงเกิลเกตเวย์ยังจำเป็นกับความมั่นคง

14 ธ.ค. 2559 ความเคลื่อนไหวสืบเนื่องจากกระแสรณรงค์คัดค้านการผ่านร่าง พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ ซึ่งล่าสุดมีกำหนดจะเข้าสู่การพิจารณาของสภานิติบัญญัติแห่งชาติ (สนช.) ในวันที่ 16 ธ.ค.นี้ วันนี้ คนในรัฐบาลต่างออกมาชี้แจงว่า ร่างพ.ร.บ.คอมพิวเตอร์จะไม่ละเมิดสิทธิของประชาชนอย่างที่กังวลกัน ตลอดจนยืนยันว่าไม่มีเรื่องของซิงเกิลเกตเวย์ ขณะที่ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ กล่าวกับสื่อว่า ซิงเกิลเกตเวย์นั้นยังจำเป็นในแง่ความมั่นคง
 

สรรเสริญแจงรัฐบาลไม่มีแนวคิดซิงเกิลเกตเวย์
ผู้จัดการออนไลน์และมติชนออนไลน์ รายงานตรงกันว่า พลโท สรรเสริญ แก้วกำเนิด โฆษกประจำสำนักนายกรัฐมนตรี ระบุว่า ขณะนี้มีบุคคลบางกลุ่มพยายามปลุกกระแสคัดค้านร่าง พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ โดยเชื่อมโยงสาระสำคัญของกฎหมายเข้ากับแนวคิดซิงเกิลเกตเวย์ในทำนองว่า จะเป็นกฎหมายล้วงข้อมูลส่วนบุคคล
     
“เรื่องดังกล่าวไม่เป็นความจริง และรัฐบาลยืนยันมาตลอดว่า ไม่มีแนวคิดที่จะดำเนินการซิงเกิลเกตเวย์แต่อย่างใด แต่คนกลุ่มนี้ก็พยายามสร้างกระแสต่อต้านโจมตีอย่างต่อเนื่อง"

พลโท สรรเสริญ กล่าวต่อว่า ร่าง พ.ร.บ. ดังกล่าวเป็นร่างแก้ไขปรับปรุง พ.ร.บ. คอมพิวเตอร์ฯ ปี 2550 ให้มีความทันสมัย เหมาะสมกับเวลา และเทคโนโลยีที่เปลี่ยนแปลงไป โดยมีสาระสำคัญที่แท้จริง คือ การเพิ่มฐานความผิดและบทลงโทษให้ครอบคลุมเรื่องต่างๆ เช่น การเจาะทำลายระบบความมั่นคงของประเทศ ความผิดฐานส่งสแปม หรือข้อความที่ผู้รับไม่ได้ร้องขอ การนำเข้าข้อมูลเท็จ การเผยแพร่เนื้อหาหรือภาพตัดต่อที่ผิดกฎหมาย การให้ผู้กระทำผิดรับโทษตามกฎหมายอาญาอื่นๆ ไม่เฉพาะแต่ พ.ร.บ. คอมพิวเตอร์ฯ เพียงอย่างเดียว เป็นต้น
     
“รัฐบาลขอให้พี่น้องประชาชนเกิดความเข้าใจที่ถูกต้อง ว่า กฎหมายดังกล่าวจะช่วยคุ้มครองและสร้างความเป็นธรรมแก่ผู้ใช้คอมพิวเตอร์ รวมทั้งรองรับการพัฒนาเศรษฐกิจดิจิทัลของประเทศ ไม่ใช่การคุกคามสิทธิส่วนบุคคลตามที่มีการกล่าวอ้าง โดยขอให้กลุ่มผู้ไม่หวังดียุติพฤติกรรมบิดเบือนข้อเท็จจริง หรือและสร้างความแตกแยกในทันที”

เครือข่ายพลเมืองเน็ตโต้กลับ แค่เล่นคำ พร้อมแฉผังล้มเน็ต 
ด้านเครือข่ายพลเมืองเน็ต ระบุผ่านเฟซบุ๊กตอบโต้กรณีดังกล่าวว่า "#ผังล้มเน็ต #พรบคอม #วอนประชาชนอย่าหลงเชื่อ 

"อย่าเรียกซิงเกิลเกตเวย์ ให้เรียกว่า "ระบบคอมพิวเตอร์ศูนย์กลางเพื่อให้พนักงานเจ้าหน้าที่ทำการระงับการทำให้แพร่หลายหรือลบข้อมูลคอมพิวเตอร์นั้นเอง โดยอาจเชื่อมโยงระบบดังกล่าวเข้ากับระบบการระงับการทำให้แพร่หลายหรือลบข้อมูลคอมพิวเตอร์ของผู้ให้บริการในแต่ละรายโดยความยินยอมของผู้ให้บริการก็ได้"

"ดูเวอร์ชันที่คลิกดูประกาศ/กฎหมายแต่ละฉบับได้ที่ https://thainetizen.org/docs/media-control-after-2014-coup-diagram/"

ประจินยันปกป้องสิทธิ ไม่ได้ปิดกั้น
ด้านผู้จัดการออนไลน์รายงานว่า พล.อ.อ.ประจิน จั่นตอง รองนายกรัฐมนตรี และรักษาราชการแทนรัฐมนตรีว่าการกระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม (ดีอี) กล่าวถึงกรณีมีการคัดค้าน พ.ร.บ.คอมฯ ว่า อยากให้ประชาชนเข้าใจว่าตาม พ.ร.บ.ว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์พ.ศ.2550 ฉบับแรกมีการใช้งานมาร่วม 10 ปี และเพื่อให้เข้ากับยุคของการใช้งานเทคโนโลยีดิจิตอลปัจจุบันที่ต้องให้สอดคล้องกับความเป็นจริง โดยกระทรวงดีอี ได้มีการปรับเพิ่มในประเด็นสำคัญ 3 ประเด็น อาทิ 1.การปรับปรุงเนื้อหากฎหมายเดิมให้มีความทันสมัย 2.ปรับเพิ่มเนื้อหากฎหมายในเรื่องของข้อมูลส่วนบุคคล เพื่อเป็นการป้องกันคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล และ 3.ในเรื่องของไซเบอร์ซีเคียวริตี
    
นอกจากนี้ ที่ประชุม สนช.ยังได้มีการปรับปรุง แก้ไขเนื้อหาของกฎหมายกว่า 20 ประเด็น เพื่อให้ประชาชนได้ประโยชน์มากที่สุด และการที่เจ้าหน้าที่รัฐจะเข้าถึงข้อมูลส่วนบุคคลนั้น ล้วนแต่เพื่อปกป้องประชาชนผู้ใช้งานอินเทอร์เน็ต จึงอยากให้ประชาชนมั่นใจว่า การปรับปรุงแก้กฎหมายใน พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ฉบับใหม่ จะช่วยปกป้องสิทธิให้กับประชาชน ไม่ได้ไปปิดกั้น หรือนำข้อมูลส่วนบุคคลมาเผยแพร่ในสิ่งที่ไม่ชอบด้วยกฎหมายอย่างแน่นอน จึงอยากให้ประชาชนสบายใจ และไม่อยากให้ตีความกันแบบผิดๆ อีก

ทีมร่างกฎหมายยัน ไม่มีซิงเกิลเกตเวย์ในกฎหมาย  
ไพบูลย์ อมรภิญโญเกียรติ ผู้เชี่ยวชาญกฎหมายอิเล็กทรอนิกส์ และที่ปรึกษากรรมาธิการวิสามัญพิจารณาร่าง พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ กล่าวว่า ร่างฯ แก้ไขล่าสุดได้มีการปรับปรุงในระดับที่น่าพอใจ โดยมีการปรับแก้มาตราที่หลายฝ่ายมีความเป็นห่วง อาทิ การระงับการทำให้แพร่หลาย หรือลบข้อมูลคอมพิวเตอร์ (คำสั่งให้ปิดเว็บไซต์) ให้มีคณะกรรมการกลั่นกรองข้อมูลคอมพิวเตอร์ จำนวน 5 คนเป็นผู้พิจารณาแล้วเสนอความเห็นให้ศาลมีคำสั่งระวังการแพร่หลาย หรือลบข้อมูลคอมพิวเตอร์ โดยได้บัญญัติเพิ่มเติมห้ามมิให้พนักงานสอบสวนเปิดเผย หรือส่งมอบข้อมูลคอมพิวเตอร์ ข้อมูลจราจรทางคอมพิวเตอร์ หรือข้อมูลของผู้ใช้บริการแก่บุคคลใดโดยกำหนดโทษเจ้าพนักงานที่ฝ่าฝืนมีโทษจำคุกไม่เกิน 3 ปี ปรับไม่เกิน 6 หมื่นบาท หรือทั้งจำ ทั้งปรับ
      
ไพบูลย์ระบุต่อว่า ส่วนประเด็นการเคลื่อนไหวคัดค้านกฎหมายโดยอ้างข้อมูลว่า ร่างฯ อาจเป็นการละเมิดสิทธิมนุษยชน และเข้าข่ายมีการกลั่นกรองข้อมูล หรือเป็นซิงเกิลเกตเวย์ เมื่อตรวจสอบแล้วเป็นการนำข้อมูลตั้งแต่กระทรวงดีอี ยังเป็น กระทรวงเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร (ไอซีที) ที่เสนอผลการศึกษา และความเห็นในการจัดทำร่างฯ ตั้งแต่ยังไม่เข้าสู่การพิจารณาวาระแรก สำหรับประเด็นซิงเกิลเกตเวย์ ในการจัดทำร่างฯ ไม่มีส่วนใดที่บัญญัติให้มีการตั้งซิงเกิลเกตเวย์ แม้จะอ้างว่า ร่างฯ กำหนดให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงดีอี ออกระเบียบเกี่ยวกับการกระทำความผิดทางคอมพิวเตอร์ได้ ก็ไม่เป็นความจริง เพราะประกาศซึ่งมีอำนาจรองจากกฎหมายหลักย่อมไม่สามารถบัญญัติให้มีการตั้งหน่วยงาน หรือการกระทำใดที่ไม่ได้บัญญัติไว้ในกฎหมายหลักได้

อนึ่ง ในร่างประกาศกระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม เรื่อง หลักเกณฑ์ ระยะเวลา และวิธีการปฏิบัติสำหรับการระงับการทำให้แพร่หลายหรือลบข้อมูลคอมพิวเตอร์ของพนักงานเจ้าหน้าที่หรือผู้ให้บริการ พ.ศ. ....ฉบับวันที่ 18 พ.ย.2559 ซึ่งเผยแพร่ในเว็บไซต์ สำนักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ (องค์การมหาชน) (สพธอ) ข้อ 4 ระบุว่า ให้มีการจัดตั้งศูนย์กลาง “เพื่อให้พนักงานเจ้าหน้าที่ทำการระงับการทำให้แพร่หลาย หรือลบข้อมูลคอมพิวเตอร์นั่นเอง โดยอาจเชื่อมโยงระบบดังกล่าวเข้ากับระบบการระงับการทำให้แพร่หลายหรือลบข้อมูลคอมพิวเตอร์ของผู้ให้บริการในแต่ละรายโดยความยินยอมของผู้ให้บริการก็ได้”

พล.อ.ประวิตร บอกซิงเกิลเกตเวย์ยังจำเป็นกับความมั่นคง
วันเดียวกัน โพสต์ทูเดย์รายงานว่า พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ รองนายกฯ ฝ่ายความมั่นคง และรมว.กลาโหม ถามคำถามผู้สื่อข่าวที่ว่า ในฐานะที่ดูแลความมั่นคง ซิงเกิลเกตเวย์ ยังจำเป็นหรือไม่ว่า "ยังจำเป็น เพราะขนาดมีการใช้มือถือโทรไปต่างประเทศ แล้วส่งกลับมา ที่บอกว่าลาวไม่ร่วมมือนั้นไม่ใช่ เพราะเขาร่วมมืออย่างดี แต่เขาไปอยู่ที่ไหนไม่รู้ แต่เขาใช้พูดข้ามประเทศ แล้วใช้เครื่องมือส่งเข้ามาในประเทศ เราก็ต้องป้องกัน ตอนนี้เราก็พบความเคลื่อนไหวจากลาว"

ร่างพ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ฯ ฉบับที่ สนช.เตรียมโหวตสัปดาห์นี้ เพิ่มถ้อยคำใหม่ล่าสุด ห้ามนำเข้าข้อมูล "บิดเบือน" เสริมใจความเดิมในมาตรา 14 ที่ห้าม "ข้อมูลเท็จ"

15 ธ.ค.2559 ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ข้อมูลจากระเบียบวาระการประชุมของสภานิติบัญญัติแห่งชาติ (สนช.) ครั้งที่ 80/2559 วันพฤหัสบดีที่ 15 ธันวาคม 2559  ซึ่งมีเรื่องพิจารณาด่วน ให้ สนช.พิจารณาร่างพ.ร.บ.ว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ พบว่า ในร่างกฎหมายที่เตรียมให้ สนช.ลงคะแนนในวาระ 3 ซึ่งเป็นขั้นสุดท้ายก่อนประกาศใช้กฎหมายนั้น ได้มีการเพิ่มเติมถ้อยคำใหม่ คือคำว่า ข้อมูล "ที่บิดเบือน" เอาไว้ในมาตรา 14 (1)

อ่านร่างพ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ เปรียบเทียบเวอร์ชั่น 26 เม.ย., 17 ส.ค. และ 30 ก.ย. 2559

ทั้งนี้  สนช. กำหนดจะพิจารณาร่างกฎหมายนี้ในวันที่ 15 ธ.ค. ต่อมา พล.ต.อ.ชัชวาลย์ สุขสมจิตร์ ประธาน กมธ.วิสามัญพิจารณาร่าง พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ สนช. ให้สัมภาษณ์สื่อว่า จะมีการเลื่อนวาระการพิจารณากฎหมายฉบับนี้ไปเป็นวันที่ 16 ธ.ค. แทน เนื่องจากการประชุม สนช.ในวันที่ 15 ธ.ค. มีวาระการพิจาณากฎหมายบางฉบับที่ต้องใช้เวลานาน ท่ามกลางเสียงคัดค้านจากผู้ใช้อินเทอร์เน็ตในประเทศไทย ซึ่งมีการลงนามคัดค้านกฎหมาย โดยมีผู้ลงชื่อใน change.org แล้วกว่า 277,821 ชื่อ (15 ธ.ค.เวลา 00.30 น.)

ผู้สื่อข่าวตั้งข้อสังเกตว่า คำว่า 'ที่บิดเบือน' นั้นเพิ่มเข้ามาใหม่โดยเพิ่งปรากฏในร่างกฎหมายฉบับสุดท้ายวันที่ 9 ธ.ค.2559 ก่อนเข้าสู่การพิจารณาในวาระ 2 และ 3 นี้เอง ก่อนหน้านี้ที่ สนช.พิจารณาร่างในวาระก่อนหน้านี้ไม่เคยมีถ้อยคำนี้ปรากฏ อีกทั้งในเวทีรับฟังความเห็นต่อร่างกฎหมายฉบับนี้ที่ สนช.จัดขึ้นเมื่อ 23 พ.ย.ที่ผ่านมา ก็ไม่มีผู้ใดเสนอให้เพิ่มเติมถ้อยคำนี้ และในรายงานการพิจารณากฎหมายก็ไม่มี สนช.คนใดที่ขอเสนอให้แปรญัตติเรื่องนี้

หมายเหตุ: มีการแก้ไขเนื้อหา เมื่อ 11.45 น. 15 ธ.ค.2559

ชูศักดิ์ ภัทรกุลวณิชย์ อ่านวรรณกรรมหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 “ฟ้าถล่ม” “เสือใบ, เสือดำ” “แผ่นดินนี้ของใคร” “ไพรกว้าง” ที่นำเสนอภาพชนบทในยุคที่เกิดความเปลี่ยนแปลงทั้งด้านการเมืองและเศรษฐกิจขนานใหญ่ในสังคมไทย โดย “ชนบท” ที่เริ่มเข้ามาอยู่ในสำนึกของชนชั้นกลางในเมืองมากขึ้นนำมาสู่วรรณกรรมที่เห็นชนบทเป็นพื้นที่เร่งเร้าธรรมชาติด้านดิบมนุษย์ พื้นที่รอการบุกเบิกพัฒนา และชนบทที่อ่อนแอ

นอกจากนี้วรรณกรรมอย่าง “ไพรกว้าง” ที่มีฉากจบอย่างอุดมคติ สอดคล้องกับแนวทางพัฒนาเศรษฐกิจในยุคต่อมาคือรัฐและทุนร่วมมือกันพัฒนา อย่างไรก็ตามก็ยังมีวรรณกรรมที่จัดประเภทไม่ได้อย่าง “ฟ้าบ่กั้น” และ “ปีศาจ” ที่ไม่อยู่ในขนบเหล่านี้

คลิปนำเสนอของชูศักดิ์ ภัทรกุลวณิชย์ หัวข้อ "ภาพเสนอความเป็นชทบทวรรณกรรมหลังสงครามโลกครั้งที่ 2"

ในการนำเสนองานวิจัย "โครงการวิจัยเมธีวิจัยอาวุโส พัฒนาการและความเปลี่ยนแปลงของความคิดว่าด้วยความ(ไม่)เป็นสมัยใหม่ในสังคมไทย" เมื่อวันที่ 3 ธันวาคม 2559 ที่ห้องประชุมริมน้ำ คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์นั้น

ชูศักดิ์ ภัทรกุลวณิชย์ อาจารย์คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ นำเสนอหัวข้อ "ภาพเสนอความเป็นชทบทวรรณกรรมหลังสงครามโลกครั้งที่ 2" โดยมาจากงานวิจัยหัวข้อ "ความเป็นเมืองและความเป็นชนบทในวรรณกรรมไทยช่วง พ.ศ. 2475 ถึง 2501"

ชูศักดิ์เริ่มต้นการนำเสนอว่ามีประเด็นที่เรารู้กันเยอะคือความเป็นเมืองกับความเป็นชนบทที่ลามไปเป็นเรื่องแบ่งค่าย สีเสื้อ หรือความคิดที่ต่างกันระหว่างเมืองและชนบท จึงสนใจศึกษาประเด็นนี้ โดยพยายามย้อนกลับไปดูตั้งแต่ก่อนการเปลี่ยนแปลงการปกครอง 2475 หรือก่อนหน้านั้นเล็กน้อย ดูเรื่อยมาจนถึง พ.ศ. 2501 คือจนถึงการรัฐประหารครั้งที่ 2 ของจอมพลสฤษดิ์ ธนะรัชต์ และมีการใช้แผนพัฒนาเศรษฐกิจแห่งชาติฉบับที่ 1 มาใช้เป็นตัวแบ่ง และในส่วนที่แบ่งกันอีกช่วงคือหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 จนถึง พ.ศ. 2501 ก็เป็นจุดที่สำคัญอีกช่วง เพราะมีลักษณะพิเศษบางอย่าง

ชูศักดิ์เริ่มต้นอธิบายจากการเห็นตู้ไปรษณีย์ที่มีการเปิดประเด็นในนิตยสารสเกล ชูศักดิ์กล่าวว่าตู้ไปรษณีย์ที่เราเห็น มีช่องแบ่งรับจดหมายเป็น "กรุงเทพฯ" กับ "ที่อื่น" มันเหมือนกับว่าทุกที่ๆ ไม่ใช่กรุงเทพฯ เป็นที่อื่น ซึ่งผมไม่เคยสะดุดใจมาก่อน มันหมายความว่ากรุงเทพฯ แยกออกจากทุกที่ในประเทศไทยเลยหรือ นี่คือพูดจากจุดของคนกรุงเทพฯ และความเป็นเมืองกับชนบทก็ถูกมองในลักษณะนี้่่ว่าเป็นที่อื่น ไม่ใช่เมือง

โดยชูศักดิ์กล่าวต่อไปว่า นิธิ เอียวศรีวงศ์ เคยตั้งข้อสังเกตเอาไว้ต่อการมองเรื่องเมืองและชนบท โดยเสนอไว้ว่า วัฒนธรรมไทยในอดีต "ไม่มีความคิดลึกซึ้งที่นิยมชมชอบ หรือยกย่องเชิดชูชนบท หรือแม้แต่เกษตรกรรมที่ทำกันในชนบท" โดยชูศักดิ์กล่าวต่อมาว่า ในวัฒนธรรมไทยเราไม่มีคติเรื่องชนบทนิยม หรือสังคมชนบท หรือชีวิต วิถีชนบท เป็นอุดมคติหรือเป็นอะไรที่ดูสวยงาม ไม่มีในสังคมไทย ในปัจจุบันอาจจะมีแต่ในอดีตไม่มี ไม่เหมือนของฝรั่งที่มีแนวคิดการสร้างภาพสังคมอุดมคติ ที่อิงอยู่กับวิถีชีวิตแบบชนบท แบบแนวคิดพาสเทอรอล (Pastoral) เป็นเรื่องราวของชีวิตในชนบท เลี้ยงแกะ อยู่กับธรรมชาติ มีความสุขสงบอะไรทั้งหลาย แต่ในสังคมไทยในอดีตเราไม่มีคตินี้ ลองนึกถึงสังคมอุดมคติแบบวัฒนธรรมไทย อย่างยุคพระศรีอาริย์ก็ไม่ใช่ชนบทนิยมแบบเอาชนบทเป็นต้นแบบ เพราะเป็นสังคมค่อนข้างเป็นเมืองด้วยซ้ำไป คนอยู่กันหนาแน่น มีความอุดมสมบูรณ์ไม่ต้องทำการผลิต เพราะมีต้นกัลปพฤกษ์ทุกมุมเมือง อย่างได้อะไรก็ไปเด็ดเอา เป็นต้น

นิธิ อธิบายต่อว่าทำไมสังคมไทยจึงไม่มีคติเรื่องชนบทนิยม ในวัฒนธรรมไทยมีความเข้าใจเกี่ยวกับเมือง บ้าน และป่าในชุดหนึ่งที่ต่างจากแนวคิดชนบทนิยม คือเชื่อว่า "เมืองคือพื้นที่ซึ่งมีระเบียบ อันแสดงออกด้วยมารยาท อาชญาสิทธิ ภาษา การแต่งกาย และศาสนา ชีวิตคนในเมืองจึงมีความมั่นคงปลอดภัยสมกับเป็นชีวิตมนุษย์"

ขณะที่บ้านและป่า คือพื้นที่ซึ่งขาดระเบียบ ถูกครอบงำด้วยผีนานาชนิด ในทางสังคมก็แทบจะหาระเบียบอะไรไม่ได้ไม่ว่าจะเป็นมารยาท ภาษา การแต่งกาย ประเพณีที่กำกับชีวิตก็ง่ายเสียจนไม่ได้กำกับธรรมชาติของมนุษย์ซึ่งก็คือกิเลส ตัณหา

ชูศักดิ์กล่าวต่อว่า นี่คือฐานที่อาจารย์นิธิเสนอว่า ในสังคมไทย ชนบทไม่เคยมีภาพของสังคมอุดมคติอยู่

"ชนบท" จากรากศัพท์ และในพจนานุกรมเดิม

ชูศักดิ์กล่าวถึงรากศัพท์ของ "ชนบท" ในภาษาไทย โดยมาจากคำว่า "ชณปท" ในภาษาบาลี ซึ่งมีทั้งความหมายแคบและกว้าง แปลว่า ตำบลก็ได้ แปลว่า ถิ่นประเทศก็ได้ หรือที่ๆ คนไปถึง แต่ในสังคมไทยมีนิยามอยู่ 2 ความหมายหากใช้พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถานเป็นตัวตั้ง โดย พจนานุกรมฉบับ พ.ศ. 2493 ซึ่งเป็นครั้งแรกที่พิมพ์พจนานุกรมนิยามชนบทว่า "บ้านนอก" คือที่ห่างไกลความเจริญก็เรียกว่าชนบท พอมาถึงพจนานุกรมปี พ.ศ. 2525 นิยามเพิ่มความหมาย โดยนอกจาก "บ้านนอก" แล้วยังเพิ่มความหมายว่า "เขตแดนที่พ้นจากเมืองหลวงออกไป" ทำให้ชวนคิดว่าเหมือนตู้ไปรษณีย์ที่ผมบอกว่า ทุกที่กลายเป็นชนบทหมด เท่ากับว่าถ้าไม่ใช่เมืองหลวงเสียแล้วก็เป็นชนบทไปหมด ประเทศไทยมีเมืองอยู่เมืองเดียวคือกรุงเทพฯ ที่เหลือคือที่อื่น คือชนบทหมด ถ้าเราเชื่อตามนิยามของคำว่า "ชนบท" ในพจนานุกรม พ.ศ. 2525

พอไปดูความหมายของคำว่า "ชณบท" ในพจนานุกรม "สัพะ พะจะนะ พาสา ไท" บาทหลวงปาลเลอกัวซ์ เมื่อ พ.ศ. 2397 โดยนิยามชณบทว่า "village/หมู่บ้าน" หรือ "castle/ปราสาท" ก็ได้ ก็ยังคล้ายๆ กับภาษาอังกฤษคำว่า "country" ในความหมายของพื้นที่ห่างไกลจากเมือง หรือจะแปลว่าทั้งประเทศก็ได้ ก็อธิบายได้ความหมายของชนบทในภาษาตะวันตกจึงอิงกับนิยามที่สะท้อนว่าเขามองชนบทในฐานะที่เป็นสังคมอุดมคติ ขณะที่ภาษาไทยมองคำว่า "ชนบท" ในความหมายแคบ คือแปลว่า บ้านนอก หรือ พ้นไปจากเมืองหลวง

นี่เป็นฐานคิดที่ใช้ในการมองงานวรรณกรรมไทย และเราจะพบว่าเหตุใดภาพนำเสนอชนบทในวรรณกรรมไทยจึงมีลักษณะบางอย่าง และไม่มีภาพของสังคมอุดมคติในวรรณกรรมที่พูดถึงชนบทเลย

อีกข้อเสนอหนึ่งที่น่าสนใจคือเมื่อเราเทียบคู่ตรงข้ามระหว่าง "เมือง" และ "ชนบท" ก็มักพบว่าชนบทมักถูกสร้างให้ตรงกันข้ามกับเมือง เช่น ห่างไกลอารยธรรม ใกล้ชิดธรรมชาติ คนโอบอ้อมอารี ขณะที่เมือง มีความเจริญ ห่างไกลธรรมชาติ ใกล้วัฒนธรรม คนมีชีวิตวุ่นวาย คนต้องแข่งขัน

เลยมีข้อเสนอว่าเอาเข้าจริงแนวคิดว่า "ชนบท" ไม่ใช่สิ่งที่มาก่อนเมือง หากคิดโดยสามัญสำนึกว่าสังคมมนุษย์พัฒนาจากชนบท พอซับซ้อนขึ้นก็กลายเป็นเมือง แต่ผมคิดว่าพอคิดในเชิงแนวคิด (concept) มันกลับสวนทางกันคือ "ความเป็นชนบทไม่ใช่สิ่งที่มาก่อนเมือง เมืองต่างหากที่สร้างความเป็นชนบทขึ้นมา" คือเมื่อสังคมเมืองไปสร้างกรอบคิดเรื่องความเป็นชนบท ทำให้ชนบทเป็นอะไรที่ตรงข้ามกับเมือง ถ้าใครศึกษาแนวคิด Orientalism ก็จะพบวิธีการอธิบายความเป็นตะวันออก คือสิ่งที่ตะวันตกสร้างเพื่อนิยามตัวเองว่าไม่ใช่ตะวันออก ผมคิดความเป็นเมืองกับความเป็นชนบทก็ใช้กรอบนี้อธิบายได้ คือความเป็นชนบทคือสิ่งที่สังคมเมืองสร้างขึ้นมา เพื่อบอกว่าตัวเองไม่ใช่ชนบท คือการจะนิยามตัวเองว่าเป็นใครในสังคมเมือง วิธีง่ายสุดคือนิยามว่าไม่ใช่คนชนบท และสร้างความเป็นชนบทขึ้นมาชุดหนึ่ง ซึ่งทั้ง 2 กรอบนี้ชูศักดิ์จะใช้พิจารณาวรรณกรรมในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ถึง พ.ศ. 2501

ความเปลี่ยนแปลงขนานใหญ่หลังสงครามโลกครั้งที่ 2

โดยบริบทสังคมไทยหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 มีเรื่องน่าสนใจมาก ซึ่งหลายเรื่องเราจะไม่ได้เห็นอีกแล้วในหลังจากนั้น กล่าวคือมีความปั่นป่วนหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ก่อให้เกิดการจัดระเบียบสังคมใหม่หรือสังคมเก่าขึ้นมา ทุกพื้นที่ในโลก และในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ก็มีการจัดระเบียบ หลายประเทศที่เป็นอาณานิคมเริ่มประกาศตัวเป็นเอกราช ในสังคมไทยก็อยู่ในกระแสนนั้นเช่นกัน ความปั่นป่วนที่เกิดขึ้นช่วงสงครามนำไปสู่การจัดระเบียบสังคมใหม่ แต่ในกรณีของไทยนั้นมีข้อน่าสังเกตคือขณะที่สังคมประเทศเพื่อนบ้าน ความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นนำไปสู่ลักษณะก้าวหน้าเช่น ประกาศเอกราช หรือเป็นสาธารณรัฐ ขณะที่สังคมไทยประหลาดตรงที่มีกระแสโต้กลับ คือกลุ่มอำนาจเก่าฟื้นขึ้นมาและพาสังคมย้อนหลังกลับไป ซึ่งประหลาดกว่าเพื่อนบ้านของเรา

ในทางการเมืองหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 มีการจัดระเบียบสังคมใหม่ (หรือเก่า) ขึ้น เช่น มีการแย่งชิงอำนาจของหลายกลุ่ม เช่น มีกลุ่มนิยมเจ้าฟื้นตัวขึ้นมาหลัง 2475 พรรคประชาธิปัตย์เกิดขึ้นในช่วงนี้ มีกลุ่มทหารแนวใหม่ที่นำโดยสฤษดิ์ ธนะรัชต์ ซึ่งต่างจากกลุ่มของคณะราษฎรคือพวกนี้ไม่ได้จบต่างประเทศ จึงไม่มีสปิริตประชาธิปไตยแบบกลุ่มคณะราษฎร มีกลุ่มตำรวจอย่าง พล.ต.อ.เผ่า ศรียานนท์ ที่มีอำนาจมาก มีกลุ่มคณะราษฎรที่แบ่งเป็น 2 สายคือสายปรีดี พนมยงค์ และ ป.พิบูลสงคราม แล้วยังมีฝ่ายซ้ายคือพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย ที่ช่วงสั้นๆ พคท. เป็นพรรคการเมืองถูกกฎหมายและมี ส.ส.ในรัฐสภา เพราะไทยอยากเป็นสมาชิกสหประชาชาติ เลยต้องยกเลิก พ.ร.บ.ว่าด้วยคอมมิวนิสต์ พ.ศ. 2476 มีนักคิดนักเขียนเสรีนิยมจำนวนมาก

ในระดับโลกสหรัฐอเมริกาเริ่มเข้ามาในสังคมไทย พยายามเข้ามามีบทบาท ส่วนอังกฤษที่มีบทบาทอยู่เดิมก็พยายามรักษาบทบาทอำนาจตัวเองในไทยด้วย ส่วนจีนและรัสเซียก็เข้ามาตามทางของสายพรรคคอมมิวนิสต์ เพราะฉะนั้นในแง่นี้ การเมืองยุคนี้น่าสนใจ มีกระแสความคิดหลายความคิดที่ตอบโต้ โต้แย้งกัน แต่ละกลุ่มมีสิ่งพิมพ์ของตัวเอง ผมคิดว่ายุคนี้น่าสนใจมากเพราะความคิดหลากหลายแนวปะทะสังสรรค์ในพื้นที่สาธารณะที่เป็นสื่อ และในงานวรรณกรรมก็เกิดวรรณกรรมหลายแบบที่น่าสนใจ

ในทางเศรษฐกิจมีการปฏิรูปเศรษฐกิจ พยายามทำให้เศรษฐกิจไทยเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของเศรษฐกิจโลกอย่างเต็มตัวและขอบเขตเกิดขึ้นทั่วประเทศ ซึ่งมีนัยยะต่อประเด็นชนบท ก็คือเกิดแนวคิดของการพัฒนาเศรษฐกิจไทย 2 กลุ่มใหญ่ที่นักประวัติศาสตร์เศรษฐกิจสรุปกัน หนึ่ง มีแนวโน้มไปสู่การพัฒนาแบบ “ทุนนิยมโดยรัฐ” หรือบางสำนักเรียก “ทุนขุนนาง” คือเอากิจการทั้งหมดเป็นของรัฐ แล้วรัฐเข้าไปจัดการ ซึ่งรัฐวิสาหกิจก็เกิดขึ้นในช่วงนี้ หรือ สอง การพัฒนาแนวทางทุนนิยมเอกชน หรือ “ทุนนิยมเสรี” บางพวกก็เรียกว่า ทุนนิยมนายธนาคาร ก็แข่งกัน 2 แนวทางในการพัฒนาเศรษฐกิจแบบทุนนิยม

ก็คือประเทศไทยเริ่มพัฒนาไปสู่แนวทางพัฒนาเพื่อส่งออกสินค้าเกษตรกรรมเป็นหลัก คือ ข้าว ข้าวโพด หรือพืชผลทางเกษตรทั้งหลาย ซึ่งอยู่ภายใต้กรอบพัฒนาที่ไม่สมดุลคือเน้นพัฒนาเมือง อุ้มอุตสาหกรรม และส่งเสริมการส่งออก คือให้ชนบทลำบากหน่อย แล้วพัฒนาเมืองกับอุตสาหกรรมขึ้นมา แล้วภายหลังคนต่างจังหวัดจะเจริญขึ้นเอง เป็นโมเดลของการพัฒนาที่ไม่สมดุล ตัวอย่างที่คนชอบยกก็คือ กรณีการเก็บพรีเมียมข้าวเพื่อที่จะกดราคาข้าวในประเทศให้ต่ำและกดค่าแรงให้ต่ำ เพื่อจะเอื้อต่อการพัฒนาอุตสาหกรรม หรือเพื่อที่รัฐจะได้มีเงินไปพัฒนาโครงสร้างสาธารณูปโภคที่จะส่งเสริมการอุตสาหกรรมและการพาณิชย์ ซึ่งมีนัยยะสำคัญต่อชนบท เพราะทิศทางและแนวทางการพัฒนาแบบนี้ทำให้ชนบทในประเทศไทยเปลี่ยนไปอย่างมีนัยยะสำคัญหลังสงครามโลกครั้งที่ 2

กล่าวคือเปลี่ยนการผลิตเพื่อยังชีพซึ่งพอมีมากในชนบทกลายเป็นผลิตเพื่อการค้า ชนบทถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นส่วนหนึ่งของเศรษฐกิจเพื่อการส่งออก ในช่วงนี้มีการบุกรุกที่ทำกินมากขึ้น มีการอพยพมาขายแรงงานในเมืองมากขึ้น ส่วนหนึ่งเพื่อทดแทนแรงงานอพยพจีนที่ถูกจำกัดจำนวนไว้และท้ายที่สุดก็หายไปเลย โดยเฉพาะหลังจีนเปลี่ยนแปลงเป็นคอมมิวนิสต์เมื่อ พ.ศ. 2492 เพราะฉะนั้นในเมืองเดิมไม่ค่อยมีคนชนบทอยู่ เขาก็อยู่ชนบทกันได้ไม่ลำบากอะไร แต่หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 มีคนจากชนบทมาอยู่ในเมืองมาก ทำให้เมืองกับชนบทใกล้กันมากขึ้น มาเป็นคนรับใช้ คนขี่รถสามล้อ คนงานทั้งหลาย คนเมืองก็รู้จักคนบ้านนอกมากขึ้นแล้วล่ะ แต่ขณะเดียวกันการพัฒนาที่ไม่สมดุลทำให้ช่องว่างระหว่างชนบทกับเมืองห่างขึ้นมาก ทำให้วรรณกรรมที่พูดถึงชนบทต่างออกไปจากวรรณกรรมที่มีมาก่อนหน้าสงครามโลกครั้งที่ 2

การเกิดขึ้นของวรรณกรรมแนวใหม่ และ 3 แนวทางของการเล่าเรื่องชนบท

ในยุคนี้มีวรรณกรรมแนวใหม่เกิดขึ้น 2 แนว หนึ่ง วรรณกรรมแนวบู๊/หรือแนวต่อสู้ผจญภัย ก็คือบรรดา เสือใบ, เสือดำ ของ ป.อินทรปาลิต หรือแนววรรณกรรมชีวิตบุกเบิก เช่น แผ่นดินนี้ของใคร โดย ศรีรัตน์ สถาปนวัฒน์ ไพรกว้าง โดย อรวรรณ หรือทุ่งมหาราช โดย เรียมเอง ก็เกิดในยุคนี้หมด คือเกิดวรรณกรรมชนิดใหม่ การบุกเบิกในชนบท และวรรณกรรมอีกแนวคือ วรรณกรรมผจญภัยในป่าลึก เช่น วรรณกรรมของน้อย อินทนทท์ เรื่อง ล่องไพร่ คือไปเที่ยวป่าเจอสัตว์ประหลาด

ปรากฏการณ์ของวรรณกรรมแนวใหม่ มีภาพอยู่กว้างๆ 3 แนวทางที่เกิดขึ้นในการนำเสนอเรื่องของชนบทก่อนถึง พ.ศ. 2501

กลุ่มที่ 1 ชนบทเป็นพื้นที่ในธรรมชาติ ที่เร่งและเร้ามนุษย์ คือชนชั้นกลางในเมือง ให้เผยธรรมชาติของความเป็นมนุษย์ในกมลสันดานของตนเองออกมา เป็นงานที่มีไม่เยอะ จัดเป็นกลุ่มพิเศษ เช่น งานของ มาลัย ชูพินิจ ใน “ฟ้าถล่ม” ใช้ฉากต่างจังหวัด ทำให้มนุษย์ที่เป็นตัวละครชนชั้นกลางในเมือง ได้แสดงธรรมชาติความเป็นมนุษย์ แสดงกิเลส ตัณหา หรือรักโลภโกรธหลง ธาตุแท้ทั้งด้านดีด้านร้ายของมนุษย์ถูกแสดงออกมา เช่น "ฟ้าถล่ม" เพื่อนฆ่าเพื่อน หรือทิ้งคนรักของตนได้ คือธรรมชาติเป็นพื้นที่พิเศษ ที่ทำให้คนแสดงกมลสันดานมนุษย์ ตัวชนบทเองหรือพื้นที่ไม่ได้มีความหมายดีหรือเลวในตัวมันเองถ้ามองในกรอบนี้ ถ้าเทียบกับงานของฝรั่งอย่าง “Lord of the Flies” ของ William Goldingที่เอาคนเข้าไปอยู่ในที่แห่งหนึ่ง และคนก็จะแสดงสันดานดิบของตัวเองออกมา

อาจจะพูดได้เพราะพื้นที่เช่นนั้น ไม่มีระเบียบแบบแผนใดๆ ทั้งสิ้นเลย เป็นพื้นที่พิเศษบางอย่าง งานในสังคมไทยก็เช่นงานของมาลัย ชูพินิจที่แสดงออกเช่นนี้

กลุ่มที่ 2 เป็นงานที่มีมากเป็นพิเศษ คือกลุ่มแนวบู๊ แนวชีวิตบุกเบิก หรือแนวต่อสู้ คือมองชนบทเป็นแหล่งทรัพยากรธรรมชาติที่รอให้มนุษย์ไปพัฒนาและหาประโยชน์ อาศัยความรู้ทางเทคโนโลยีสมัยใหม่ไปสร้างความเจริญก้าวหน้าให้ชนบทได้

กลุ่มที่ 3 ชนบทอ่อนแอ ล้าหลัง โง่ และงมงาย ที่น่าสนใจคือวรรณกรรมจะใช้ตัวละครผู้หญิงให้เป็นตัวแทนชนบท ที่มีลักษณะเป็นที่ต้องตาของผู้ชาย และมักช่วยตัวเองไม่ได้

ในงานแนวผจญภัยของ “น้อย อินทนนท์” ซึ่งเป็นนามปากกาหนึ่งของมาลัย ชูพินิจ พูดถึงป่าลึกที่ไม่ใช่ชนบท เป็นอะไรที่ไกลออกจากชนบทอีกที ที่เกิดขึ้นเช่นนี้เพราะชนบทถูกทำให้เชื่อง เป็นส่วนหนึ่งของคนเมือง หรืออยู่ในการรับรู้ของคนเมืองไปเสียแล้ว ไม่ใช่พื้นที่อื่นแล้ว งานยุคนี้เลยเกิดงานแนวผจญภัย เพราะต้องการจะสร้างอีกพื้นที่หนึ่งซึ่งอยู่นอกจากที่มนุษย์รับรู้ พื้นที่ป่าถูกนำเสนอในฐานะพื้นที่ของความเป็นอื่น เนื้อเรื่องจะเต็มไปด้วยเรื่องลึกลับ ผีสางนางไม้ เสือสมิง ควายดำ ไดโนเสาร์ ฯลฯ

คราวนี้จะลองดูกลุ่มงานพวกวรรณกรรมแนวบู๊ แนวบุกเบิก ที่เกิดในยุคนี้และบอกอะไรเกี่ยวกับความเป็นชนบทพอสมควร ข้อสังเกตคือเมื่อเทียบกับงานยุคก่อนหน้านี้ พบว่าชนบทในยุคนี้ ชนบทครอบคลุมสถานที่ไปหมดตั้งแต่เหนือจรดใต้ เชียงราย นครสวรรค์ กำแพงเพชร ลพบุรี เบตง สงขลา ชายแดนภาคใต้ ซึ่งผิดไปกับงานก่อนหน้านี้ที่ฉากสถานที่อยู่ในพระนครเป็นหลัก ที่ต่างจากก่อนหน้านี้อีกก็คือ ชนบทไม่ใช่พื้นที่วางเปล่า ไร้ตัวตนเหมือนงานก่อนหน้านี้ คือต่างจังหวัดถูกอ้างในฐานะพื้นที่ๆ ตัวละครหลักจะไปอยู่เพื่อชุบตัว แต่ในยุคนี้จะเริ่มบรรยาย หรือใช้ฉากในชนบทมากขึ้น

คราวนี้ชนบทที่พูดกันยุคนี้ที่ดูแล้วมันน่าสนใจตรงที่ มันเป็นภาพของการต่อสู้อยู่ระหว่างทุนนิยมรัฐกับทุนนิยมเอกชนที่เข้าไปมีอำนาจเหนือชนบท เช่นในเรื่อง “เสือใบ” พ.ศ. 2490 โดยภาพรวมเสือใบเป็นจอมโจรสุภาพบุรุษ ปล้นคนรวยมาช่วยคนจน แต่ถ้าไปดูรายละเอียด เสือใบในแง่หนึ่งปล้นคนรวย แต่คนรวยที่ถูกปล้นเป็นพวกพ่อค้า ทำนาบนหลังคน แต่ลักษณะพิเศษของเสือใบคือเขาเป็นคนนอกกฎหมายก็จริง แต่เอาเข้าจริงๆ เขาเป็นตัวแทนอำนาจรัฐพอสมควร เหมือนกองกำลังเชิ้ตดำของมุสโสลินี จัดระเบียบแบบทหาร ความสัมพันธ์ในกองโจรของเสือดำก็เป็นแบบทหาร อยู่เป็นค่ายทหารเลย กล่าวคืออุดมการณ์ที่ซ่อนอยู่ในชุดเสือใบ, เสือดำคือ “นายทุนเลว, รัฐดี” ในเรื่องเสือดำถ้าไม่จำเป็นจะไม่ฆ่าตำรวจ จะฆ่าเพื่อป้องกันตัวเองมากกว่า และให้ความสำคัญกับอำนาจรัฐมาก ในมุมของผมคือ มันแสดงให้เห็นถึงการที่รัฐเข้าไปมีอำนาจในชนบททั้งหมด แล้วเข้าไปมีอำนาจเหนือคนในพื้นที่

นวนิยายอีกเรื่องที่น่าสนใจในยุคนี้คือ “แผ่นดินนี้ของใคร” ของศรีรัตน์ สถาปนวัฒน์ เป็นแนวบุกเบิกชีวิต ตัวละครเข้าไปอยู่ในชนบท เข้าไปทำไร่สมัยใหม่ โดยใช้ใช้ความรู้สมัยใหม่ แล้วถูกเจ้าหน้าที่รัฐรีดไถในทุกระดับ ภาพของ “แผ่นดินนี้ของใคร” เป็นภาพที่ว่า คนทั่วไปมักจะมองว่าเป็นภาพชีวิตชนบทที่ถูกกลั่นแกล้งโดยรัฐ แต่สำหรับผมมองว่า ตัวละครเอกไม่ใช่ชาวบ้านชนบทแต่เป็นชนชั้นกลางในเมืองที่เข้าไปอยู่ในชนบทและต้องการพัฒนาในชนบทแต่ถูกกลั่นแกล้งโดยเจ้าหน้าที่รัฐ ผมคิดว่าเสือใบและแผ่นดินนี้ของใครเป็น 2 ด้านของปรากฏการณ์นั้น คือการแข่งกันของทุนนิยมรัฐและทุนนิยมเอกชนที่เข้าไปมีอำนาจเหนือชนบท นวนิยาย 2 เรื่องนี้เป็นภาพที่แสดงให้เห็น 2 กระแสความคิดที่เกิดขึ้น

“ไพรกว้าง” เป็นวรรณกรรมที่บู๊พอๆ กับเสือดำ แต่เรื่องนี้จบลงด้วยความร่วมมือระหว่างรัฐกับทุนเพื่อครอบครองชนบท ท้องเรื่องมีตัวเอกคือ โผน ไพรงาม มีพื้นเพเป็นคนกรุงเทพฯ ต้องการบุกเบิกสร้างชีวิตในชนบท ต้องไปต่อสู้กับอำนาจในท้องถิ่น แต่ที่มันพิเศษกว่าคือ ตัวเอกจะร่วมมือกับรัฐ คือนายอำเภอและสรรพสามิต ในกวาดล้างผู้มีอิทธิพลท้องถิ่น ตัวเอกใช้ความรู้สมัยใหม่เพื่อพัฒนาท้องถิ่น ผมคิดว่า “ไพรกว้าง” ซึ่งเขียนเมื่อ พ.ศ. 2499 เป็นสัญญาณบอกว่า ทุนกับรัฐจับมือกัน จากเดิมที่แข่งกันครองชนบทแล้วลงเอยว่าคนเมืองกับรัฐร่วมมือกันครอบครองชนบท ซึ่งจะเป็นสัญญาณที่จะเกิดในปี พ.ศ. 2501 เมื่อจอมพลสฤษดิ์ ธนะรัชต์ขึ้นมา

ถ้าดูวรรณกรรมชีวิตชนบทเหล่านี้จะพบว่ามี 3 วงจร

วงจรที่ 1 พระเอกต่อสู้เพื่อความยุติธรรม เอาชนะอุปสรรค ไปสร้างชีวิตใหม่โดยชนบทเป็นเป้าหมายของชีวิต เป็นสถานที่ซึ่งไปสร้างความเจริญได้ ทั้งงาน “เสือใบ” ของ ป.อินทรปาลิต และงาน “ปีศาจ” ของเสนีย์ เสาวพงศ์ ก็เป็นแนวนี้ โดยเรื่อง “ปีศาจ” จบลงที่พระเอก นางเอก จะไปอยู่ชนบท คือยุคนี้เป็นยุคที่เมืองเข้าไปเขมือบชนบท

วงจรที่ 2 เสนอภาพชีวิตชนบทว่าเมื่อชนชั้นกลางเข้าไปต้องเจอปัญหาอะไรบ้าง

วงจรที่ 3 ไปประสบความสำเร็จในชนบท แต่ความสำเร็จนี้ต้องร่วมมือระหว่างรัฐ ทุน และความรู้สมัยใหม่

เรื่องเล่าแม่บทของชนบทในยุคนี้ เป็นอุปมาของการสยบชนบทให้อยู่ภายใต้รัฐและเมือง สอดคล้องกับทิศทางการพัฒนายุคนี้ที่ดึงชนบทเข้ามาในเศรษฐกิจเพื่อการส่งออก ภาพชนบทถือว่าเป็นทรัพยากรธรรมชาติที่เมืองและรัฐจะเข้าไปกอบโกย

กลุ่มที่ 2 นำเสนอภาพชนบทว่าเป็นสังคมที่ล้าหลังและโง่เขลา พบว่า “ไพรกว้าง” พูดถึงการเข้าไปครอบครองชนบทของตัวเอกคือได้เป็นเจ้าพ่อ หรือผู้นำชนบท ก็ด้วยการสยบอำนาจท้องถิ่น และจำกัดสิ่งศักดิ์สิทธิ์ของของพื้นที่นี้คือ “เจ้าพ่อไก่ต่อ” ซึ่งเป็นที่เคารพสักการะของคนในพื้นที่ และตัวเอกต้องไปพิสูจน์ว่าความรู้สมัยใหม่นั้นเหนือกว่าความเชื่อเรื่องอำนาจสิ่งศักดิ์สิทธิ์

นี่เป็นคำที่ผมยกมาจากหนังสือเรื่องนี้ “คนเหล่านั้นก็เหมือนเรา" โผนให้สติ … คือมันมีแนวคิดเรื่องคนเหมือนกันอยู่เพราะได้แนวคิดฝ่ายซ้ายมา เป็นเรื่องปกติมากที่คนจะพูดอะไรแบบนี้ แล้วก็จะต่อว่า "เป็นมนุษย์เหมือนเรา ผิดแต่ว่าเขาโง่เขลากว่าเรา เขาอยู่อย่างไม่รู้อะไรเป็นอะไร พระอาทิตย์ขึ้นกับพระอาทิตย์ตกเป็นเรื่องเขารู้ ฝิ่นมาจากไหนเขาไม่รู้ แต่เขาสูบเขากิน ผ้านุ่งผ้าห่มปีหนึ่งบ้านเดียวทำไม่ได้ผืนเดียว ถ้าขาดเขาซื้อ ราคาทุนเท่าไหร่กับเท่าไหร่ที่เขาเสียไปเขาไม่รู้” คือเศรษฐกิจเปลี่ยนเป็นเศรษฐกิจเพื่อการค้าแล้ว

และความโง่เขลาเบาปัญญาจะมาพร้อมกับความอ่อนแอ ภาพชนบทของยุคนี้จะถูกนำเสนอผ่านอุปมา หรือภาพที่ว่าชนบทเป็นเพศหญิง และคนที่จะเข้าไปพัฒนาคือเมืองเป็นเพศชาย อย่างวรรณกรรม “ทุ่งรวมทอง” มีคำบรรยายว่า “ท้องทุ่งอร่ามไปด้วยต้นข้าว ลึกเข้าไปคือไพรกว้าง ขุนเขาทะมึนอยู่ขอบฟ้าเป็นหลั่น” “...แต่เบื้องหลังก็คือทรัพยากรอันมีค่า” อันนี้ชัดเจนคือมองชนบทเป็นแหล่งทรัพยากร “...ที่รอคอยชายอกสามศอกจะแหวกกำแพงแห่งความยากลำบากไปขุดค้น” ภาพแทบจะเหมือนกับภาพผู้ชายสอดใส่สอดแทรกตัวเองเข้าไปในพื้นที่ชนบท ซึ่งงานหลายชิ้นมีลักษณะว่าจะสร้างตัวละครผู้หญิงที่อ่อนแอ ช่วยตัวเองไม่ได้ ในวรรณกรรม “แผ่นดินนี้ของใคร” ก็จะมีตัวละครชื่อ “กุณฑลี” เป็นภรรยาของเจน วนาสัย ที่ไปอยู่ชนบท ตลอดเรื่องผู้ชายเห็นก็อยากครอบครองเธอ แล้วในเรื่องจบที่ถูกนายอำเภอปลอมตัวเป็นโจรเข้าไปปล้นและแทงเธอตาย

ในเรื่อง “ไพรกว้าง” ก็มี “คำหวาน” ตัวละครหญิงที่เป็นลูกสาวผู้มีอิทธิพลในพื้นที่ เป็นที่หมายปองจากชายสามคน ทั้งโผน จ่ากล่ำ นายสมิธซึ่งเป็นตัวแทนทุนต่างชาติที่ทำสัมปทานไม้ก็อยากได้คำหวานเป็นเมีย เหมือนชนบทถูกแสดงผ่านผู้หญิงที่อ่อนแอและเป็นที่หมายปอง

เรื่องไพรกว้างจบด้วยชัยชนะของตัวเอก และเห็นความเจริญรุ่งเรืองของชนบท แต่ว่าเราจะเห็นเลยว่าคติในยุคนั้นจะไม่เหมือนยุคเราที่เป็นยุค “รักธรรมชาติ” ความเจริญของเขาคือ พื้นที่เจริญขึ้น คนงานป่าไม้เพิ่มจำนวน ทางเกวียนกลายเป็นทางโล่ง มีบ้านคนอยู่เต็มไปหมด เสือที่เดินตัดทุ่งหายไปแล้ว มีแต่เสียงโค่นต้นไม้ เสียงเลื่อยไม้ ดังก้องอยู่ในดงทึบ คือเป็นเสียงของความเจริญเขาไม่ได้ถือว่าเรื่องตัดไม้เป็นเรื่องทำลายธรรมชาติ คือเป็นภาพอุดมคติของสังคมชนบทยุคนั้นคือมีความเจริญเข้าไปอยู่ในชนบท ผมคิดว่าในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ถึง พ.ศ. 2501 ไม่ได้มีภาพอุดมคติแบบ “ฉันอยากไปเป็นชาวนา” หรือชนบทเป็นที่ซึ่งทุกคนโอบอ้อมอารี ทุกคนอยู่ตามวิถีธรรมชาติ ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่คนยุคนั้นจินตนาการ ชนบทเป็นพื้นที่ๆ คุณต้องไปครอบครองและทำให้เจริญ

คือภาพแบบอุดมคติ จะเกิดในยุคหลังจากนี้ เมื่อเมืองเจริญมากขึ้น เลยอุปโลกไปสร้างพื้นที่ชนบทอุดมคติที่เขาโหยหา ซึ่งไม่มีอยู่จริง และไม่ใช่อุดมคติที่มีมาแต่ก่อนในสังคมไทย

"ปีศาจ" และ "ฟ้าบ่กั้น" เรื่องที่จัดประเภทไม่ได้

ความจริงมีเรื่องอีก 2 เรื่อง ผมไปดูงานอีกกลุ่มในยุคนี้เหมือนกันที่ไม่เคยถูกจัดมาอยู่ในงานยุคนี้ เช่น “ฟ้าบ่กั้น” ของลาว คำหอม เป็นงานช่วงก่อนปฏิวัติของจอมพลสฤษดิ์ คือเหมือนดูเป็นงานธรรมดา พูดถึงยากแค้นของชนบท ชนบทถูกรุกรานโดยเมือง ซึ่งก็ประเภทเป็นงานที่เราพบในงานหลัง พ.ศ. 2501 แต่ถ้าพิจารณางานของเขาในช่วงเดียวกันคือช่วงยุคหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 จะพบว่า “ฟ้าบ่กั้น” มันเสนอในสิ่งที่สวนทางกระแสหลัก คือเสนอว่า ชนบทที่คนเมืองเข้าไปมันสร้างความพินาศอย่างไรให้ชาวบ้าน แล้วชาวบ้านเรียกร้องต่อสู้อย่างไร ในวิถีทางที่เขาทำ ประเด็นที่สำคัญในเรื่อง “ฟ้าบ่กั้น” ชี้ว่าการกำหนดยุคสมัยว่างานอยู่ยุคใดมันมีนัยยะต่อการประเมินค่าหนังสือพอสมควร

ผมยังมองว่า “ฟ้าบ่กั้น” เป็นสิ่งที่แปลกในยุคนั้น เพราะมันมองชนบทผ่านสายตาชาวบ้านในชนบท ขณะที่เรื่องทั้งหมดที่ผมเล่า ทั้ง เสือใบ แผ่นดินนี้ของใคร ไพรกว้าง เป็นการมองผ่านสายตาคนเมือง “ฟ้าบ่กั้น” เลยพิเศษเพราะเล่าในมุมชาวบ้าน แล้วชาวบ้านมีปฏิกิริยาอย่างไรต่อเรื่องนวนิยายทั้งหลายแหล่ที่พูดถึงในชนบท คือ พิพักพิพ่วน เพราะว่าเราไม่รู้จะทำอย่างไรกับชาวบ้านพวกนี้ เพราะปฏิกิริยาจากชาวบ้านตรงกันข้ามกับสิ่งที่คาดไว้

อีกเรื่องคือนวนิยาย “ปีศาจ” ก็อยู่ในกลุ่มนี้ เป็นกลุ่มนวนิยายก่อน พ.ศ. 2501 เช่นกัน และมีลักษณะพิเศษที่มีตัวละครที่ผสมผสานระหว่างความเป็นเมืองและชนบท มันเป็นทางออกใหม่ของการแบ่งแยกเมืองและชนบท คือ “สาย สีมา” เป็นชาวนาแต่มีความรู้เหมือนคนกรุงเทพฯ นำไปสู่สิ่งที่ผมเคยเขียนไว้คือ “ความเป็นคนพันธุ์ทาง” คือสาย สีมา สามารถสลายหรือตอบโต้อัตลักษณ์ของการแบ่งเมืองและชนบทได้ เพราะเขาเป็นผลผลิตของแนวคิดเรื่องเมืองและชนบท ในขณะเดียวกันก็ใช้ความเป็นเมืองและชนบทตอบโต้กรอบคิดนี้

ผมมาจบลงตรง “ฟ้าบ่กั้น” ในแง่หนึ่งเป็นเรื่องชาวบ้านก็จริง แต่พูดเชิงวรรณกรรม มีความเป็นพันธุ์ทาง (Hybrid) อยู่ คือแนวเขียนมันสมัยใหม่แบบฝรั่งเลย วิธีการเขียนของลาว คำหอม ไม่มีในสังคมไทยมาก่อน คือมีความ minimalism อย่างสูง ขณะที่เป็นเรื่องเกี่ยวกับชาวบ้าน ซึ่งผมรู้สึกว่าเป็นพันธุ์ทางผสมระหว่างตะวันตกกับบ้านนอก เรามักจะพูดถึง Global village ตัวนวนิยาย “ฟ้าบ่กั้น” นี้มีลักษณะอย่างนั้นอยู่ ทำให้เป็นสิ่งที่จัดประเภทได้ลำบากในสังคมไทยและวรรณกรรมไทย 

‘แม่จ่านิว’  พัฒน์นรี (แฟ้มภาพ)

เมื่อวันที่ 14 ธ.ค. ที่ผ่านมา ศูนย์ทนายความเพื่อสิทธิมนุษยชนรายงานว่า ศาลทหารกรุงเทพนัดถามคำให้การ ‘แม่จ่านิว’ หรือพัฒน์นรี จำเลยคดีหมิ่นประมาทพระมหากษัตริย์ จากการตอบข้อความว่า “จ้า” โดยสั่งพิจารณาคดีลับ ก่อนพัฒน์นรีจะให้การปฏิเสธ ขอต่อสู้คดี ศาลจึงนัดตรวจพยานหลักฐาน 29 มี.ค. 2560

ศูนย์ทนายความเพื่อสิทธิมนุษยชน ระบุว่า คดีนี้ อัยการทหารมีความเห็นสั่งฟ้องคดีเมื่อ 22 ก.ค. 2559 ในข้อหาร่วมกันหมิ่นประมาทพระมหากษัตริย์ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112 และนำเข้าข้อมูลคอมพิวเตอร์อันเป็นความผิดเกี่ยวกับความมั่นคงแห่งราชอาณาจักร

คำฟ้องระบุว่า เมื่อวันที่ 12 มี.ค. 2559 พัฒน์นรี  ร่วมกับบุรินทร์ พิมพ์ข้อความสนทนาโต้ตอบกันผ่านเฟซบุ๊ก โดยข้อความที่อัยการเห็นว่ามีเนื้อหาเข้าข่ายความผิดตามมาตรา 112 มาจากบุรินทร์ฝ่ายเดียว แต่อัยการระบุในคำฟ้องว่า การกระทำของพัฒน์นรีและบุรินทร์เป็นไปโดยประการที่น่าจะทำให้พระมหากษัตริย์และองค์รัชทายาทขณะนั้นเสื่อมเสียพระเกียรติ ชื่อเสียง ทรงถูกดูหมิ่นหรือูกเกลียดชัง อันเป็นการหมิ่นประมาท ดูหมิ่น พระมหากษัตริย์และองค์รัชทายาท

เมื่อเริ่มกระบวนพิจารณาคดี อัยการได้แถลงขอให้ศาลสั่งพิจารณาคดีเป็นการลับ ศาลทหารกรุงเทพอนุญาต กระบวนพิจารณาคดีต่อจากนี้จึงอนุญาตเฉพาะอัยการ จำเลย และทนายความ อยู่ในห้องพิจารณาเท่านั้น เมื่อศาลอ่านคำฟ้องและถามคำให้การ พัฒน์นรีปฏิเสธข้อกล่าวหาและขอต่อสู้คดี ศาลจึงนัดตรวจพยานหลักฐานวันที่ 29 มี.ค. 2559

ทั้งนี้ อัยการทหารแยกฟ้องพัฒน์นรีกับบุรินทร์เป็นคนละคดี ในส่วนของบุรินทร์ ศาลทหารกรุงเทพนัดสอบคำให้การเมื่อ 25 พ.ย. 2559 แต่บุรินทร์ได้ขอเลื่อนให้การต่อศาลเนื่องจากเพิ่งแต่งทนายความเข้ามาในคดี และขอปรึกษาทนายความก่อน ศาลทหารจึงอนุญาตให้เลื่อนนัดถามคำให้การไป 24 ม.ค. 2560

สภานักศึกษามหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ออกแถลงการณ์กรณี พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ เรียกร้องอธิการบดี-นายกสภามหาวิทยาลัย ในฐานะประชาคมธรรมศาสตร์และสมาชิก สนช. ยืนยันหลักสิทธิเสรีภาพ

15 ธ.ค. 2559 สภานักศึกษามหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ออกแถลงการณ์แสดงความกังวลต่อการพิจารณา ร่าง พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ ในสนช.ว่า อาจนำไปสู่การละเมิดสิทธิส่วนบุคคลของนักศึกษาและประชาชน พร้อมเสนอให้อธิการบดีมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ และนายกสภามหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของประชาคมธรรมศาสตร์และเป็นสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติให้ยืนหยัดในการดำรงไว้ซึ่งสิทธิและเสรีภาพอันเป็นสิทธิขั้นพื้นฐานที่ประชาชนพึงมีพึงได้ตามหลักการสากลและตามรัฐธรรมนูญของประเทศ ซึ่งเป็นหลักการสำคัญที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ยึดถือปฏิบัติมาโดยตลอด

รายละเอียด มีดังนี้

กระทรวงวัฒนธรรม ประผลการคัดเลือกศิลปินแห่งชาติประจำปี 2559 รวมทั้งหมด 12 คน รวม 3 สาขา ทัศน์ศิลป์-วรรณศิลป์-ศิลปะการแสดง รอรับพระราชทานเข็ม และโล่เชิดชูเกียรติ วันศิลปินแห่งชาติ 24 ก.พ. ปีหน้า

เมื่อวันที่ 14 ธ.ค. 2559 มติชนออนไลน์รายงานว่า  ที่กระทรวงวัฒนธรรม (วธ.) พล.อ.ธนะศักดิ์ ปฏิมาประกร รองนายกรัฐมนตรี และประธานกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ (กวช.) เปิดเผยภายหลังเป็นประธานประกาศผลการคัดเลือกศิลปินแห่งชาติ ประจำปี 2559 ว่า คณะกรรมการอำนวยการคัดเลือกศิลปินแห่งชาติ มีมติประกาศรายชื่อศิลปินแห่งชาติ ประจำปี 2559 รวม 12 คน ใน 3 สาขา ได้แก่

1.สาขาทัศนศิลป์ 4 คน ได้แก่ นางคำสอน สระทอง (ประณีตศิลป์-ทอผ้า), นายเดโช บูรณบรรพต (ภาพถ่าย), นางลาวัณย์ อุปอินทร์ (จิตกรรม) และ รศ.เสนอ นิลเดช (สถาปัตยกรรมไทยประเพณี)

2.สาขาวรรณศิลป์ 4 คน ได้แก่ นายกิตติศักดิ์ มีสมสืบ, นางชูวงศ์ ฉายะจินดา, นายธัญญา สังขพันธานนท์ และ ศ.พิเศษ เรืองอุไร กุศลาสัย

3.สาขาศิลปะการแสดง 4 คน ได้แก่ นายธนิสร์ ศรีกลิ่นดี (ดนตรีไทยสากล), นางบัวเรียว รัตนมณีภรณ์ (การแสดงพื้นบ้าน-ช่างฟ้อน), นายสมบัติ เมทะนี (ภาพยนตร์และละครโทรทัศน์) และนายหะมะ แบลือแบ (มะยะหา) (การแสดงพื้นบ้าน-ดีเกร์ฮูลู)

“จากนี้ กรมส่งเสริมวัฒนธรรม (สวธ.) จะทำหนังสือกราบบังคมทูลขอพระบรมราชวโรกาสนำศิลปินแห่งชาติทั้ง 12 คน เข้าเฝ้าฯ สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมหาวชิราลงกรณ บดินทรเทพยวรางกูร รับพระราชทานเข็ม และโล่เชิดชูเกียรติ ในวันที่ 24 กุมภาพันธ์ 2560 ซึ่งเป็นวันศิลปินแห่งชาติ หรือวันเวลาใดตามแต่จะทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ศิลปินแห่งชาติทุกคนจะได้รับการดูแลจากรัฐบาล มีเงินเดือน มีการช่วยเหลือให้ และดูแลเมื่อเสียชีวิต ทั้งนี้ ในส่วนของ วธ.จะจัดนิทรรศการเพื่อเผยแพร่ให้ประชาชนได้ทราบเกี่ยวกับศิลปินแห่งชาติแต่ละท่าน” พล.อ.ธนะศักดิ์กล่าว

ด้าน วีระ โรจน์พจนรัตน์ รัฐมนตรีว่าการ วธ.กล่าวว่า นับตั้งแต่เริ่มโครงการศิลปินแห่งชาติมาเมื่อปี พ.ศ.2527 มีศิลปินสาขาต่างๆ ที่ได้รับการยกย่องเชิดชูเกียรติเป็นศิลปินแห่งชาติแล้วรวม 266 คน และ พ.ศ.2559 จำนวน 12 คน รวม 278 คน เสียชีวิตแล้ว 120 คน มีชีวิตอยู่ 158 คน

00000

สำหรับประวัติของศิลปินแห่งชาติ ดังนี้

สาขาทัศนศิลป์

นางคำสอน สระทอง ศิลปินแห่งชาติ สาขาทัศนศิลป์ (ประณีตศิลป์ – ทอผ้า) ปัจจุบันอายุ 77 ปี เป็นผู้มีความคิดริเริ่มสร้างสรรค์ผลงานด้านการทอผ้าแพรวา คิดประดิษฐ์รูปแบบการทอผ้าที่เรียกว่า “เขาลาย หรือ ตะกรอลาย” เป็นผู้นำกลุ่มทอผ้าไหมแพรวานำผ้าไหมแพรวายาวที่สุดในโลก 99 เมตร 60 ลาย ขึ้นทูลเกล้าฯ ถวายสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ และผ้าไหมแพรวาขนาดหน้ากว้างพิเศษ 80 เซนติเมตร ความยาว 9 เมตร จำนวน 10 ลาย รวม 43 แถว ขึ้นทูลเกล้าฯ ถวายพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ทำให้ผ้าไหมแพรวาเป็นที่รู้จักกันแพร่หลาย

นายเดโช บูรณบรรพต ศิลปินแห่งชาติ สาขาทัศนศิลป์ (ภาพถ่าย) ปัจจุบันอายุ 63 ปี สร้างสรรค์ผลงานแนวชีวิตที่มีศิลปะ จนเป็นเอกลักษณ์ พ.ศ.2534 ได้รับโปรดเกล้าฯ จากสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ ให้ถ่ายภาพสมเด็จพระญาณสังวรสมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปรินายก (เจริญ สุวฑฺฒโน) เพื่อใช้ในการเผยแพร่ และได้ถวายงานมาโดยตลอดด้วยผลงานการถ่ายภาพที่โดดเด่นจึงได้รับหนังสือ จากสำนักพระราชวังโปรดเกล้าฯ ให้เป็นช่างภาพในการบันทึกพระราชกรณียกิจของสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ ในการเสด็จเยือนต่างประเทศทั้งการเสด็จส่วนพระองค์ และการเสด็จแทนพระองค์

นางลาวัณย์ อุปอินทร์ ศิลปินแห่งชาติ สาขาทัศนศิลป์ (จิตรกรรม) อายุ 81 ปี เป็นศิลปินและนักวิชาการที่มีชีวิตเรียบง่าย มีความชำนาญในการเขียนภาพเหมือนบุคคลเป็นพิเศษ ได้เขียนภาพบุคคลสำคัญๆ ไว้จำนวนมาก อาทิ นายชวน หลีกภัย นายจักรพันธุ์ โปษยกฤต เป็นต้น จนเป็นที่ยอมรับในสังคมและวงการศิลปะ และยังได้รับพระมหากรุณาธิคุณจากพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชโปรดเกล้าฯ ให้ถวายงานรับใช้ในการเขียนภาพพระบรมสาทิสลักษณ์ ส่วนพระองค์ และพระสาทิสลักษณ์ของพระบรมวงศานุวงศ์หลายพระองค์ในตำหนักต่าง ๆ อาทิ พระตำหนักจิตรลดารโหฐาน พระตำหนักภูพิงคราชนิเวศน์ เป็นต้น

รศ.เสนอ นิลเดช ศิลปินแห่งชาติ สาขาทัศนศิลป์ (สถาปัตยกรรมไทยประเพณี) อายุ 82 ปี ได้รับแรงบันดาลใจในการออกแบบสร้างสรรค์สถาปัตยกรรมจากความรักในวัฒนธรรม ประวัติศาสตร์ โบราณคดี คติ-สัญลักษณ์ โดยใช้หลักการการสร้างสรรค์สถาปัตยกรรมคือศิลปกรรม ได้รับเชิญไปเป็นอาจารย์ผู้บรรยายพิเศษเกี่ยวกับรายวิชาทางสถาปัตยกรรมไทยให้กับนักศึกษาตามสถาบันต่างๆ เป็นที่ปรึกษาและกรรมการของหน่วยงานราชการที่เกี่ยวข้องกับการอนุรักษ์สถาปัตยกรรมไทย อาทิ โครงการอุทยานประวัติศาสตร์ศรีเทพ โครงการอุทยานประวัติศาสตร์ศรีสัชนาลัย และโครงการอนุรักษ์พระที่นั่งเวหาศจำรูญ เป็นต้น

สาขาศิลปะการแสดง

นายธนิสร์ ศรีกลิ่นดี ศิลปินแห่งชาติ สาขาศิลปะการแสดง (ดนตรีไทยสากล) อายุ 65 ปี มีประสบการณ์ทางด้านดนตรีอย่างล้นหลาม เป็นหนึ่งในสมาชิกวงดนตรีเพื่อชีวิตที่โด่งดังอย่างคาราบาว ธนิสร์ได้เป็นผู้แต่งเติมสีสันให้งานเพลงคาราบาวในทุกบทเพลงมีคุณลักษณะเฉพาะมีความเป็นเอกลักษณ์อย่างเช่นบทเพลง “เมดอินไทยแลนด์” ที่เสียงขลุ่ยได้ปลุกค่านิยมของความเป็นไทยขึ้นมาจนถึงทุกวันนี้ หรือเมื่อถึงคราวต้องเดินทางบนถนนดนตรีด้วยตนเอง ธนิสร์ได้นำ “ขลุ่ย” เครื่องดนตรีชิ้นแรกในชีวิตขึ้นมาปลุกให้คนไทยได้ร่วมอนุรักษ์ความเป็นไทยในงานเพลงของตนเองได้อย่างสวยงามอย่างเช่นบทเพลง “ทานตะวัน” หรือบทเพลงพระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช บทเพลง “ความฝันอันสูงสุด” เสียงขลุ่ยที่เป่าออกมาสามารถสะกดอารมณ์ให้เกิดความรักชาติโดยพลัน

นางบัวเรียว รัตนมณีภรณ์ ศิลปินแห่งชาติ สาขาศิลปะการแสดง (การแสดงพื้นบ้าน -ช่างฟ้อน) อายุ 70 ปี เริ่มต้นเรียนการฟ้อนจากบิดาตั้งแต่อายุ 8 ขวบ ได้รับการถ่ายทอดท่ารำต่างๆ รวมทั้ง ท่าฟ้อนสาวไหมซึ่งบิดา ต่อมาได้รับการถ่ายทอดท่ารำฟ้อนเล็บ ฟ้อนเทียนรำสีนวล ยวนรำพัด สร้อยแสงแดง ฟ้อนเงี้ยว จากนายโม ใจสม อดีตนักดนตรี และนาฏศิลป์ชั้นครูของ อ.พระประแดง จ.สมุทรปราการ และช่วยปรับปรุงเพลงสาวไหมทางเชียงรายขึ้นต่อเนื่องจากของเดิมแปลงทำนองจากเพลงลาวสมเด็จ จนการฟ้อนสาวไหมกลายเป็นเอกลักษณ์การฟ้อนของชาวบ้านศรีทรายมูล และ จ.เชียงราย จวบจนปัจจุบันนำไปฟ้อนเข้ากับจังหวะของกลองสิ้งหม้องในการแห่ครัวทานในงานปอยหลวง งานทอดผ้าป่า งานกฐินตั้งแต่ พ.ศ.2510 เป็นต้นมา ได้นำฟ้อนสาวไหม และฟ้อนพื้นบ้านไปเผยแพร่ ในพื้นที่ต่างๆ อย่างกว้างขวาง โดยเฉพาะชมรมพื้นบ้านล้านนา มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ซึ่งให้ความสำคัญทั้งการศึกษาวิจัย และการอนุรักษ์ลีลาการฟ้อนแบบดั้งเดิม และในกาลต่อมา นางพลอยศรีสรรพศรี อดีตนาฏกรในคุ้มเจ้าดารารัศมี และคุ้มเจ้าแก้วนวรัฐเจ้าผู้ครองนครเชียงใหม่ได้นำท่าฟ้อนสาวไหมไปพัฒนาขึ้นเป็นสาวไหมอีกทางหนึ่งใช้ทำนองที่แตกต่างออกไปคือเพลงปั่นฝ้าย บรรจุเป็นการฟ้อนแบบหนึ่งในวิทยาลัยนาฏศิลป์เชียงใหม่

นายสมบัติ เมทะนี ศิลปินแห่งชาติ สาขาศิลปะการแสดง (ภาพยนตร์และละครโทรทัศน์) อายุ 79 ปี เป็น “พระเอกตลอดกาล” นักแสดงภาพยนตร์ นักแสดงละครโทรทัศน์ ผู้กำกับภาพยนตร์ ผู้สร้างภาพยนตร์ นักร้อง เป็นคนที่มีสุขภาพร่างกายแข็งแรง นิยมการเพาะกายและรักษาสุขภาพ เริ่มต้นเข้าสู่วงการบันเทิง เมื่อ พ.ศ.2503 โดยรับบทพระเอกละครโทรทัศน์ เรื่องหัวใจปรารถนา คู่กับวิไลวรรณ วัฒนพานิช จากนั้น พ.ศ.2504 จึงหันไปแสดงภาพยนตร์เรื่องแรก คือ รุ้งเพชร ของกมลศิลปภาพยนตร์ คู่กับรัตนาภรณ์ อินทรกำแหงมีผลงานแสดงภาพยนตร์ตั้งแต่ยุค 16 มม.ถึงยุคภาพยนตร์สโคป 35 มม.เสียงพากย์ในฟิล์ม และซาวด์ออนฟิล์ม ผ่านการร่วมงานกับนักแสดงชั้นนำ และผู้สร้าง-ผู้กำกับของวงการบันเทิงไทยมามากมาย เป็นนักแสดงยอดนิยม และผู้กำกับภาพยนตร์ ที่กินเนสบุ๊คบันทึกไว้ว่าเป็นนักแสดงที่รับบทเป็นพระเอกมากที่สุดในโลก โดยแสดงเป็นพระเอกถึง 617 เรื่อง

นายหะมะ แบลือแบ ศิลปินแห่งชาติ สาขาศิลปะการแสดง (การแสดงพื้นบ้าน-ดิเกร์ฮูลู) อายุ 67 ปี คิดว่าการแสดงดิเกร์ฮูลูเป็นศิลปะการแสดงที่ควรอนุรักษ์ พออายุย่าง 16 ปี เริ่มมีความสนใจดิเกร์ฮูลู มักจะติดตามคุณปู่ไปศึกษา และเรียนรู้ทุกครั้ง จนมีความสามารถแสดงดิเกร์ฮูลูได้ เมื่ออายุ 21 ปี จึงชวนเพื่อนๆ ในหมู่บ้านที่สนใจจัดตั้งคณะดิเกร์ฮูลูรุ่นใหม่ ชื่อว่าคณะมะลูกทุ่ง และเป็นหัวหน้าคณะที่มีอายุน้อยที่สุดได้แสดงบนเวที เป็นครั้งแรกด้วยท่วงท่าร้องรำที่แปลกไปจากการแสดงของคณะอื่นๆ โดยนำเพลงไทยลูกทุ่งมาขับร้องในทำนองเพลงพื้นเมืองมลายู นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา คณะดิเกร์ฮูลูมะลูกทุ่ง ก็เป็นที่รู้จักอย่างรวดเร็ว ต่อมาได้เปลี่ยนชื่อคณะมะ ยะหา เพื่อต้องการให้ อ.ยะหา เป็นที่รู้จักกันโดยทั่วไป ผลงานการแสดงที่โดดเด่น คือการสอดแทรกสาระความรู้เข้าไปกับการแสดง และผสมผสานการขับร้องภาษาไทย และภาษามลายูท้องถิ่นด้วยจังหวะที่รวดเร็วทันสมัย สามารถสื่อสร้างความเข้าใจและเชื่อมความสัมพันธ์อันดีระหว่างประเทศไทย และมาเลเซีย ทำให้มีชื่อเสียงเป็นที่ยอมรับในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ และสถานศึกษาในพื้นที่จังหวัดยะลาและจังหวัดใกล้เคียงได้บรรจุเรื่องการแสดงดิเกร์ฮูลู เข้าไว้ในหลักสูตรท้องถิ่นของโรงเรียน

สาขาวรรณศิลป์

นายกิตติศักดิ์ มีสมสืบ นามปากกา ศักดิ์สิริ มีสมสืบ เป็นกวีผู้มีผลงานทั้งประเภทร้อยแก้ว และร้อยกรองสืบเนื่องอย่างสม่ำเสมอตลอดเวลากว่า 3 ทศวรรษ ผลงานมีลักษณะสร้างสรรค์ และโดดเด่นในเชิงวรรณศิลป์ ทั้งด้านรูปแบบ เนื้อหา และความคิด กวีนิพนธ์มีทั้งประเภทที่มีฉันทลักษณ์ และไร้ฉันทลักษณ์ มีทั้งที่ดำเนินตามขนบ และต่างจากขนบดั้งเดิม โดดเด่นด้วยการสรรคำที่เรียบง่าย แต่มีลีลาและจังหวะที่เป็นอัตลักษณ์ สร้างสรรค์ลำนำเฉพาะตนอันทรงพลังสอดคล้องกับเนื้อหากระทบใจ และเร้าความคิดผู้อ่าน บทกวีมีความลุ่มลึกตีความหมายได้หลายระดับตามระดับความรับรู้ และประสบการณ์ของผู้อ่าน งานเขียนส่วนใหญ่นำเสนอภาพสังคมร่วมสมัยที่วิถีชีวิตผู้คนอาจเลื่อนไหลไปตามกระแสสังคมจนวัตถุครอบงำจิตวิญญาณ และลดทอนศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ กวีนิพนธ์ของยังโดดเด่นด้วยลักษณะประสานศิลป์โดยใช้ศักยภาพด้านดนตรี และจิตรกรรมในการนำเสนอผลงาน ทั้งในรูปแบบหนังสือ และสื่อร่วมสมัยรูปแบบต่างๆ การอ่านขับขานบทกวีประกอบการแสดงดนตรี ทำให้สามารถเผยแพร่ได้ในวงกว้าง และเข้าถึงกลุ่มผู้ฟังได้ทุกวัยโดยเฉพาะเยาวชน

นางชูวงศ์ ฉายะจินดา ปัจจุบันพำนักอยู่ที่ประเทศออสเตรเลีย สร้างสรรค์ผลงานวรรณกรรมมายาวนานกว่า 6 ทศวรรษ เป็นนักเขียนนวนิยายสตรีที่มีผลงานพิมพ์เผยแพร่แล้ว 100 เรื่อง และหลายเรื่องได้รับความนิยมนำไปสร้างเป็นภาพยนตร์ ละครโทรทัศน์ และละครวิทยุหลายครั้ง เช่น จำเลยรัก ตำรับรัก เทพบุตรในฝัน กามเทพหลงทาง เงาอโศก พระจันทร์แดง สุดสายป่าน กำแพงเงินตรา และเกิดเป็นหงส์ ฯลฯ นอกจากนี้ ยังมีเรื่องสั้น สารคดี เรื่องแปล นวนิยายส่วนใหญ่เป็นนวนิยายรักพาฝันนำเสนอปัญหามิติต่างๆ ของความรัก เน้นการนำเสนอตัวละครเอกฝ่ายหญิงที่เป็นแบบอย่างของกุลสตรีไทย มั่นคงในความรัก และความดีทำให้สามารถเอาชนะอุปสรรคในชีวิตได้ นอกจากจะทำให้ผู้อ่านได้รับความบันเทิงจากจินตนาการ และสำนวนภาษาที่ราบรื่นชวนอ่านแล้ว เน้นย้ำคติธรรมเรื่อง “ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว” และมุ่งหวังให้ผลงานของตนสร้างความเข้าใจ และความเห็นอกเห็นใจในเพื่อนมนุษย์อีกด้วย

รศ.ธัญญา สังขพันธานนท์ นามปากกา ไพฑูรย์ ธัญญา เริ่มเติบโตทางความคิดหลังเกิดเหตุการณ์ “14 ตุลา” จากการอ่านวรรณกรรมจำนวนมาก จึงปรารถนาจะเขียนหนังสือบอกเล่าความคิดของตน เรื่องสั้นชื่อ “ความตายของปัญญาชน” เป็นเรื่องแรก หลังจากนั้นเขียนเรื่องสั้นส่งประกวดในเวทีต่างๆ และมักได้รับรางวัลชนะเลิศ ผลงานรวมเรื่องสั้นเล่มแรกชื่อ ก่อกองทราย ได้รับรางวัลวรรณกรรมสร้างสรรค์ยอดเยี่ยมแห่งอาเซียน (ซีไรต์) พ.ศ.2530 จากนั้นมีหนังสือรวมเรื่องสั้น นวนิยาย หนังสือรวมบทกวี พิมพ์เผยแพร่อย่างสม่ำเสมอจนถึงปัจจุบัน และได้รับรางวัลต่างๆ อย่างต่อเนื่อง ผลงานเรื่องสั้นหลายเรื่องได้รับการแปลเป็นภาษาต่างประเทศ งานเขียนเป็นวรรณกรรมวิพากษ์สังคม นำเสนอภาพความเป็นจริงของชีวิตคนเล็กคนน้อยในท้องถิ่นของไทย หลายเรื่องเสียดสีวิพากษ์สังคมอย่างรุนแรง

ศ.พิเศษเรืองอุไร กุศลาสัย ปัจจุบันอายุ 96 ปี จบการศึกษาปริญญาอักษรศาสตรบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ได้รับทุนวัฒนธรรมสัมพันธ์จากรัฐบาลอินเดียไปศึกษาภาษาบาลี ภาษาสันสกฤต ภาษาฮินดี และวัฒนธรรมอินเดียโบราณ ที่มหาวิทยาลัยฮินดูพาราณสี ได้รับประกาศนียบัตรภาษาสันสกฤต และภาษาฮินดี เริ่มรับราชการเป็นอาจารย์โรงเรียนฝึกหัดครูมัธยม เกษียณอายุราชการจากคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร และได้รับแต่งตั้งเป็นศาสตราจารย์พิเศษของมหาวิทยาลัยศิลปากร เริ่มเขียนหนังสือในช่วงที่เข้ารับราชการใหม่ๆ ได้เขียนเรื่อง “ญี่ปุ่น-ไทยผูกพันพันธมิตร” ต่อมาใน พ.ศ.2493 ได้ร่วมงานกับนายกรุณา กุศลาสัย (ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ พ.ศ.2546) แปล มหากาพย์พุทธจริตเป็นภาษาไทย หลังจากนั้นได้สร้างสรรค์ผลงานร่วมกันในนามปากกา กรุณา-เรืองอุไร กุศลาสัยอีกหลายเรื่อง เช่น เมฆทูต ของ กาลิทาส และคีตาญชลี ของ รพินทรนาถ ฐากุร รวมถึง มีผลงานสร้างสรรค์ในนามของตนอีก 5 ประเภท ได้แก่ งานแปล และงานนิพนธ์เกี่ยวกับภารตวิทยา กวีนิพนธ์ และประวัติเพลง ตำรา คู่มือ หนังสืออ่านเพิ่มเติมของชั้นประถมศึกษา และมัธยมศึกษา ตามหลักสูตรกระทรวงศึกษาธิการ เสียงร้องทำนองเสนาะ เพลงกล่อมลูก และเพลงต่างๆ ตลอดจนผลงานในลักษณะการเผยแพร่ความรู้ ผลงานนิพนธ์เหล่านี้ได้รับการตีพิมพ์ซ้ำอย่างสม่ำเสมอ สร้างสรรค์งานแปล และงานแต่งต่อเนื่องกว่า 5 ทศวรรษ ผลงานดังกล่าวเปิดประตูสู่โลกวรรณกรรมของอินเดีย และเปิดพรมแดนความรู้เรื่องภารตวิทยาแก่ผู้อ่านชาวไทย ไม่ใช่เพียงเพราะการคัดเลือกต้นฉบับที่เป็นผลงานชิ้นเอกของนักเขียน และกวีคนสำคัญของอินเดีย แต่เป็นเพราะการแปลที่ถอดความครบถ้วนถูกต้อง และใช้ภาษาไทยที่ไพเราะ ใช้วงศัพท์วรรณคดีที่มีความหมายรุ่มรวยล้ำลึก ผลงานนิพนธ์ทรงคุณค่าอย่างยิ่งในวงวรรณคดีไทย

15 ธ.ค.2559 ที่ห้องพิจารณา 909 ศาลอาญา ถ.รัชดาภิเษก ศาลนัดอ่านคำพิพากษาศาลฎีกาคดีที่นายยศวิศ ชูกล่อม หรือ เจ๋ง ดอกจิก เป็นจำเลยในข้อหาความผิดหมิ่นประมาทกษัตริย์ตามมาตรา 112 ประมวลกฎหมายอาญา วันนี้จำเลยไม่มาศาล ทนายจำเลยได้ยื่นใบรับรองแพทย์ต่อศาลพร้อมแจ้งว่า จำเลยมีอาการปวดท้องไม่สามารถมาฟังคำพิพากษาได้ ศาลจึงเลื่อนการอ่านคำพิพากษาศาลฎีกาไปเป็นวันที่ 7 มีนาคม 2560

ก่อนหน้านี้ศาลก็ได้เลื่อนการอ่านคำพิพากษาศาลฎีกาไปแล้วครั้งหนึ่งเนื่องจากจำเลยไม่ได้รับหมายจากศาล

ผู้สื่อข่าวรายงานว่า คดีนี้อัยการโจทก์ยื่นฟ้องเมื่อวันที่ 1 ก.ย. 2553 ซึ่งศาลชั้นต้นมีคำพิพากษาเมื่อวันที่ 17 ม.ค. 2556 เห็นว่าลักษณะท่าทางและคำพูดของจำเลยสื่อให้เห็นว่ายังมีผู้ที่อยู่เหนือกว่า หรืออยู่เบื้องหลัง พล.อ.เปรม ติณสูลานนท์อีก ซึ่งผู้นั้นต้องมีศักดิ์ฐานะที่สูงอย่างยิ่งองคมนตรีว่าเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับการเมือง จำเลยจึงมีความผิดมาตรา 112 ให้จำคุก 3 ปี ทางนำสืบของจำเลยเป็นประโยชน์ต่อการพิจารณา มีเหตุลดโทษให้ 1 ใน 3 คงจำคุกจำเลยเป็นเวลา 2 ปี โดยไม่รอลงอาญา ต่อมาจำเลยยื่นอุทธรณ์สู้คดี และขอให้ลงโทษสถานเบา หรือรอการลงโทษ โดยระบุว่าจำเลยเคยร่วมกิจกรรมถวายพระพรเฉลิมพระเกียรติโดยตลอด ศาลอุทธรณ์มีคำพิพากษาเมื่อวันที่ 1 พ.ค. 2557 พิพากษายืน โดยเห็นว่าพยานหลักฐานโจทก์จึงมีน้ำหนักรับฟังได้มั่นคง การกระทำของจำเลยเป็นความผิดฐานหมิ่นสถาบันฯ จึงสมควรให้ลงโทษไม่ให้เป็นเยี่ยงอย่าง ที่ศาลชั้นต้นให้จำคุก 2 ปี โดยไม่รอการลงโทษนั้นเหมาะสมแล้ว ขณะที่ระหว่างฎีกา นายยศวริศได้รับการปล่อยชั่วคราว โดยจำเลยวางหลักทรัพย์เป็นเงินสด 700,000 บาท