กวีประชาไท: กองไฟใต้ภาพ

๏ ตราชูอยู่ใต้ภาพ
บังคับกราบบังคับกลัว
บังคับให้รักตัว
จึงจำตรุเอาตรวนตี

ตราชูไม่มีตา
ก็เหมือนฟ้าไม่ปรานี
เอาแต่บดขยี้
ให้แหลกเหลวลงกับดิน

จำแต่ต้องอุทธรณ์
ต่อทั่วทั้งธรณินทร์
สามโลกจงได้ยิน
ยิ่งบังคับยิ่งชิงชัง๚

๏ ให้คนนอบนบประนัง
ขลาดกลัวหัวฝัง
ฟาดแส้ลงทัณฑ์กฎหมาย

ปิดตาปิดหูปิดตาย
โลกร้องเรียงราย
ไม่เห็นไม่มองไม่ยิน

เพราะอยู่ใต้ภาพชาชิน
จึงเลื่องระบิล
กดข่มกฎคลั่งสั่งไป๚

๏ เมื่อข่มเหงหัวใจให้หมอบกราบ
วันหนึ่งภาพบนนั้นจักตกใต้
เมื่อความรักสุมขอนด้วยฟอนไฟ
ไม่นานดอกลุกไหม้ - เผาตัวเอง.