5 ข้อเสนอแนะในการแก้ไขปัญหาการค้าแรงงานไทยไปต่างประเทศ

 

 

 

ตั้งเป็นหน่วยงานด้านการจัดส่งคนไทยไปทำงานต่างประเทศ มีการจัดเก็บค่าธรรมเนียมในอัตราที่ต่ำ (หรือไม่เก็บเลย) กระจายโอกาสคนงานไทยไปทำงานต่างประเทศอย่างเป็นธรรม รัฐจัดหางานที่ดีและเหมาะสมในต่างประเทศให้กับคนไทย

 

 

เพิ่มระยะเวลาให้ครอบคลุม เมื่อคนงานกลับมายังประเทศไทยแล้วเกิดอาการเจ็บป่วย มีการจ่ายเงินให้กับคนงานอย่างเหมาะสม รวมถึงการขยายสิทธิประโยชน์ให้มากกว่าเดิม

 

 

ปรับปรุงเรื่องระยะเวลาของกระบวนการทางกฎหมาย คนงานมิสิทธิยื่นคัดค้านการอุทธรณ์ของบริษัทจัดหางานได้ และเสนอให้คดีหลอกลวงแรงงานเป็นคดีพิเศษที่มีการสืบสวนสอบสวนในระยะเวลาที่เป็นธรรมแก่คนงาน และบทลงโทษแก่บริษัทจัดหางานที่มีการหลอกลวงคนงาน หากพิสูจน์ตามกระบวนการยุติธรรมแล้วมีความผิดจริงควรเป็นบทลงโทษที่หนักคือขึ้นบัญชีดำบริษัทหรือบุคคลที่เกี่ยวข้องทางเครือ ข่ายเส้นทางทางการเงินต่างๆ ไม่ให้สามารถกลับมาทำธุรกิจจัดหางานได้อีก

 

 

มีการตรวจสอบข้าราชการของกระทรวงแรงงาน ในเรื่องของความสัมพันธ์กับบริษัทจัดหางาน ไม่ว่าจะเป็นเครือญาติ ตัวแทน และเส้นทางการเงินต่างๆ โดยคนงานเสนอว่าข้าราชการกระทรวงแรงงานจะต้องไม่มีความสัมพันธ์กับธุรกิจจัดหางานโดยเด็ดขาด   

 

 

คนงานต้องได้รับสิทธิประโยชน์เต็มที่ตามกฎหมายในประเทศต้นทางและปลายทาง ที่เจ้าหน้าที่รัฐต้องเพิ่มงบประมาณและบุคลากรดูแลสิทธิของประชาชนให้ทั่วถึงยิ่งขึ้น 

 

เนื่องจากแนวนโยบายที่ผ่านมา รัฐมีบทบาทอย่างมากในการส่งเสริมให้ภาคเอกชนเข้ามาทำธุรกิจจัดส่งแรงงานไทยไปทำงานต่างประเทศ เช่นส่งไปยังประเทศที่กำลังพัฒนา เร่งสร้างตัว ประเทศที่เจริญแล้ว แต่พลเมืองภายในไม่ต้องการทำงานบางประเภท ในขณะเดียวกัน รัฐกลับลดบทบาทในการดูแลประชาชนในเรื่องการกระจายรายได้และหลักประกันต่างๆ ให้คุณภาพชีวิตแรงงานเทียบเท่ากับคนชั้นกลางมีฐานะในเมือง ลดช่องว่างความเหลื่อมล้ำระหว่างคนรวยกับคนจน  ด้วยเหตุนี้ โครงการรณรงค์เพื่อแรงงานไทยจึงเน้นใช้แนวทางสิทธิมนุษยชน สิทธิตามมาตรฐานแรงงานสากลในการแก้ไขปัญหาดังกล่าวข้างต้น และกระตุ้นรัฐให้แก้ไขปัญหาเชิงโครงสร้าง ไม่ใช่การแก้ปัญหาแบบรายกรณี  อีกทั้งต้องโปร่งใสในการบริหารจัดการผลประโยชน์ของประชาชนคนส่วนใหญ่ ผู้สร้างชื่อเสียงและประโยชน์ทางเศรษฐกิจมหาศาลให้แก่ประเทศไทยและต่างประเทศเช่นกัน