"ในดินแดนประหลาด"
ค่ำคืนแสนมืดมิด
กลางวันกลับมืดมิดยิ่งกว่า
ไม่มีแสงดาวและแสงจันทร์
ไม่มีแม้แต่แสงตะวัน
มีเพียงความเงียบงัน
คอยปกคลุมแน่นหนา
ในดินแดนแห่งนั้น
คนตายมิอาจพูด
คนเป็นมิอาจพูดยิ่งกว่า
ในดินแดนแห่งนั้น
คำเท็จเป็นสิ่งเลวร้าย
คำจริงเลวร้ายยิ่งกว่า
ในดินแดนแห่งนั้น
การกดขี่นั้นต่ำช้า
เสรีภาพต่ำช้ายิ่งกว่า
ในดินแดนแห่งนั้น
การไม่รู้อันตราย
การรู้กลับอันตรายยิ่งกว่า…
"ในเมืองอันน่าสะพรึง"
ความรักถูกใช้เพื่อความเกลียด
การฆ่าถูกใช้เพื่อความสงบ
การบังคับถูกใช้เพื่อการภักดี
ในเมืองแห่งนั้น
ผู้ชนะเท่านั้นใช้เหตุผล
ความแตกต่างต้องสงสัย
ความผิดแผกคือความชั่ว
ความดีมีเพียงหนึ่ง
เช่นเดียวกับความถูกต้อง
"คนในดินแดนประหลาด ช่างน่าสะพรึง"
บางคราวกลายเป็นสัตว์
บางคราวกลายเป็นเกินคน
บางคราวไม่ใช่คน
ถูกลดค่า/ไร้ค่าพอจะเป็นคน!
"ฉันอยู่ในดินแดนประหลาด ในเมืองอันน่าสะพรึง"
ติดตามความเคลื่อนไหวของ ประชาไท ทางอีเมล คลิกอ่าน http://goo.gl/8xIcV หรือเฟซบุ๊ค http://fb.me/Prachatai