ฝนฟ้าไม่ตกต้องตามฤดูกาล
ต้นหญ้าแตกยอดตามรอยแยกถนนคอนกรีต
แทรกใบเรียวเขียวขึ้นรับแสงอาทิตย์
เบียดรากแทงลึกลงบนผืนดินแล้งร้าย
รอคอยล้อรถถังแล่นบดขยี้ย่อยยับ
แดดเดือนมิถุนาร้อนลวกเผาผิวกาย
แต่สายลมกลับหนาวเหน็บเสียดกระดูก
ผู้คนจริตวิกลต่อสู้กับฟ้าฝนวิปริต
จับนางแมวตัวดำบูชายัญ..หวังเทพเจ้าพึงใจ
ท้องฟ้าเทาหม่นดั่งดวงตาชายชราตาบอด
นางแมวตาเบิกโพลง..แข็งตัวตายอยู่ในกรงไม้ไผ่
ซากศพของใคร..ถมทับเป็นทางฝุ่นสีแดง
น้ำตาของใคร..ไหลบ่าท่วมท้องมหาสมุทร
ความตายของใคร..ถูกหลงลืมไปอย่างหมดจด
ฝูงวัวควายจินตนาการถึงหญ้าอ่อนสดใหม่
ขณะที่ปากเคี้ยวเอื้องเศษฟางแห้งสากบาดลิ้น
ฝนฟ้ายังไม่ตกต้องตามฤดูกาล
ลมยังไม่พัด..แต่ใบไม้พลันไหวระริก
ทรุดตัวลงจูบตีนฆาตกรผู้เป็นที่รักเถิด
แล้วสูดกลิ่นคาวเลือดให้เต็มสองรูจมูก!
....
ติดตามความเคลื่อนไหวของ ประชาไท ทางอีเมล คลิกอ่าน http://goo.gl/8xIcV หรือเฟซบุ๊ค http://fb.me/Prachatai